‘การเคลื่อนไหว 9 ธันวา’ ค.ศ.1935 ของกลุ่มนักศึกษาในเป่ยผิง (กรุงปักกิ่ง) และประชาชนโดยการนำของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งชาติจีน มีการนัดหยุดเรียนและหยุดงานมาชุมนุมประท้วงกันกว่า 30,000 คน เพื่อขับไล่การรุกรานจีนของกองทัพทหารญี่ปุ่น เป็นช่วงเริ่มต้นของสงครามจีนต่อต้านญี่ปุ่น (ค.ศ.1937-1945) การประท้วงต่อต้านทัพญี่ปุ่นได้จุดไฟรักชาติในจิตวิญญาณชาวจีนทั่วประเทศ โดยหลังจากนั้นก็มีการชุมนุมกันทั้งในเซี่ยงไฮ้ เทียนจิน หนันจิง (นานกิง) ซีอัน อู่ฮั่น ฯลฯ

   
 
 
       2 เหตุการณ์ท้ายเกิดขึ้นในยุคจีนใหม่ คือ ‘การเคลื่อนไหว 5 เมษา’  ในปี 1976 (ปีแห่งการสูญเสียของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน) เนื่องจากประชาชน นักศึกษา ข้าราชการ รวมทั้งผู้ใช้แรงงาน ซึ่งนำโดย เติ้งเสี่ยวผิง ต่างพร้อมใจกันหลั่งไหลมาวางพวงหรีดและกล่าวบทกวีสดุดี เพื่อไว้อาลัยต่อการจากไปเมื่อวันที่ 8 มกราคม ของนายกรัฐมนตรีผู้เป็นที่รักในหัวใจของมวลชน นายโจวเอินไหล ทั้งนี้โดยไม่เกรงกลัวต่ออำนาจของ ‘แก๊งสี่คน’ในเวลานั้น
      
       เช้าวันที่ 5 เมษายน แก๊งสี่คนใช้อำนาจกวาดล้างกองทัพพวงหรีดที่มาแสดงความไว้อาลัยต่อนายกฯโจว ที่จัตุรัสเทียนอันเหมินจนราบ นำความแค้นเคืองมาสู่ประชาชน จนทำให้ประชาชนร่วมกันประณาม ‘แก๊งสี่คน’ ด้วยความโกรธแค้น ซึ่งในที่สุดเหตุการณ์ประท้วงบานปลายกลายเป็นการจลาจลปะทะกันระหว่างประชาชนมือเปล่ากับกำลังตำรวจ นอกจากนี้ ยังส่งผลให้เติ้งเสี่ยวผิงถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ยุยงให้เกิดการจลาจลและต้องหลุดจากตำแหน่งต่างๆในพรรคฯ