ชมรมฉลาดบริโภค

       ชมรมฉลาดบริโภคตั้งขึ้นเพื่อสร้างผู้เรียนให้มีความรู้เรื่องการเลือกบริโภคสินค้าและนำความรู้ที่ได้ไปขยายสู่เพื่อนๆและชุมชนได้  เนื้อหาเรื่องการฉลาดบริโภคสำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 2 ที่ควรรู้มีดังนี้  
โปรดอ่านที่นี่ก่อน
       ด้วยเจตนาดีที่ข้าพเจ้าผู้คัดลอกความรู้จากหนังสือ “ชมรมนี้ไม่มีถูกหลอก(จริงอ่ะ)” ของกองพัฒนาศักยภาพผู้บริโภค  สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา  มาลงในเว็บไซต์ไทยกู้ดวิวดอทคอมนั้น  ก็เพื่อเผยแพร่ความรู้เรื่องผลิตภัณฑ์ต่างๆและสิทธิที่ผู้บริโภคควรรู้  โดยผ่านเนื้อเรื่องสนุกๆเป็นตอนๆไป และให้สมมติว่าตัวของผู้อ่านเองเป็นสมาชิกของชมรมฉลาดบริโภคด้วย
เข้าเรื่องกันได้เลย
ตอนที่ 1  หนองควายจงเจริญ (ยาลูกกลอน)
         ชมรมอาจารย์และนักศึกษาได้ออกค่ายอาสาและพัฒนาไปที่บ้านหนองควาย จ.บุรีรัมย์ โดยมีสมาชิกร่วมขบวนด้วยที่สำคัญคือ
เน็กกี้  เป็นนักศึกษาชายคณะศิลปกรรมศาสตร์ มีท่าทางกวนๆ ช่วยสร้างความสนุกให้ทุกๆคนที่เห็น
อีอี้คุง  เป็นนักศึกษาชายคณะเภสัชศาสตร์ มีท่าทางสุขุม  ฉลาด รอบคอบ 
อาจารย์ฉลองชัย   เป็นที่ปรึกษาด้านการผลิตสื่อประชาสัมพันธ์ให้กับชมรม
อาจารย์นิรันดร   เป็นที่ปรึกษาด้านเภสัชศาสตร์ให้กับชมรม  ฉลาด  คล่องแคล่ว มีความคิดดีซึ่งเรียกว่า “ไอเดียบรรเจิด”
โน้ต  เป็นนักศึกษาหญิงคณะนิเทศศาสตร์ เป็นผู้ช่วยอีอี้คุง  มีนิสัยอ่อนโยน  น่ารัก 
เมื่อคราวเตรียมตัวขึ้นรถ  อีอี้คุงบอกโน้ตว่า “หากเน็กกี้รู้ว่าชมรมเราเลือกมาออกค่ายที่บ้านหนองควาย จ.บุรีรัมย์  ต้องโวยแน่”โน้ตตอบอย่างเห็นด้วยว่า “ใช่...เน็กกี้คิดว่า  อาจารย์จะพาไปเชียงใหม่กะหลีสาวๆเต็มที่  ผิดหวังแน่  อิอิ” และเมื่อเน็กกี้ลงมาจากรถบัสด้วยชุดสีแดง  ทุกคนต่างพากันหันมามองดูแล้วหัวเราะ  เน็กกี้ต้องสะดุดใจเพราะอาจารย์ฉลองชัยประกาศว่า
“อย่าชักช้า  เดี๋ยวไปถึงบ้านหนองคายมันจะมืด”  จึงหันไปถามอาจารย์ฉลองชัยว่า “ไม่ได้ไปเชียงใหม่หรอกหรือครับ”อาจารย์ฉลองชัยหันมาตีศรีษะของลูกศิษย์อย่างจังแล้วตอบว่า “เราต้องการที่จะไปให้ความรู้กับชาวบ้านที่ห่างไกลความเจริญ ชาวบ้านจึงจะปลอดภัยจากการบริโภคผลิตภัณฑ์ที่วางขายอยู่ทั่วไป...นะ”  แล้วเน็กกี้ก็กลับขึ้นรถไปอย่างผิดหวังท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนที่อยู่ในเหตุการณ์
