6. อย่าแซตเพลินจนเผลอเลอ

คนส่วนใหญ่ “รู้” ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะประสบความสำเร็จ  แต่เขาไม่ได้“ทำ”ในสิ่งที่เขา“รู้”  จึงเป็นเหตุให้เขายังไม่ประสบความสำเร็จ!!!

ความหลากหลายกลายเป็นหนึ่ง

สังคมมนุษย์ในปัจจุบันมีความหลากหลาย และมีความแตกต่างกันในหลายๆ อย่าง ในหลายๆ ด้าน ซึ่งเมื่อมนุษย์มาอยู่ร่วมกันเป็นกลุ่มใหญ่ พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน มีวิถีชีวิตวัฒนธรรมร่วมกันก็ถือได้ว่ามนุษย์อยู่ร่วมกันเป็นสังคม และถือได้ว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคมด้วยเนื่องจากว่ามนุษย์มีการกระทำระหว่างกันในสังคม มีการพึ่งพาอาศัยกันเพื่อความอยู่รอด เป็นสิ่งสำคัญที่สุดของมนุษย์ เมื่อมนุษย์เป็นสัตว์สังคมและมาอยู่ร่วมกันในสังคมหนึ่งๆ แล้ว จะเห็นได้ว่ามนุษย์มีความแตกต่างกันไป ตั้งแต่บุคลิก นิสัย ความชอบ ความสามารถก็แตกต่างกันไปตามแต่ละบุคคล ทำให้ในสังคมมีความหลากหลาย แตกต่างกันหลายอย่าง ซึ่งคนในสังคมไม่ได้แตกต่างกันเฉพาะนิสัย ความสามารถเท่านั้น แต่คนในสังคมต่างก็มีความแตกต่างกันในเรื่องของเชื้อชาติ ศาสนา วัฒนธรรม ความเชื่อ แตกต่างกันไป บางคนอาจมีเชื้อชาติเป็นชาวสวีเดน บางคนเชื้อชาติไทย บางคนนับถือศาสนาพุทธ บางคนนับถือศาสนาพุทธแต่คนละนิกาย บางคนนับถือศาสนาอิสลาม บางคนนับถือศาสนาคริสต์ บางคนก็มีความเชื่อแตกต่างกัน แล้วแต่บุคคลว่าจะอยู่เชื้อชาติอะไร นับถือศาสนาใด มีวัฒนธรรมอะไรที่แตกต่างกันไป หรือแม้กระทั่งความเชื่อ ค่านิยม ก็แล้วแต่บุคคลว่าจะมีความเชื่อ ค่านิยมแบบใด ซึ่งจากความแตกต่างของคนในสังคมนี้ทำให้สังคมมีความหลากหลายในหลายๆ ด้าน หรือแม้กระทั่งทำใ้ห้สภาพแวดล้อมทางสังคมมเปลี่ยนแปลงไปได้เช่นกัน ไม่เฉพาะคนในสังคมเท่านั้นที่ทำให้สังคมมีความลากหลาย มีความแตกต่างกันเท่านั้น โดยเมื่อสังคมมีความหลากหลายในด้านต่างๆ มีความแตกต่างกันในด้านต่างๆ แล้ว อาจจะเกิดความขัดแย้งขึ้นในสังคมได้ ดังนั้นแล้วถึงแม้ว่าสังคมจะมีความลากหลายแตกต่างกัน แต่หากคนในสังคมมีความสามัคคีกัน พึ่งพากันและกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน จะทำให้สังคมปราศจากปัญา ไม่มีความขัดแย้งเกิดขึ้น และสังคมก็จะมีความสงบสุขได้

