บูลิเมีย เนอร์โวชส  (bulimia nervosa)

   บูลิเมียมีรากศัพท์มาจากภาษาลาตินโดยความหมายของคำนี้เปรียบเปรยถึง ความหิวกระหายของวัวกระทิง ซึ่งสะท้อนจากอาการของผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้ ที่ไม่สามารถควบคุมการบริโภคอาหารของตนเองได้ในชั่ววูบหนึ่ง
ดังนั้นบูลิเมีย จึงหมายถึง ภาวะที่ร่างกายมีความรู้สึกผิดปกติ  คือ เห็นอาหารแล้วเกิดความอยากบริโภค และบริโภคได้ในปริมาณมากกว่าปกติ โดยไม่สามารถควบคุมตนเองได้ โดยเฉพาะอาหารประเภทแป้ง และน้ำตาล  ในการบริโภคอาหารแต่ละครั้งจะบริโภคในปริมาณมาก ในเวลารวดเร็ว  เมื่อบริโภคเสร็จแล้วจะรู้สึกผิด ไม่สบายใจ และพยายามเอาอาหารที่บริโภคเข้าไปออก ด้วยวิธีการต่างๆ เช่น ล้วงคอให้อาเจียน  กินยาระบาย  หรือออกกำลังกายอย่างหนักติดต่อกันนานหลายชั่วโมง เพื่อใช้พลังงานจากอาหาร
ที่บริโภคให้หมด หรือบางคนอาจใช้วิธีการอดอาหาร 2 - 3 วันเพื่อชดเชย ปริมาณพลังงานที่ได้รับจากอาหารที่บริโภค

   บูลิเมีย  มักเกิดกับผู้หญิงอายุ ประมาณ 15-35 ปี ในผู้ชายพบน้อย ในต่างประเทศพบผู้ป่วยโรคนี้ ประมาณร้อยละ 1-3 ของประชากรทั่วไป  ในประเทศไทยขณะนี้ยังไม่มีข้อมูลที่เป็นทางการ แต่จากการสืบค้นทางอินเทอร์เนตพบว่ามีการกระทู้ถามตอบเกี่ยวกับ โรคแอโนเร็กเซีย และบูลิเมียหลายรายโดยกล่าวถึงอาการ ความทุกข์ และแนวทางการบำบัดของผู้ที่เคยป่วย  
 

สาเหตุการเกิดโรค  อาจเกิดจากสาเหตุ ดังนี้

 1.   พันธุกรรม  ในต่างประเทศมีการศึกษาและพบว่าถ้าบุคคลในครอบครัว โดยเฉพาะมารดาเคยเป็นโรคนี้มาก่อน ลูกก็มีแนวโน้มที่จะเป็นด้วย

2.   ความผิดปกติของสารเคมีในสมอง ต่อมควบคุมการบริโภคอาหาร และฮอร์โมนทำงานผิดปกติ

3.   ค่านิยม ผู้หญิงบางคนมีค่านิยมในเรื่องรูปร่าง คือให้ความสำคัญเรื่องรูปร่างผอมว่าเป็นมาตรฐานที่ดี
หรือผู้ที่คิดว่าตนเองไร้ค่า และผู้เป็นโรคซึมเศร้าก็มีโอกาสเป็นโรคนี้ได้ง่าย

ข้อสังเกต  ผู้ที่เป็นโรคบูลิเมียนั้นจะเห็นได้ชัดที่พฤติกรรมการบริโภค คือ มักจะบริโภคอาหารในปริมาณมาก
แต่ละครั้ง แล้วมีพฤติกรรมในการกำจัดอาหารที่ตัวเองบริโภคออกมา ด้วยการล้วงคอให้อาเจียน  ใช้ยาถ่าย
อดอาหารติดต่อกัน 3-4 วัน หรือออกกำลังอย่างหนักติดต่อกันนาน มากกว่า 5 ชั่วโมงทุกวัน

 ภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากโรคบูลิเมีย จากการที่ผู้ป่วยพยายามกำจัดอาหารที่บริโภคด้วยวิธีการต่างๆ
ทำให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพ ดังนี้

 1.   ภาวะอิเล็กโตรไลท์ผิดปกติ เช่น มีระดับโปตัสเซียมและคลอไรด์ในเลือดต่ำ ซึ่งถ้ารักษาไม่ทันก็อาจทำให้เสียชีวิตได้
2.   ทำให้เกิดความผิดปกติในระบบทางเดินอาหาร เช่น อาจมีการฉีกขาดของหลอดอาหาร หรือเยื่อบุลำคอ ในระหว่างที่มีการกระตุ้นตนเองให้อาเจียน หรืออาจทำให้ฟันผุ เนื่องจากกรดที่ย้อนขึ้นมาจากกระเพาะ
หรืออาจทำให้ต่อมน้ำลายบวม3.   อาจเป็นสาเหตุทำให้ไตวาย เพราะการล้วงคอให้อาเจียนหลายๆครั้งอาจทำให้ร่างกายขาดน้ำและอิเล็กโตรไลท์ที่สำคัญ

การรักษา ผู้ป่วยโรคบูลิเมีย นอกจากอาการทางกายแล้วยังมีอาการทางจิต ในการรักษาต้องให้ผู้ป่วยสมัครใจการรักษาจึงจะได้ผล ดังนี้

1.  สังเกตอาการแล้วปรึกษาแพทย์ การรักษาต้องรักษา 2 ทาง คือ อาการทางด้านร่างกาย และการปรึกษาจิตแพทย์ควบคู่กัน          

2.  เปลี่ยนค่านิยมเรื่องรูปร่างที่ว่า ผู้ที่ร่างกาย ผอม บอบบางนั้นกำลังจะเป็นค่านิยมที่ล้าสมัย ในหลายประเทศกำลังรณณรงค์เรื่องการบริโภคอาหารถูกหลักโภชนาการ และการออกกำลังกายเพื่อมีรูปร่างที่เหมาะสม คือ ต้องมีลักษณะที่บ่งชี้ว่าเป็นผู้มีสุขภาพแข็งแรง