รถบัสออกเดินทางด้วยความเร็วปกติ  ผู้โดยสารนอนหลับมาตลอดทาง  จนใกล้จะเข้าตัวหมู่บ้าน  อาจารย์ฉลองชัยจึงประกาศใส่โทรโข่งว่า “อ้าว ! นักศึกษาทุกคน  ตื่นได้แล้ว  ถึงที่หมายแล้ว”  เกือบทุกคนตื่นยกเว้นเน็กกี้ที่ยังนอนกรนอยู่  โน้ตจึงเข้าไปปลุก “นี่แน่ะ  ตื่นได้แล้ว”  เน็กกี้ตื่นนอนอย่างเสียไม่ได้แล้วตอบว่า “ถึงแล้วเหรอ  หนองควายซิตี้...แหม  ควายอื้อเลย เหมาะสมกับชื่อหมู่บ้านจริงๆ”  เมื่อเข้าหมู่บ้านและถึงที่พักแล้ว  กลุ่มนักศึกษาก็ออกเชิญชวนชาวบ้านมาตรวจสุขภาพฟรีที่เต็นท์ท้ายวัด  โน้ตวิ่งมาหาเพื่อนๆด้วยความรีบร้อนแล้วเล่าอีอี้คุงว่า “เราเจอพ่อค้ารถเร่กำลังเร่ขายยาลูกกลอนด้วยล่ะ”  ทั้งสองจึงพากันไปดูเหตุการณ์ชายวัยกลางคนคนหนึ่งกำลังประกาศโฆษณาสินค้าของตัวเองเกินจริงว่า “ยาลูกกลอนนี้...รักษาสารพัดโรค  อัมพฤกษ์  อัมพาต  มะเร็ง  เบาหวาน  หัวใจ  หายขาดแน่นอนจ้าและของแท้ต้องมีลายเซ็นพระอาจารย์  รักษาไม่หาย...ยินดีคืนเงิน” ชาวบ้านพากันมุงดูด้วยความสนใจ  อีอี้คุงจึงฉวยโอกาสขณะที่ชาวบ้านกำลังตัดสินใจซื้อยาลูกกลอนด้วยการประกาศว่า “เชิญพ่อแม่พี่น้องไปตรวจสุขภาพฟรีที่เต็นท์ท้ายวัดกันดีกว่า”  โน้ตกล่าวเสริมอีกว่า “ตรวจสุขภาพฟรี  ไม่คิดเงินนะคะ  เชิญค่ะ...” จากนั้นชาวบ้านจึงได้พากันไปตรวจสุขภาพตามทั้งสองคนแนะนำ
อาจารย์นิรันดรกล่าวให้ความรู้เรื่องยาลูกกลอนแก่ชาวบ้านว่า “ยาลูกกลอนหรือยาแผนโบราณที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียนกับ อย.ส่วนใหญ่แล้วมีสารสเตียรอยด์ผสมอยู่  กินไปนานๆอาจทำให้กระดูกผุ  มีอาการบวมน้ำ  ภูมิคุ้มกันต่ำและอาจรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิตได้...”อาจารย์ฉลองชัยกล่าวเสริมว่า “ก่อนกินยาลูกกลอนหรือยาแผนโบราณต้องดูฉลากก่อนว่ามีเลขทะเบียนตำรับยาหรือไม่และปรึกษาหมอหรือเภสัชกรก่อนกินยาจะปลอดภัยกว่านะครับ”  แต่แล้ว  ทุกคนก็เห็นเน็กกี้วิ่งหนีอะไรบางอย่างมาอย่างน่าตกใจที่สุด  “โอ๊ย !  ช่วยด้วยควายขวิด...” เน็กกี้ร้องเรียกบอกทุกคนเห็นดังนั้นก็พากันวิ่งหนีไปคนละทิศคนละทาง
ตอนที่ 2  ทำพิษ (ยาน้ำแผนโบราณ)
