ตัวอย่าง สำนวน สุภาษิต และคำพังเพยของภาคอีสาน

 - กินข้าวโตโสความเพิ่น = กินข้าวตัวเองแล้วไปพูดถึงเรื่องราวของคนอื่น

(โต = ตัวเอง   โส = คุย   เพิ่น = อื่น คนอื่น)

 -  แก้วบ่ผัดสามปีเป็นแฮ พี่น้องบ่แว่สามปีเป็นเพิ่น = แก้วไม่ล้างไม่ขัดถูสามปีเป็นแร่ พี่น้องไม่แวะเยี่ยมสามปีจะเป็นอื่นไป

(ผัด = ขัดล้าง ถู    แฮ = แร่   แว่ = แวะเยี่ยม   เพิ่น = อื่น)

 -  ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กน้อยเห็น = ทำความชั่วให้เด็กน้อยเห็น

 -  เขาหลิ่วตาใด๋ให้หลิ่วตานั้น บ่จังซั่นผีสิหักคอ = เขาหลิ่วตาใดให้หลิ่วตานั้นถ้าไม่ทำตามผีจะหักคอ

(ใด๋ = ใด   จังซั่น = อย่างนั้น)

 -  คันเจ้าได้ขี่ช้างกั้นร่มเป็นพะยา อย่าลืมคนขี่ควยคอนก้า = เมื่อได้ขี่ช้างกั้นร่มเป็นพระยา อย่าลืมคนจนที่ขี่ควายหาบค้อนกล้า 

 -  ของดีอย่าไว้แจบ = ทำความดีควยออกมาเผยแพร่

(แจบ = มิดชิด)

 -  คนถ่อยขี้ใส่ทาง = คนมักง่ายชอบขี้ใส่ทางเดิน

(คนถ่อย = คนมักง่าย คนชั่ว)

 -  ได้เมียสาวปานได้งัวพันแม่ ได้เมียแก่ปานได้แม่พันคน = ได้เมียอายุน้อยเหมือนได้วัวพันแม่ ได้เมียแก่เหมือนได้แม่พันคน 

 -  เอาเมียหล่าเป็นข้าลูก =  แต่งงานช้าเป็นทาสลูก

(เอาเมียหล่า = แต่งงานช้า)