กวีโวหารในร้อยกรอง

อุปมา
การเปรียบแทียบ
มีคำที่บ่งชี้คือ ดุจ,ดั่ง,ดัง,เพียง,เฉกเช่น

อุปลักษณ์
การเปรียบเทียบ คำที่บ่งชี้คือ เป็น,คือ

อติพจน์(อธิพจน์)
การกล่าวเกินจริง
เช่น  เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิดอีกกี่ชาติก็จะรักเธอคนเดียว

อวพจน์
การกล่าวน้อยกว่าจริง
เช่น เอวเล็กเป็นมดตะนอย

บุคคลวัต
สิ่งไม่มีชีวิตที่แสดงอาการเหมือนคน
เช่น ก้อนหินร้องไห้

นาฏการ
แสดงอาการเคลื่อนไหว
เช่น นกบินเฉียงไปทั้งหมู่

สัทพจน์
การเลียนเสีนงธรรมชาติ
เช่น ฟ้าร้องดัง ครืนครืน

สัญลักษณ์
ใช้คำที่เป็นตัวแทน
เช่น ธงไตรรงค์ หมายถึงประเทศไทย

นามนัย
เป็นความแฝง
เช่น ที่นั่งประธานท่านได้มาอย่างไร

การเล่นคำ
ใช้คำต่างชนิดกัน
เช่น แก้มช้ำช้ำใครต้อง อันแก้มน้องช้ำเพราะชม

การซ้ำคำ
ใช้คำที่เหมือนกันความหมายเหมือนกัน
เช่น ผ้าเก่าเก่าเราไม่ใช้แล้ว

ที่มาของภาพ;http://writer.dek-d.com/dek-d/story/view.php?id=250446