         วันที่  3 ของการออกค่าย  ณ บ้านหนองควาย  อีอี้คุงเล่าข้อมูลจากการออกสำรวจเรื่องยาที่ชาวบ้านใช้เป็นประจำให้อาจารย์ที่ปรึกษาของชมรมฟังว่า “ที่นี่...ชาวบ้านหลายคนมักทานยาน้ำแผนโบราณที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียนกันมา  แถมยังเชื่อคนขายที่พูดโอ้อวดสรรพคุณเกินจริงอีก”  อาจารย์นิรันดรกล่าวต่อว่า “ยังงี้  ปล่อยไว้ไม่ได้...อันตรายมาก  ต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ”
แต่แล้วทุกคนที่กำลังนั่งฟังอยู่ก็ได้ยินเสียงประกาศขายยาน้ำแผนโบราณว่า “อ้าวเร่เข้ามาดูกันก่อน  ยาน้ำแผนโบราณกินเพิ่มพลังแถมรักษาโรคต่างๆได้อีก”  เน็กกี้เข้าไปเอายามาคืนกับคนขายแล้วโวยวายว่า “เมื่อวาน  ฉันกินยาขวดนี้แล้วจู๊ดๆไม่หยุด..ใครเป็นคนรับผิดชอบ”  แต่คนขายกลับพูดว่า “กินอย่างอื่น...แล้วท้องเสียหรือเปล่า...ยาขวดนี้กินดีมีพลัง  รักษาโรคอัมพฤกษ์อัมพาต  โรคหัวใจ  โรคเบาหวานได้จริงๆ”  เน็กกี้โกรธจัดจึงขึ้นเสียงว่า “ยังจะมาพูดมั่วอีกเรอะ!!!”  ขณะที่ทั้งสองกำลังปะทะอารมณ์กันก็มีอาจารย์เฉลิมชัยมาคืนยาเพิ่มอีกคนด้วยสีหน้าอิดโรย  “ยาอะไรกันเนี่ย...กินแล้วถ่ายไม่หยุดเลย  อุ๊ย! มันมาอีกแล้ว”   ชาวบ้านซุบซิบเรื่องสรรพคุณยาเพราะมีผู้ใช้เกิดอาการท้องเสียเหมือนกันสองคน  โน้ตกล่าวตัดบทว่า “คุณลุงคุณป้าค่ะขอเชิญไปที่เต็นท์ของเราแป๊บนึงค่ะ  คุณลุงคุณป้าจะได้ทราบถึงอันตรายของยาน้ำที่ไม่ได้รับ อย.ค่ะ”  อาจารย์นิรันดรให้ความรู้ว่า “ผลข้างเคียงจากน้ำแผนโบราณที่โฆษณาโอ้อวดสรรพคุณเกินจริงเช่น อาการบวมน้ำ ,หน้าบวม ,กระดูกผุ ,กระเพาะทะลุ,ความดันโลหิตสูง ,กล้ามเนื้อไม่มีแรง,หัวใจเต้นผิดจังหวะหรือหยุดเต้น”
โฆษณาเกินจริงผิดกฎหมาย  ปรับ 100,000 บาท
-ใช้คำว่า “ศักดิ์สิทธิ์  หายขาด  วิเศษ  ยอดเยี่ยม”หรืออื่นๆที่มีความหมายทำนองเดียวกัน
-แสดงสรรพคุณทายา  เกินจริงหรือเป็นเท็จ
-โอ้อวดสรรพคุณว่า  สามารถรักษา  บรรเทา  ป้องกันโรคมะเร็ง  อัมพฤกษ์  อัมพาต  หัวใจ  เบาหวาน ความดันโลหิตสูง
อาการทางสมอง  ตับ  ม้าม  ไต
โทษจำคุกไม่เกิน 3 เดือน  ปรับไม่เกิน 5,000 บาทหรือทั้งจำทั้งปรับ  ได้แก่
-ฝ่าฝืนคำสั่งระงับโฆษณา
-โฆษณาขายยาโดยวิธีแถมพกหรือออกสลากรางวัล
ใช้ยาแผนโบราณให้ปลอดภัย  ต้อง....