        จากสังคมมนุษย์ที่มีความหลากหลาย มีความแตกต่างกันในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเชื้อชาติ ศาสนา ความเชื่อ ค่านิยม วัฒนธรรมประเพณี หรือแม้แต่คนในสังคมเองที่มีความแตกต่างกัน ก็สามารถทำให้สังคมมีปัญหา มีความขัดแย้งเกิดขึ้นในสังคมได้ ดังนั้นหากต้องการให้สังคมปราศจากปัญาความขัดแย้ง คนในสังคมจึงจำเป็นต้องอยู่ร่วมกันโดยมีความสามัคคี มีความเป็นหนึ่งเดียวกัน มีการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ข่วยเหลือกัน โดยความสามัคคี หมายถึง การทที่กลุ่มคนมีความพร้อมทั้งทางกาย ทางใจ และทางความคิด เป็นหนึ่งเดียวกัน มีจุดมุ่งหมายเดียวกันที่ต้องการจะให้ประสบความสำเร็จ เป็นความปรองดอง ความสามัคคีนั้นเป็นสิ่งที่ใช้เวลาคนในสังคมอยู่ร่วมกันในสังคม ไม่ว่าจะสังคมระดับใดก็จำเป็นต้องใช้คววามสามัคคีเป็นหลักการและแนวทางปฏิบัติในการอยู่ร่วมกันในสังคม ไม่ว่าจะอยู่ร่วมกันในลักษณะใดก็ตามก็ต่างใช้ความสามัคคีเป็นแนวทางการอยู่ร่วมกัน เพราะความสามัคคีจะเป็นตัวช่วยลดปัญหาความสับสนวุ่นวายที่อาจจะเกิดขึ้นจากการอยู่ร่วมกันในสังคมได้ และเป็นประโยชน์ต่อสังคมด้วย ดังนั้น ในฐานะที่เป็นเยาวชนไทยของชาติคนหนึ่งจึงคิดว่าการเสนอแนวทางและหลักการเกี่ยวกับเรื่องความสามัคคีเพื่อแก้ปัญหาความขัดแย้ง ความวุ่นวายในสังคมที่มีความหลากหลายและแตกต่างกันในด้านต่างๆ อย่างสังคมไทย ถือว่าเป็นเรื่องที่ควรนำเสนอและควรเร่งรณรงค์อย่างยิ่ง เพราะแนวคิดหรือหลักการของความสามัคคีของคนในสังคม คือ คนในสังคมทุกคนต้องต่างพร้อมใจกันปรองดอง สมานฉันท์ เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันอย่างมั่นคง รวมใจกันเป็นหนึ่ง หากคนในสังคมมีเป้าหมายที่ชัดเจนเหมือนกันและสามัคคีกันทำตามเป้าหมายก็จะประสบผลสำเร็จ นอกจากนี้ ความพร้อมเันก็ถือได้ว่าเป็นความสามัคคี ตัวอย่างเช่น เราเป็นนักเรียนเรามีงานกลุ่ม เราต้องมีความสามัคคีกัน ร่วมแรงร่วมใจกันทำงาน แบ่งหน้าที่การทำงานให้เท่ากัน จะได้ไม่เกิดความขัดแย้ง และงานจะสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี แต่หากว่ามีคนใดคนหนึ่งในกลุ่มไม่ทำงาน หรือ ต่างเกี่ยงงานกันทำในกลุ่ม หรือให้คนใดคนนึ่งในกลุ่มทำคนเดียว ถือว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี ไม่มีความสามัคคีในการทำงานกลุ่ม เพราะงานกลุ่มคืองานที่ต้องร่วมกันทำเป็นกลุ่ม จะเกี่ยงงานกัน หรือไม่ทำไม่ได้ เพราะจะถือว่าเอาเปรียบผู้อื่นเป็นอย่างมาก ไม่มีความสามัคคีในการร่วมกันทำงานให้สำเร็จลุล่วงไปได้ ส่งผลกระทบต่องานที่ทำ ทำให้งานไม่สำเร็จผลดั่งที่ตั้งเป้าหมายไว้ และส่งผลต่อตนเอง เพราะตนเองจะถูกมองไม่ดี หรือแม้แต่ตัวอย่างของบริษัทใหญ่ที่มีการผลิตสินค้า และต้องประชุมกันทุกฝ่ายเพื่อให้บริษัทสามารถดำเนินกิการต่อได้ ซึ่งก็ต้องได้ความร่วมมือจากทุกๆ ฝ่าย ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายผู้บริหาร ฝ่ายผลิต ฝ่ายการเงิน ฝ่ายบุคลลากร หรือแม้กระทั่งแรงงานต่างก็ต้องร่วมมือกันให้บริษัทสามารถดำรงอยู่ได้ และสามารถผลิตสินค้าออกมาตามที่ได้ตั้งเป้าหมายเอาไว้ ต้องใช้ความสามัคคีของทุกฝ่ายร่วมกันประชุม ร่วมกันทำงานให้งานประสบผลสำเร็จ จากตัวอย่างที่กล่าวมาข้างต้นสามารถนำมาเปรียบกับสังคมปัจจุบันได้ เพราะสังคม ณ ปัจจุบันนี้ มีความขัดแย้งกันมากในหลายๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องการเมืองการปกครองที่มักจะพบบ่อยตามข่าวสาร หรือเรื่องอื่นๆ ที่เป็นปัญหาความขัดแย้งที่มีในสังคมไทย ต่างก็ต้องใช้ความสามัคคีในการแก้ปัญหาแต่นอกจากแนวคิดความสามัคคีแล้วเราเยาวชนไทยและคนในสังคมทุกๆ คนไทยต่างก็ต้องใช้หลักการการสื่อสารที่ดีด้วยเพราะถ้าหากเราใช้แนวคิดและหลักการความสามัคคี พร้อมทั้งหลักการการสื่อสารที่ดีแล้วด้วยนั้นก็จะทำให้คนในสังคมสามารถสื่อสารระหว่างกันได้ดี เป็นการสร้างความเข้าใจที่ดีต่อกัน อีกทั้งยังสร้างสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้อีกด้วย ทำให้ปัญหาความขัดแย้งลดลง ความวุ่นวายในสังคมไม่เกิดขึ้น และสังคมจะสงบขึ้นได้ ส่งผลต่อประเทศชาติอีกด้วย ประเทศชาติจะก้าวหน้าและพัฒนาไปได้อย่างมีประสิทธิภาพและสงบสุขหากคนในสังคมมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

