คำครุ-ลหุ

ครุ (คะ-รุ)
หมายถึง คำหรือพยางค์ในภาษาไทยที่มี "เสียงหนัก" ซึ่งมีลักษณะข้อหนึ่งข้อใดต่อไปนี้

- คำหรือพยางค์ที่ประสมด้วยสระเสียงยาวและ อำ ใอ ไอ เอา ในแม่ ก กา
ปู นา ขา เก ตัว ใหญ่ เสีย ไม่ มี ฯลฯ
         
-คำหรือพยางค์ที่มีตัวสะกด ไม่ว่าสระเสียงสั้นหรือเสียงยาว
 เดือน เพ็ญ สวย เย็น เห็น (อ)ร่าม ฯลฯ

ลหุ (ละ-หุ)
หมายถึง คำหรือพยางค์ในภาษาไทยที่มี "เสียงเบา"
ซึ่งประสมด้วยสระเสียงสั้นในแม่ ก กา เช่น สุ จิ ปุ ลิ ส(งบ) สะ(อาด) ส(ว่าง) ฯลฯ

ครุ และ ลหุ มักใช้เป็นตัวกำหนดฉันทลักษณ์ในบทร้องกรองเช่น ฉันท์ กาพย์ เป็นต้น

ที่มาของภาพ;http://writer.dek-d.com/dek-d/story/view.php?id=250446