-ตรวจดูเลขทะเบียนตำรับยาแผนโบราณที่มีรหัส  G  H  K ตามด้วยเลขดังตัวอย่างเช่น G 20/42 , H 999/45,K 15/42 เป็นต้น
-ซื้อยาจากร้านขายยาที่ได้รับใบอนุญาต
-ฉลากต้องระบุชื่อยา  วันเดือนปีที่ผลิตหรือวันเดือนปีที่หมดอายุ  คำเตือนและมีระบุคำว่า “ยาแผนโบราณ”
-สังเกตลักษณะของยา  หากมีสี  กลิ่น  รส  ผิดปกติ  อย่างนี้ห้ามใช้
-หากเป็นยาน้ำต้องไม่มีตะกอน  ยาเม็กต้องไม่มีรอยร้าว  ไม่มีรอยแยก  ไม่มีรอยบิ่นที่เม็ดยา  แบบนี้จึงจะปลอดภัย
-ยาแผนโบราณที่เป็นยาเม็ดควรผลิตไม่เกิน 3 ปี  หากเป็นยาน้ำควรผลิตไม่เกิน 2 ปี
-ก่อนใช้ยาแผนโบราณควรปรึกษาเภสัชกรหรือแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจะปลอดภัยกว่า
ตอนที่ 3  โสมพลังม้า...บ้าหรือดี  (ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร)
         ณ  มหาวิทยาลัยฉลาดคิด  ซึ่งสถานที่ศึกษาของนักศึกษาชมรมฉลาดบริโภค  ขณะนั้นมีนักศึกษาหญิงสาม คนกำลังปรึกษาเรื่องการขายตรงผลิตภัณฑ์เสริมอาหารชื่อ “โสมพลังม้า” ที่สำคัญทั้งสามสาวยังกำชับสมาชิกในทีมว่าระวังอย่าให้ชมรมฉลาดบริโภคจับได้  ไม่อย่างงั้นพวกเราเจ๊งแน่
และแล้ววันหนึ่ง  ขณะที่อีอี้คุงและโน้ตกำลังทานข้าวเช้าด้วยกันที่โรงอาหารอยู่ โน้ตชี้ให้อีอี้คุงดูว่า “นี่อีอี้คุง เพื่อนๆโต๊ะนั้นกินผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเยอะมากเลย  ไม่รู้อันตรายหรือเปล่า”  อีอี้คุงเดินไปสอบถามว่า “ขอโทษนะครับเพื่อนๆผมขอดูฉลากผลิตภัณฑ์เสริมอาหารขวดนี้...หน่อยครับ” เมื่ออีอี้คุงตรวจดูก็ไม่พบฉลาก อย.แถมยังโอ้อวดเกินจริงอีกจึงพูดเตือนเพื่อนนักศึกษาหญิงกลุ่มนั้นว่า “ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารขวดนี้...โอ้อวดสรรพคุณเกินจริง...กินเข้าไปอาจเป็นอันตรายได้นะ”
เพื่อนหญิงคนหนึ่งบอกว่า “ตอนเรากินครั้งแรก...หัวใจเต้นแรงมาก  ต่อมารู้สึกง่วงซึมเบื่ออาหารด้วย”  แต่เพื่อนหญิงอีกคนแย้งว่า “แต่เราไปถามพีชแล้ว...พืชบอกว่าไม่เป็นอะไรนี่”  อีอี้คุงกล่าวตอบว่า “ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเป็นเพียงแค่อาหารเสริมต้องกินควบคู่กับอาหารหลัก” โน้ตกล่าวเสริมว่า “และการโฆษณาสรรพคุณเกินจริงแบบนี้  ผิดกฎหมายนะ”  เพื่อนหญิงอีกคนเสียใจที่ถูกหลอก “นี่เราโดนยายพีชหลอก...ว้า...เสียเงินฟรีเลย แต่ก็ ขอบคุณอีอี้คุงและโน้ตนะที่บอกพวกเรา” จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  อีอี้คุงจึงนำเรื่องดังกล่าวไปปรึกษากับอาจารย์นิรันดร “อาจารย์ครับ  ตอนนี้ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารกำลังระบาด เพื่อนๆบางคนโดนหลอกเรื่องสรรพคุณซื้อมากินกันหลายคนแล้วครับ”  