กัญญนัฏ  อินทรทัพพ์.  (2551)  รายงานผลการใช้ชุดฝึกเสริมทักษะเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรมตามทฤษฎีการเรียนรู้ของบลูม  สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5.  รายงานการศึกษาค้นคว้าผลงานทางวิชาการ.   กรุงเทพ ฯ  :  โรงเรียนวัดใหม่พิเรนทร์  สำนักงานเขตบางกอกใหญ่  กรุงเทพ ฯ.  ที่ปรึกษาการทำผลงานทางวิชาการ   นายชัยวัฒน์  แสงมณี  ผู้อำนวยการโรงเรียนวัดใหม่พิเรนทร์   สำนักงานเขตบางกอกใหญ่  กรุงเทพมหานคร 

บทคัดย่อการศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและหาประสิทธิภาพของชุดฝึกเสริมทักษะเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรมที่สร้างขึ้นให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80  เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังใช้ชุดฝึกเสริมทักษะเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรม และเพื่อหาความพึงพอใจของนักเรียนที่ใช้ชุดฝึกเสริมทักษะเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรม  สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5  ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้  ได้แก่  นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  5  ภาคเรียนที่ 1  ปีการศึกษา 2550  จำนวน 25  คน  โรงเรียนวัดใหม่พิเรนทร์  สำนักงานเขตบางกอกใหญ่  กรุงเทพมหานคร     เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย  ประกอบด้วย   แผนการสอน  จำนวน  10  แผน  ชุดฝึกเสริมทักษะเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรม จำนวน  2  ชุด  มีทั้งหมด  10  เรื่องแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรมตามทฤษฎีการเรียนรู้ของบลูม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5   ซึ่งมีค่าความยากง่าย อยู่ในระดับ 0.23-0.70 ค่าอำนาจจำแนก อยู่ในระดับ 0.20-0.47 และมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับ  เท่ากับ 0.82 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ  ร้อยละ  ค่าเฉลี่ย  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติทดสอบค่าที  (t-test)ผลการวิจัย  พบว่า1.การพัฒนาและหาประสิทธิภาพของชุดฝึกเสริมทักษะเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรมตามทฤษฎีการเรียนรู้ของ
บลูมที่ผู้รายงานสร้างขึ้นมีประสิทธิภาพเท่ากับ 81.67/81.52  ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่ผู้รายงานตั้งไว้2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังใช้ชุดฝึกเสริมทักษะเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรมตามทฤษฎีการเรียนรู้ของบลูมสูงกว่าก่อนใช้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .013. นักเรียนมีความพึงพอใจในการใช้ชุดฝึกเสริมทักษะเรื่องเบญจศีล-เบญจธรรมตามทฤษฎีของบลูมอยู่ในระดับพึงพอใจมาก