        การที่คนในสังคมจะอยู่ร่วมกันในสังคมที่มีความหลากหลายและความแตกต่างกันในสังคมในหลายๆ ด้าน เช่น การมีเชื้อชาติ การนับถือศาสนาที่ต่างกัน เป็นต้น ได้นั้น จะต้องมีการติดต่อสื่อสารกันอย่างดี มีความเข้าใจอันดีต่อกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน และที่สำคัญคือ จะต้องมีความสามัคคีร่วมแรงร่วมใจ เป็นหนึ่งเดียวกัน ปรองดองกัน สังคมถึงจะปราศจากปัญหาความขัดแย้ง ไม่มีความวุ่นวายเดือดร้อน คนในสังคมสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข และประเทศมีความมั่นคง มีความเป็นเอกภาพเป็นหนึ่งเดียวกันได้ นอกจากนี้ยังทำให้ประเทศมีความก้าวหน้า ก้าวไกล มีประสิทธิิภาพ และสุดท้ายสังคมรวมถึงประเทศจะมีความสงบสุขในที่สุด

การศึกษา เป็นเครื่องมือสำคัญที่สุดในการพัฒนามนุษยชาติ เป้าหมายสูงสุดของการจัดการศึกษาของทุกประเทศในโลก ล้วนมุ่งสู่การพัฒนามวลมนุษย์ให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ในโลกแห่งการเปลี่ยนแปลงได้อย่างมีความสุข เมื่อเวลาได้เปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางสังคมและเศรษฐกิจเปลี่ยนไป ส่งผลกระทบให้เกิดความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสาร มีการขับเคลื่อนและพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเทียบกับเทคโนโลยีด้านอื่น ๆ ทำให้สภาพสังคมก้าวไปสู่การเป็นสังคมแห่งภูมิปัญญาและการเรียนรู้ ซึ่งทำให้เห็นภาพของการแข่งขันที่เอาชนะกันด้วยข้อมูล ใครมีข้อมูลมากกว่า ทันสมัยกว่า ย่อมเป็นผู้ได้เปรียบ ดังนั้น