*** อ่านกันดูนะคร้าาาาา *** 

มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน

ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรัก

วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะกำลังจะจม

ดังนั้นทั้งหมดจึงเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ

ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ

ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย

เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้วความรักจึงตัดสินใจขอความช่วย เหลือ

ความรวย แล่นเรือผ่าน ความรวยตอบว่า "ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้

เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยทองและเงินแล้วมันไม่มีที่ให้คุณ"

ความรักจึงตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหม ือนกันด้วย เรือลำงาม

"ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย" "ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณน่ะเปียก

อาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย"


ความเศร้าได้พายเรือผ่านมา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก

ความเศร้าตอบว่า "โอ้ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว

ขอโทษนะ"


ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน

แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของ ความรัก

เพราะมัวแต่กำลังสุข



ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา " มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง"

เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง

ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อ

ของผู้ใจดีคนนั้น

เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา

ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อคนแก่คนนั้นความรัก จึงถามความรัก

"ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน" ความรู้ตอบว่า "เวลา"

ความรัก "แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันล่ะ ?"

ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า

"ก็เพราะว่ามีเพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่แค่ ไหนน่ะสิ"

credit : bbd.com

เราว่าเขาต้องการ ความห่วงใย นะ   ส่วนเวลาน่ะ ขอมีให้บาง

 แล้วก็ ................

ส่งหัวใจมาเดี๋ยวนี้  !!!  นี้คือการปล้นนนนนนน

นส.ธันย์ชนก บุญโรจน์ ม.6/5 เลขที่ 24