อาจารย์นิรันดรจึงให้สมาชิกชมรมฉลาดบริโภคเตรียมตัวประชาสัมพันธ์ให้ความรู้ที่ถูกต้องเรื่องผลิตภัณฑ์เสริมอาหารผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร (อาหารเสริมประเภทต่างๆ)ไม่ใช่ยาจึงรักษาโรคไม่ได้  หากมีอาการป่วย สุขภาพไม่แข็งแรงควรปรึกษาแพทย์ดีกว่านะ  เพราะถ้ากินผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเพื่อรักษาสุขภาพ(เพราะหลงเชื่อโฆษณา)อาจทำให้เสียโอกาสในการรักษาที่ถูกต้องและเสียเงินฟรีด้วย
-หากมีการโฆษณาสรรพคุณที่เป็นเท็จเกินจริงหรือทำให้เข้าใจผิดในสาระสำคัญ  มีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปีหรือปรับไม่เกิน 30,000บาท
-โฆษณาโดยไม่ได้รับอนุญาตหรือโฆษณาไม่ตรงตามที่ได้รับอนุญาต ปรับไม่เกิน 5,000 บาท
ตอนที่ 4  เกือบหน้าพัง (เครื่องสำอาง)
         วันหนึ่ง  เน็กกี้นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างใจจดใจจ่อเรื่องเครื่องสำอางช่วยหน้าขาวกลายเป็นโรคหน้าดำและพูดบอกเพื่อนอย่างเจ็บใจว่า “หนอย  ยายมดแดงแนะนำให้เราใช้ครีมหน้าขาว  ฉันเกือบเป็นโรคหน้าดำวูบซะแล้ว” แต่จู่ๆอาจารย์ฉลองชัยก็เดินมาที่โต๊ะของเน็กกี้ด้วยสีหน้าไม่พอใจ  “อาจารย์เป็นอะไรมาครับ  ศรีษะถึงโนอย่างงั้น” เน็กกี้ถามด้วยความตกใจเช่นกัน “ก็เพราะครีมกระปุกนี้นะซิ  มันปลิวมาโดนศรีษะผม” อาจารย์ฉลองชัยตอบ “ครีมกระปุกนี้ภรรยาของผมใช้ทาแก้ฝ้า  แต่แทนที่ฝ้าจะยุบ
มันกลับเห่อขึ้นเต็มหน้า  เธออารมณ์เสียเลยขว้างทิ้ง  แต่มันดันไม่ลงตะกร้ากลับมาลงที่ศรีษะผมแทน  อาจารย์นิรันดรช่วยดูให้หน่อยว่าครีมกระปุกนี้มีคุณภาพหรือเปล่าครับ” อาจารย์นิรันดรรับไปพิจารณาแล้วตอบว่า “นี่มันเครื่องสำอางปลอมแถมโฆษณาเกินจริงอีก”    “โธ่ ! ที่รักของฉันไม่ได้เกิดแน่...” อาจารย์ฉลองชัยครวญถึงภรรยา  อาจารย์นิรันดรกล่าวเสริมเรื่องเครื่องสำอางว่า “ครีมทาฝ้าถ้าระบุว่าใช้แล้วหาย  อย่าไปเชื่อนะเพราะฝ้าไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้และก่อนใช้เครื่องสำอางต้องดูให้ดี  อย่างเช่นครีมกระปุกนี้  ไม่มีฉลากภาษาไทย,ไม่มีระบุชื่อ,สถานที่ผลิตและวิธีใช้  แบบนี้...ไม่มีคุณภาพชัวร์ครับ”เน็กกี้นั่งฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้วจึงอาสาพาเพื่อนๆไปจัดการยายมดแดงชายใจหญิงที่ขายเครื่องสำอางพวกนี้อยู่ 
เมื่อชมรมฉลาดบริโภคมาพบร้านมดแดงพาสวย  เน็กกี้เข้าไปต่อว่ามดแดงที่ขายสินค้าไม่มีคุณภาพและโฆษณาสรรพคุณเกินจริง  มดแดงปฏิเสธแต่ก็จำนนด้วยข้อมูลที่ถูกต้องจากอีอี้คุงและโน้ต
ผู้ที่ขายเครื่องสำอางปลอมและเครื่องสำอางที่ไม่ได้มาตรฐานผิดกฎหมาย  มีโทษทั้งโดนปรับและโดนจับ
ก่อนเลือกซื้อเครื่องสำอาง  ควรดูฉลากและต้องเป็นฉลากภาษาไทย  ระบุชื่อและเลขผลิตภัณฑ์  ส่วนประกอบที่สำคัญ  วิธีใช้
