แหล่งที่มาของภาพ

http://www.thaigoodview.com/files/u20083/110752_4.jpg

http://www.sahavicha.com/UserFiles/Image/d4-1%20(Small).jpg

ระดับภาษา             

  ภาษาเป็นเครื่องมือในการสื่อสาร ความรู้ ความคิด ความรู้สึก ทัศนคติ แล้วยังสร้างความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ด้วยกัน ดังนั้น ภาษาที่ใช้จึงมีหลายระดับ

การแบ่งระดับของภาษา        

1. แบ่งเป็น 2 ระดับ     ภาษาที่เป็นทางการ(ภาษาแบบแผน)    ภาษาระดับที่ไม่เป็นทางการ(ภาษาที่ไม่เป็นแบบแผน) 

2. แบ่งเป็น 3 ระดับ     ภาษาระดับพิธีการ        ระดับกึ่งพิธีการ        ระดับไม่เป็นพิธีการ(ไม่เป็นแบบแผน)                               

3. แบ่งเป็น 5 ระดับ     ภาษาพิธีการ     ระดับทางการ     ระดับกึ่งทางการ    ระดับสนทนา   ระดับกันเอง 

ลักษณะสำคัญของภาษาแต่ละระดับ    

   1. ภาษาระดับพิธีการ  เป็นภาษาที่ใช้ในที่ประชุมที่จัดเป็นพิธีการ เช่น ในการเปิดประชุมสภา การกล่าวรายงานในพิธีมอบปริญญาบัตร การกล่าวเปิดงานและปิดงานพิธีการ เป็นต้น ผู้ส่งสารระดับนี้ต้องเป็นบุคคลสำคัญ หรือมีตำแหน่งสูง ผู้รับสารก็เป็นบุคคลในระดับเดียวกัน หรือกลุ่มชนส่วนใหญ่ หรือประชาชนทั้งประเทศ สารทุกคนมีลักษณะเป็นพิธีรีตองเป็นทางการ เลือกเฟ้นแล้วว่าไพเราะเหมาะสมผู้กล่าวสารจึงต้องเตรียมบทความนั้นมาอ่านต่อหน้าที่ประชุม                         

   2. ภาษาระดับราชการ  เมื่อผ่านการประชุมเป็นพิธีการแล้ว การประชุมต่อมาใช้ภาษาระดับทางการ เช่น การบรรยาย หรือการอภิปรายในที่ประชุม หนังสือที่ใช้ติดต่อทางราชการหรือวงกี่ธุรกิจจะใช้ภาษาระดับนี้  ภาษาที่ใช้ตรงไปตรงมามุ่งเข้าสู่จุดประสงค์ที่ต้องการโดยเร็ว อาจมีศัพท์เทคนิคหรือศัพท์วิชาการบ้าง แต่ไม่ใช้คำฟุ่มเฟือย เป็นภาษาที่มีในแบบแผนในการใช้                 

   3. ภาษาระดับกึ่งราชการ ภาษาระดับนี้คล้ายกับภาษาระดับทางการแต่ลดความเป็นงานลงบ้าง เพื่อแสดงความใกล้ชิดระหว่างผู้ส่งสาร กับผู้ใช้สารให้กระชับมั่น เช่น การประชุมกลุ่ม การอภิปรายกลุ่ม การบรรยายในห้องเรียน ข่าว บทความในหนังสือพิมพ์ ฯลฯ          

   4. ภาษาระดับสนทนา  เป็นภาษาที่ใช้ในการสอนโต้ตอบระหว่างบุคคลหรือกลุ่มคนเพียง 4-5 คน ในสถานที่หรือกาละที่ไม่ใช่ส่วนตัว เช่น การเขียนจดหมายระหว่างเพื่อน การรายงานข่าว และการเสนอบทความบางเรื่อง                      

   5. ภาษาระดับกันเอง เป็นภาษาที่ใช้กันในครอบครัว เพื่อนสนิท ซึ่งพูดจากันในเรื่องใดก็ได้ ใช้ในการพูดเท่านั้นไม่นิยมบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร อาจเป็นคำคะนองที่ใช้กันเฉพาะกลุ่มภาษาท้องถิ่น บุคคลที่ใช้ภาษาระดับนี้มีจำนวนน้อย

**  เราจะใช้ภาษาระดับใดนั้น ต้องคำนึงถึงความเหมาะสมและกาลเทศะด้วย  **