นิทานล้านนา เรื่อง “ไอ้เซี่ยงเมี่ยงค่ำพญา” (ศรีธนญชัยรังแกพญา)

 นหนึ่งเจ้าเมืองเดินทางไปตามบ้านน้อยเมืองใหญ่ ก็ได้ไปพบไอ้ศรีธนญชัย ไม่รู้จักว่าเป็นไอ้ศรีธนญชัย
ไอ้ศรีธนญชัยก็ทักเจ้าเมืองว่า  “สาธุ ท่านเจ้าเมืองจะไปไหน  ” 
เจ้าเมืองตอบว่า “ จะไปเที่ยว  ”
ไอ้ศรีธนญชัยก็ว่า “ เจ้าเมืองนี่ข้าหลอกได้แน่นอน ”
“ เด็กน้อยอย่างเจ้านะหรือ จะมาหลอกเราได้  ” เจ้าเมืองตอบ
“ จะหลอกข้าอย่างไรล่ะ  ”
“ ไม่ยากหรอก ถ้าจะหรอกละก็ ”
 “ ก็ไหนลองหลอกกูดูทีซิ ”
“ โอ งั้นหรือ งั้นก็ลงมานี่ก่อนซิ เจ้าเมืองลงมาเสียก่อนแล้วข้าจะหลอก ” ทันใดนั้น เจ้าเมืองก็ลงไป
ไอ้ศรีธนญชัยก็ว่า “ นี่ไงล่ะ เจ้าเมืองก็ลงมาตามที่ข้าหลอก ” ตอนนี้ ก็นับได้ว่าไอ้ศรีธนญชัยหลอกเจ้าเมืองได้
ต่อมาอีกหลายวัน เจ้าเมืองก็พบไอ้ศรีธนญชัยอีก มันก็บอกว่า “ ขอเชิญเจ้าเมืองเข้ามานี่อีกทีเถอะ ข้ามีอะไรจะหลอกอีก ”
“เจ้าจะหลอกข้าได้อย่างไรล่ะ” 
“ มาเถอะน่า ขอให้เจ้าเมืองกระโดดลงไปในหนองน้ำนั้นก่อน แล้วข้าจะหลอก ” เจ้าเมืองก็รีบกระโดดลงไปในหนองน้ำ
“ นั่นไง ดูซิเจ้าเมืองก็ตกลงไปในหนองน้ำที่ข้าหลอกจนได้ ‘’ ก็เป็นอันว่าเจ้าเมืองแพ้ศรีธนญชัยอีกครั้งหนึ่ง
 เจ้าเมืองก็โกรธมากคิดจะฆ่าไอ้ศรีธนญชัยเสีย ถ้าขืนปล่อยให้อยู่ต่อไปมันก็จะหลอกเราอยู่เรื่อยไป