แอโนเร็กเซีย เนอร์โวชส (anorexia nervosa)

    แอโนเร็กเซีย มาจากภาษากรีก คำว่า An แปลว่า ปราศจาก  orexe  แปลว่า ความต้องการอาหาร
อยากอาหาร เมื่อนำมารวมกัน anorexia จึงหมายถึงการขาด ความต้องการที่จะบริโภคอาหาร คำนี้ถูกใช้อย่างไม่เป็นทางการครั้งแรก
ในปี ค.ศ. 1874 โดยแพทย์ชาวอังกฤษ ชื่อ Sir William Gull  ในภาษาอังกฤษแอโนเร็กเซียมีชื่อสามัญว่าDecreased Appetite หมายถึง ภาวะการเบื่ออาหารหรือปฏิเสธอาหาร 
  พบในวัยรุ่น และผู้หญิงที่กลัวอ้วน คิดว่าตัวเองอ้วน หรือ มองเห็นตัวเองอ้วนทั้งที่มีรูปร่างปกติ จึงอดอาหารหรือบริโภคเพียงเล็กน้อย หรือเกิดจากอาการเบื่ออาหารที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติของระบบประสาท  มีความคิดว่าตัวอ้วนทั้งที่มีรูปร่างปกติ(Cataldo & et al., 2003)
   ในเวลาต่อมา วงการแพทย์ตะวันตกได้ค้นพบโรคที่เกี่ยวกับ การบริโภคอาหารผิดปกติอีกประเภทหนึ่งที่เรียกว่า บูลิเมีย ซึ่งจะมีลักษณะที่แตกต่างจากแอโนเร็กเซีย  

  แอโนเร็กเซีย  เนอร์โวชส  มักพบในวัยรุ่นหญิงมากกว่าชาย ในประเทศไทยยังไม่พบอาการขั้นรุนแรง จนเป็นสาเหตุทำให้เสียชีวิตเช่นที่ปรากฏเป็นข่าว ในต่างประเทศ เช่น อังกฤษ และอเมริกา อาจพบการขาดอาหารบ้างในผู้ที่มีอาชีพนักแสดง นางแบบ และวัยรุ่นที่มีค่านิยมว่ารูปร่างผอมจึงจะสวย แต่ถ้ายังไม่มีการเปลี่ยนค่านิยมในเรื่องรูปร่างในอนาคตอาจมีผู้ป่วยด้วยโรคนี้ 
อาการ  ผู้ที่เป็นโรคแอโนเร็กเซีย  หลังจากอดอาหารประมาณ  1 เดือน จะปรากฏอาการของโรคขาดโปรตีนและพลังงาน ผู้ป่วยจะผอมแห้ง ในวัยรุ่นการเจริญเติบโตจะหยุดลง อัตราการเผาผลาญสารอาหารในร่างกายจะช้า
กล้ามเนื้ออ่อนแรง ลีบ เนื่องจากร่างกายดึงโปรตีนที่อยู่ตามกล้ามเนื้อมาเผาผลาญเป็นพลังงาน  ความดันโลหิตลดลง อัตราการเต้นของหัวใจไม่สม่ำเสมอ และบางรายเสียชีวิตเพราะการทำงานของหัวใจล้มเหลว

 การรักษา  ในการบำบัดรักษาอยู่ในดุลพินิจของแพทย์  ในขั้นต้นอาจรักษาอาการทางด้านร่างกายที่ปรากฏ รวมถึงการแก้ไขภาวะโภชนาการ อาจต้องมีการบำบัดทางจิตเวชร่วมด้วย ซึ่งการรักษามักต้องใช้ระยะเวลานานและต้องติดตามผลการรักษาอย่างใกล้ชิด