แหล่งที่มาของภาพ 

 http://www.thaigoodview.com/files/u30660/kim.jpg

ความคิดกับภาษา

     ภาษามาตรฐาน = ภาษาที่เราใช้คิดต่อกันทั่วไป เป็นที่เข้าใจกัน
     ภาษาถิ่น = ภาษาที่ใช้กันเฉพาะท้องถิ่น
     ภาษาแสดงความเป็นปัจเจกบุคคล = คำพูดแสดงบุคลิกภาพเฉพาะของแต่ละคน
     ภาษาช่วยจรรโลงใจ = คำพูที่ทำให้เราสบายใจ รู้สึกดี
     ภาษามีอิทธิพล เช่น เราชอบปลูกต้นไม้ชื่อความหมายดีไว้ในบ้าน(เช่นเงินไหลมา ทองไหลมา)

วิธีคิด

     วิเคราะห์   = คิดแบบ "แยกแยะ" คิดพิจารณาให้ละเอียดลึกซึ้ง 
     สังเคราะห์ = คิดแบบ"รวบรวม" รวมความคิดเห็นหลาย ๆ แง่มุมขึ้นมา
     ประเมินค่า = คิดแบบ"ตัดสินคุณค่า"ว่าดีด ไม่ดี สวย ไม่สวย

ภาษากับเหตุผล

    โครงสร้างของเหตุผล

   1. เหตุ = สาเหตุ ข้อสนับสนุน เหตุผล

   2. ผล  = ผลลัพธ์ ข้อสรุป

การวางโครงสร้างของเหตุผล

    แบบ 1 เหตุมาก่อนผล สังเกตจากคำเชื่อม "ดังนั้น ก็เลย จึง เพราะฉะนั้น"

    แบบ 2 ผลมาก่อนเหตุ สังเกตจากคำเชื่อม "เพราะ เนื่องจาก ด้วย "

วิธีการให้เหตุผล

     1. นิรนัย = แบบที่ผลลัพธ์ "แน่นอน" มันจะเป็นเรื่องจริง หรือสัจธรรม

            เช่น คนเราเกิดมาต้องตาย

     2. อุปนัย = แบบที่ผลลัพธ์ "ไม่เห็นจำเป็นต้องเป็นอย่างนั้นเลย" (ยังไม่แน่)

            เช่น รุ่นพี่เราเอนท์ติดกันเยอะมาก รุ่นเราคงจะเป็นอย่างนั้น

การอนุมานเหตุและผลที่สัมพันธ์กัน

     1.แยกออกมาก่อนว่าส่วนใดเป็นเหตุ ส่วนใดเป็นผล
     2.ดูต่อไปว่าส่วนที่เราแยก ส่วนใดเรารู้ ส่วนไหนเราคาด
     3.คำตอบของการอนุมานจะเขียนจากสิ่งที่เรารู้ไปหาสิ่งที่เราคาด
         เรารู้สาเหตุคาดผล เรียกว่า อนุมานจากสาเหตุ(รู้)ไปหาผลลัพธ์(คาด) เช่น
         -เขาน่าจะอ้วนขั้น เขากินเก่งทั้งวัน
    1.ผล - เหตุ
    2.(น่าจะ)เราคาด - เรารู้
    3.อนุมานจากสิ่งที่เรารู้(เหตุ)ไปสิ่งที่เราคาด(ผล) ข้อนี้เรารู้"เหตุ" แล้วคาด"ผล" จึงเป็นการอนุมานจากสาเหตุไปหาผลลัพธ์
         -เขาน้ำหนักลด เพราะเขาไม่ค่อยกินข้าว ร่างกายคงไม่แข็งแรง
    1. ผล-เหตุ-ผล
    2. รู้ - คาด
    3.อนุมานจากผลไปหาผล