ปีนักบุญเปาโล
เปาโลรู้ดีว่ากระแสเรียกที่ท่านได้รับนั้นไม่เหมือนของผู้ใด ทำให้ท่านมีความใฝ่ฝันอย่างมาก แต่ไม่ทำให้ท่านหยิ่งยโส เปาโลภูมิใจในความรับผิดชอบดูแลกลุ่มคริสตชนหลายกลุ่ม แต่ยังมีความถ่อมตนโดยจริงใจ ท่านอ้างไว้ว่า ท่านทำงานธรรมทูตมากกว่าคนอื่น และยังกล้าเสนอตนเป็นแบบฉบับสำหรับคริสตชนที่ท่านสอนให้กลับใจ ท่านไม่เคยลืมว่า ตนเป็นอัครสาวกที่ไม่สมควรที่สุด เพราะเคยเบียดเบียนพระศาสนจักรของพระคริสตเจ้า กิจการใหญ่ทั้งหลายที่ท่านทำสำเร็จ ท่านเห็นว่าเป็นพระหรรษทานของพระเจ้าที่ทำงานในตัวท่าน
เปาโลเป็นคนมีอารมณ์อ่อนไหวแสดงความอ่อนไหวต่อผู้ที่ท่านสอนให้กลับใจ มีความจริงใจต่อคริสตชนชาวฟีลิปปี มีความรักล้ำลึกสำหรับคริสตชนชาวเอเฟซัส แสดงความเกรี้ยวกราดต่อคริสตชนชาวกาลาเทีย ซึ่งกำลังจะละทิ้งความเชื่อ และความรู้สึกผิดหวังเมื่อรู้ว่าคริสตชนชาวโครินธ์เริ่มทะนงตนถือดีและมีความโลเล บางครั้งเปาโลพูดประชดคนที่ท่านเห็นว่ามีความเชื่อไม่ลึกซึ้ง บางครั้งพูดตรงไปตรงมา แต่ท่านทำเช่นนี้ก็เพื่อความดีของคนเหล่านั้น และหลังจากแสดงอารมณ์เหล่านี้แล้ว ท่านจะแสดงความอ่อนโยนใหม่อีกครั้งหนึ่ง มีความรู้สึกเหมือนบิดาหรือเหมือนมารดาก็ว่าได้ ปรารถนาอย่างมากที่จะแสดงความรักเหมือนแต่ก่อน