กล้ามเนื้อของเรานับเป็นประดิษฐกรรมชั้นเยี่ยม ที่มีกลไกการทำงานสลับซับซ้อน นักวิทยาศาสตร์พยายามหาคำอธิบายเกี่ยวกับกลไกการทำงานของกล้ามเนื้อโดยใช้ หลักฐานที่พบจากการใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน ซึ่งมีกำลังขยายสูงกว่ากล้องจุลทรรศน์แบบธรรมดาถึงหนึ่งพันเท่า จากการศึกษาที่ทำโดยการยืดกล้ามเนื้อออกและตรึงกล้ามเนื้อเอาไว้ แล้วทำการกระตุ้นให้กล้ามเนื้อเกิดการหดตัว นักวิทยาศาสตร์พบว่าในขณะที่กล้ามเนื้อเกิดการหดตัว ความกว้างของแถบเอไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงเลย นอกจากนี้ความยาวของเส้นใยโปรตีนสายหนาและสายบางก็ยังคงเดิม ทั้งๆ ที่ความกว้างของหน่วยปฏิบัติการเพื่อการหดตัวของกล้ามเนื้อ แถบไอและแถบเอ็ช มีการเปลี่ยนแปลงขนาดคือหดสั้นลง

ภาพตัดบางตามความยาวแสดงหน่วยปฏิบัติการย่อยของเส้นใยกล้ามเนื้อขณะพักงานและขณะหดตัว

ภาพจาก http://www3.ipst.ac.th/research/assets/web/mahidol/muscle(2)/image/sarco4.gif

          
ทุกครั้งที่เราเคลื่อนไหว สมอง ประสาท และกล้ามเนื้อ จะต้องทำงานสัมพันธ์กันเป็นอย่างดี สมองรับข้อมูลจากประสาทสัมผัส ทำการแปลผล และตัดสินใจว่าจะตอบสนองให้ร่างกายมีการเคลื่อนไหวอย่างไร สัญญาณประสาทจากระบบประสาทส่วนกลาง จากเซลล์ประสาทสั่งการ (motor neuron) จะถูกส่งไปตามเส้นประสาทไขสันหลัง ไปยังปลายประสาทที่กล้ามเนื้อ สัญญาณประสาทจะกระตุ้นให้กล้ามเนื้อทำงานโดยการหดตัว

ภาพจาก http://www3.ipst.ac.th/research/assets/web/mahidol/muscle(2)/image/spinalcord.gif