Yo-Yo Effect 

     คือการเรียกขานที่เปรียบเทียบปรากฏการณ์ที่เกิดหลังการลดน้ำหนักกับการเล่นลูกดิ่งโย-โย่ เมื่อคนอ้วนที่พยายามลดความอ้วนจน
กลายเป็นคนผอม แต่ผอมอยู่ได้ไม่นานก็กลับไปอ้วนอีกครั้ง ต้องเพียร พยายามลดกันให้ผอมลงใหม่ และพบว่าครั้งนี้ต้อง ใช้ความ
พยายามมากกว่าครั้งก่อนๆ เพราะว่าอ้วน เร็วขึ้น มิหนำซ้ำยังอ้วนมากกว่าเก่า เป็นอย่างนี้อยู่ครั้งแล้วครั้งเล่า เหมือนกับลูกดิ่งที่เมื่อ
ปล่อยจากมือลงสู่พื้นแล้วก็จะม้วนตัวกลับมาสู่มือของเราอีก ยิ่งปล่อยลูกดิ่งออกไปแรงและไกลเท่าไร ลูกดิ่งก็จะกลับคืนสู่มือเร็วเท่านั้น

โย-โย่ เกิดขึ้นได้อย่างไร
    ความจริงข้อหนึ่งที่เกิดในคนที่ตั้งใจจะลดความอ้วนคือ แทบไม่มีใคร เลยที่คิดจะค่อยๆ ลดน้ำหนักลงทีละน้อยๆ มีแต่คนใจร้อน
อยากลดได้มากๆ เร็วๆ ทั้งๆ ที่การสะสมไขมันจนอ้วนนั้นต้องใช้เวลาแรมปี

    สปีดที่เหมาะสม ที่สุดในการลดน้ำหนักคือ ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม ตัวเลขมาตรฐานที่ สวยและเหมาะสมที่สุด เพราะไม่เป็นการทรมาน
หรือหักโหมร่างกาย มากเกินไป คือ 0.5 กิโลกรัมต่อสัปดาห์ ถ้าหวังมากกว่านั้นต้องระวังว่าโย-โย่เอฟเฟ็กต์จะเกิดขึ้น

   การหักดิบด้วยการลดน้ำหนักให้ได้มากๆ ในช่วงเวลาสั้นๆ อย่างเช่น 1-2 กิโลกรัมต่อสัปดาห์ ทำให้เกิดกลไกป้องกันการอดตายตาม
ธรรมชาติ เนื่องจากการอดอาหารทำให้ร่างกายขาดอาหาร ร่างกายจึงปรับการใช้พลังงานเสียใหม่ โดยสงวนพลังงานไว้มากที่สุด
(เพราะไม่รู้ว่าจะต้องอดอีกนานไหม)

   เมื่อใดก็ตามที่เราเลิกอด แล้วเริ่มกลับมากินใหม่ ร่างกายก็จะเร่งสะสมพลังงานไปเก็บไว้ในรูปของไขมัน จนอ้วนเด้งขึ้นเหมือน
ลูกดิ่ง ทั้งนี้เป็นความรอบคอบและวางแผนล่วงหน้า เพื่อจะได้ไม่ขาดอาหารจนตายของร่างกายนั่นเอง