การค้าขายและการติดต่อทางการค้า
การค้าขายและการติดต่อทางการค้า
http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/956/2956/images/140China60th/07_China60th.jpg
เป็นการค้าแบบเสรี ไม่มีการเก็บภาษี ใครจะค้าขายสิ่งใดก็สามารถนำมาแลกเปลี่ยนซื้อขายกันได้ แบ่งเป็น ๒ ลักษณะ คือ
1. การค้าภายในประเทศ
- งดเว้นภาษีผ่านด่าน (ภาษีจกอบ) ทำให้เศรษฐกิจขยายตัว
- มีการจัดตั้ง"ตลาดปสาน" เพื่อให้ประชาชนมาแลกเปลี่ยนชื้อขายสินค้ากัน
- สร้างถนนพระร่วงจากเมืองกำแพงเพชรผ่านเมืองสุโขทัยถึงศรีสัชนาลัย เพื่อใช้เป็นเส้นทางบกสำหรับติดต่อค้าขายกัน
- มีการใช้เงินตรา โดยการนำแร่เงินมาใช้ทำเงินพดด้วง แบ่งออกเป็นสลึง บาท และตำลึง ส่วนเงินที่มีค่าน้อยที่สุดคือเงินเบี้ย ทำจากเปลือกหอย
2. การค้ากับต่างประเทศ ในสมัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราช มีการค้าขายกับต่างประเทศหลายประเทศ เช่น จีน ญี่ปุ่น มลายู อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ อินเดีย อิหร่าน และอาหรับชาติอื่นๆ โดยเฉพาะการค้ากับจีน ภายใต้ระบบบรรณาการ
- สินค้าออก ส่วนใหญ่เป็นเครื่องสังคโลก รองลงมา ได้แก่ หนังสัตว์ ไม้หอม งาช้าง นอแรด และของป่าต่างๆ
- ส่วนสินค้าเข้า ได้แก่ ผ้าไหม แพร เครื่องเหล็ก และอาวุธ มีการติดต่อกับอาณาจักรใกล้เคียง เช่น เชียงใหม่ หลวงพระบาง เชียงแสน ฯลฯ
การค้าทางบก ศูนย์กลางอยู่ที่สุโขทัย ส่วนการค้าทางทะเลศูนย์กลางอยู่ที่เมืองท่าเมาะตะมะ มีเส้นทาง ๓ เส้นทาง คือ
- เส้นทางถนนพระร่วง จากสุโขทัยผ่านเมืองเมาะตะมะ ไปจนถึงหงสาวดี
- เส้นทางสุโขทัย - ตะนาวศรี จากสุโขทัยผ่านเมืองเพชรบุรี เมืองกุยบุรี เมืองมะริด จนถึงเมืองตะนาวศรี
- เส้นทางสุโขทัย - เชียงใหม่ จากสุโขทัยผ่านเมืองตาก เมืองลำพูน จนถึงเมืองเชียงใหม่
การค้าทางน้ำ มีเส้นทางสำคัญดังนี้
- แม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำป่าสัก แม่น้ำท่าจีน และแม่น้ำแม่กลอง ซึ่งไหลลงอ่าวไทย โดยมีเมืองเพชรบุรีเป็นเมืองท่า
- ใต้เมืองประจวบคีรีขันท์ลงไป เป็นการคมนาคมริมฝั่งทะเล และแม่น้ำลำคลองที่ขนานกับฝั่งไปจนถึงสงขลา ปัตตานี