นิทานพื้นบ้านภาคอีสาน  เรื่อง กะเดิบโดง กะเดิบซลา

มีครอบครัวหนึ่งฐานะยากจน  ประกอบด้วยแม่และลูกสาวคนหนึ่ง  ชื่อ “นางกะเดิบโดง”
พ่อของนางกะเดิบโดง  ตายจากไปนานแล้ว  ฐานะของครอบครัวนี้ยากจน วันหนึ่งแม่ของนางกะเดิบโดง 
ไปขุดหน่อไม่และทำเสียมติดอยู่ในกอไผ่  นางพยายามดึงยังไงก็ดึงไม่ได้สักที   
จนตะวันบ่ายคล้อยใกล้ค่ำ ก็หมดปัญญา  นางจึงพูดบนบานว่า  ถ้าใครสามารถเอาเสียมของนางออกมาจากกอไผ่ได้
 นางจะยกลูกสาวคนเดียวให้นางพูดยังไม่ทันขาดคำก็มีเสียงหนึ่งถามว่า  “พูดจริงใช่ไหม?” 
นางก็ตอบว่า  ใช่...  ทันใดนั้นก็ปรากฎมีงูตัวใหญ่ตัวหนึ่งเลื้อยออกมาและเอาเสียมออกจากกอไผ่ให้   
แม่นางกะเดิบโดง ตกใจมากที่เห็นงูใหญ่ขนาดเท่าต้นมะพร้าว   แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะได้ลั่นวาจาออกไปแล้ว
จึงถือความสัตย์ฝ่ายงูถามแม่นางกะเดิบโดงว่าจะไปบ้านนางได้อย่างไร  นางก็บอกให้ไปตามเปลือกหน่อไม้ที่นางจะแกะ
ทิ้งไว้เป็นระยะตามทางจนถึงบ้าน  เมื่อกลับถึงบ้านก็เล่าให้ลูกสาวฟังนางกะเดิบโดงตกใจมาก 
แต่ก็ยอมทำตามความประสงค์ของแม่ พอตกกลางคืนงูใหญ่  ก็ไปที่บ้านของนางกะเดิบโดงจริงและเข้าไป
อยู่ในห้องของนางกะเดิบโดงงูนี้ที่จริงเป็นงูเทพจำแลงกายมาลองใจแม่นางกะเดิบโดงว่าจะรักษาคำสัตย์หรือ
ไม่เมื่อเข้าไปในห้องจึงคืนร่างเป็นเทพรูปงามและบอกความจริงแก่นางกะเดิบโดงและได้นางเป็นภรรยา