เงินพดด้วง

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/8/86/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B9%82%E0%B8%82%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%A2.jpg

                 การค้าขายในอาณาจักรสุโขทัยพบว่ามีการใช้สื่อกลางการแลกเปลี่ยนรูปแบบต่างๆ แต่ที่เป็นเอกลักษณ์ คือ “เงินพดด้วง” ซึ่งนับเป็นเงินตราไทยโดยแท้และใช้แลกเปลี่ยนหมุนเวียนมายาวนานกว่า 600 ปี พดด้วงที่ใช้ในรัชสมัยนี้มีลักษณะเป็นก้อนกลม ทำด้วยโลหะเงิน ปลายขางอเข้าหากันเป็นปลายแหลม มีรูขนาดใหญ่ระหว่างขา มีตราประทับเพื่อแสดงถึงแหล่งผลิตตั้งแต่ 1 ตรา ไปจนถึง 7 ตรา ส่วนใหญ่ตราที่พบได้แก่ ตราราชสีห์ ช้าง หอยสังข์ ธรรมจักร บัว กระต่าย และราชวัตร

                 นอกจากนี้ ยังพบว่าในสมัยสุโขทัยมีการนำโลหะชนิดอื่นซึ่งไม่ใช่โลหะเงิน เช่น ดีบุก ตะกั่ว สังกะสี มาหลอมให้มีลักษณะคล้ายพดด้วงแต่มีขนาดใหญ่กว่า เรียกแตกต่างกัน เช่น พดด้วงชิน เงินคุบ เงินชุบ หรือเงินคุก รวมทั้งการใช้เบี้ยเป็นเงินปลีกสำหรับแลกเปลี่ยนสินค้าราคาต่ำด้วย

                 เงินปลีกที่ชาวสุโขทัยใช้ทั่วไปนั้นเป็นเปลือกหอยน้ำเค็มชนิดหนึ่งที่เรียกว่า  หอยเบี้ย  ที่พ่อค้าชาวต่างประเทศนำมาขายให้โดยเก็บมาจากหมู่เกาะมัลดิฟ  บริเวณใกล้เกาะศรีลังกาบ้างหรือเก็บมาจากเกาะบางแห่งในหมู่เกาะฟิลิปปินส์ เบี้ยที่ใช้อยู่โดยทั่วไปมีประมาณ 8 ชนิด

http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/608/24608/images/coin/32.jpg

                 นอกจากจะใช้เป็นเงินมาตั้งแต่สมัยโบราณ ยังใช้เป็นเงินในสมัยสุโขทัย อยุธยา และรัตนโกสินทร์ตอนต้น การใช้เบี้ยเป็นเงินปลีกนั้นจึงใช้กันอย่างแพร่หลาย เงินที่มีค่าสูงขึ้ได้แก่ เงินพดด้วง  เงินพดด้วงโดยทั่วไปมีการตอกตราไว้ 2 ดวงเป็นตราประจำแผ่นดินและตราประจำรัชกาล โดยมักจะตอกประทับตราที่ด้านบนและด้านหน้า

http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/608/24608/images/coin/34.jpg