สมัยราชวงศ์หมิงและชิง สถานที่แห่งนี้เป็นเขตต้องห้าม เข้าได้เฉพาะคนในราชสำนักเท่านั้นสามัญชนทั่วไปห้ามเข้ามาจนถึงค.ศ.1911 ปีสิ้นสุดแห่งราชสำนักชิง ประโยชน์หลักของหอแห่งนี้ใช้ในงานพิธีสำคัญๆของประเทศ เช่น จักรพรรดิขึ้นครองราชย์ พิธีแต่งตั้งฮองเฮา พิธีพระราชทานพระราชโองการ เป็นอาทิ
      
       วันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ.1949 เมื่อประธานประเทศเหมาเจ๋อตงได้ประกาศต่อมวลชนก่อตั้งประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนบนหอประตูเทียนอันเหมิน และอัญเชิญธงดาวแดงขึ้นสู่ยอดเสา หอประตูเทียนอันเหมินจึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของประเทศจีนใหม่มานับแต่นั้น
      
       ปัจจุบันนักท่องเที่ยวสามารถซื้อตั๋วราคา 15 หยวนขึ้นหอประตูเทียนอันเหมินชมทัศนียภาพโดยทั่วจัตุรัสเทียนอันเหมินได้ (เวลาเปิดให้ขึ้นชม 9.00-16.30 น.)
      
       เหตุการณ์ที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน
      
       ณ จัตุรัสเทียนอันเหมินได้เกิดเหตุการณ์ทางการเมืองซึ่งเป็นวีรกรรมของเหล่าบรรพชนผู้มีจิตใจห้าวหาญมาหลายครั้งหลายหนในช่วงประวัติศาสตร์ยุคสาธารณรัฐจนถึงยุคปัจจุบัน เช่น เหตุการณ์ ‘การเคลื่อนไหว 4 พฤษภา’ (ค.ศ.1919) ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวที่นำโดยนักศึกษามหาวิทยาลัยในกรุงปักกิ่ง 13 แห่ง ร่วมในการคัดค้านการประชุมสันติภาพที่แวร์ซายน์ในฝรั่งเศส ที่มีการรับรองฐานะของรัฐบาลญี่ปุ่นในมณฑลซันตงของจีน และเพิกเฉยต่อการที่จีนเรียกร้องซันตงกลับคืนจากญี่ปุ่น การเดินขบวนประท้วงดังกล่าวได้รับการสนับสนุนจากมวลชนในวงกว้าง นอกกรุงปักกิ่งประชาชนยังร่วมกันนัดหยุดงานและคว่ำบาตรสินค้าญี่ปุ่นด้วย

 
นักศึกษามารวมตัวกันในการเคลื่อนไหววันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ.1919 
 
 
       ‘กรณี 18 มีนาคม’ ในปีค.ศ.1926  การรวมตัวประท้วงของเหล่าเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานราชการต่างๆในปักกิ่ง นักศึกษา ผู้ใช้แรงงาน และชาวเมือง กว่า 5,000 คน จัดการประชุมต่อกรณีกองทัพทหาร 8 ชาติยื่นคำขาดให้รัฐบาลภายใต้ ต้วนฉีรุ่ย (1865-1936) ถอนกำลังทหารออกจากฐานกำลังที่เทียนจิน
      
       ภายหลังการตอบโต้คำขาดดังกล่าวนำมาซึ่งการปราบปรามกลุ่มผู้ชุมนุมประท้วงด้วยกำลังอาวุธโดยการยุยงของต้วน มีผู้เสียชีวิต 47 คน บาดเจ็บสาหัส 155 คน หลู่ซวิ่น นักเขียนผู้ลือลั่นของจีนในยุคนี้ได้จารึกไว้ว่า ‘เป็นวันที่มัวหมองที่สุดนับตั้งแต่ก่อตั้งยุคสาธารณรัฐ’