วันเดือนปีที่ผลิต  ปริมาณสุทธิ  ชื่อและแหล่งผลิต  ผู้นำเข้าและผู้จำหน่าย
ตอนที่ 5  อินเตอร์เน็ต...ทำเข็ด (ซื้อผลิตภัณฑ์สุขภาพผ่านอินเตอร์เน็ต)
         ณ  ศูนย์คอมพิวเตอร์ของมหาวิทยาลัยฉลาดคิด  เน็กกี้กำลังใช้อินเตอร์เน็ตเพี่อหาซื้อสินค้าเสริมความหล่อ  เผอิญเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยซึ่งรู้จักกันดีคือพี่หมายได้เข้ามาขอความช่วยเหลือ  เน็กกี้แนะนำและจัดซื้อยาเลิฟทางอินเตอร์เน็ตให้
แม้เน็กกี้จะรู้สึกว่าสินค้าอาจไม่ได้มาตรฐานแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก  สองวันต่อมาหลังจากที่พี่หมายนำไปใช้ก็ได้เผอิญเดินมาพบกับเน็กกี้อีกและเล่าว่า “หลังจากทานยาเกิดผื่นขึ้นเต็มตัวและเกือบโดนตัดอวัยวะเพศด้วย”เน็กกี้กราบขอโทษพี่หมายแต่พี่หมายไม่ได้กล่าวโทษเน็กกี้   อย่างไรก็ตามเน็กกี้ก็ยังรู้สึกผิดจึงนำเรื่องไปปรึกษาที่ชมรมฉลาดบริโภคให้ช่วยประชาสัมพันธ์เรื่องการซื้อสินค้าผ่านอินเตอร์เน็ต  ขณะที่กำลังเดินไปชมรมเน็กกี้ก็พบกับลูกเกด(เชอรี่)นักศึกษาหญิงอีกคนหนึ่งในมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นอีกคนที่เศร้าใจเรื่องบริษัทผลิตครีมอกเด้งถูกจับ  อีอี้คุงเดินออกจากชมรมมาพบกับคนทั้งสองเข้าจึงสอบถามและแนะนำว่า “การสั่งซื้อผลิตภัณฑ์สุขภาพผ่านทางอินเตอร์เน็ตเป็นการเสี่ยงได้ของไม่มีคุณภาพและของผิดกฎหมายและหากเกิดอันตรายก็หาผู้รับผิดชอบไม่ได้อีกด้วย  โดยเฉพาะผลิตภัณฑ์ยา  ห้าม!ซื้อผ่านทางอินเตอร์เน็ตโดยเด็ดขาด”โน้ตเข้ามาพูดสมทบอีกว่า “เพราะอาจได้ยาปลอม  ยาเสื่อมคุณภาพหรือยาที่ลักลอบเข้าหรือผลิตโดยไม่ได้รับอนุญาต”พร้อมทั้งกล่าวตำหนิเน็กกี้อีกว่า “เน็กกี้ก็เหมือนกัน  รู้ว่าสั่งซื้อผลิตภัณฑ์สุขภาพผ่านทางอินเตอร์เน็ตมันเสี่ยงก็ยังสั่งซื้อให้ที่หมายอีก” “ผมผิดไปแล้วครับ”เน็กกี้ตอบอย่างหน้าจ๋อย   “หึ  หึ  หึ  สมน้ำหน้า” ลูกเกดหัวเราะเน็กกี้ที่โดนดุ “โธ่เอ้ย ! เธอก็เหมือนกันแหละยายลูกเกดแปะ” เน็กกี้ว่าลูกเกด  “หนอย  เจ้าเน็กกี้หน้าลิง” ลูกเกดตอบโต้  แล้วทั้งสองก็วิ่งไล่กันอย่างชุลมุน
ตอนที่ 5 สัมมนาลวง  (จัดสัมมนาเพื่อขายผลิตภัณฑ์สุขภาพ)
         อีอี้คุงคุยกับโน้ตเรื่องบริษัทรับทีมงานจัดสัมมนาเพื่อเปิดตัวผลิตภัณฑ์สุขภาพตัวใหม่ทั้งสองคนเห็นด้วยเพราะคิดว่าเกี่ยวกับชมรมฉลาดคิดของตนพอดี  ทั้งสองเดินมาเจอเน็กกี้จึงออกปากชวนไปด้วยกัน  เน็กกี้ปฏิเสธเพราะอ่านหนังสือพิมพ์เจอข่าวการเปิดตัวผลิตภัณฑ์สุขภาพก่อนนั่นเอง  โน้ตและอีอี้คุงจึงไปแจกใบเชิญชวนมาสัมมนาเพียงสองคน  ขณะที่กำลังแจก  โน้ตได้อ่านใบเชิญชวนและพบว่ามีการโอ้อวดสรรพคุณของผลิตภัณฑ์สุขภาพเกินจริงจึงปรึกษากับอีอี้คุงแล้วเก็บใบเชิญชวนไว้เป็นหลักฐานพร้อมโทรศัพท์แจ้งสายด่วน อย.1566
และแล้วการเปิดงานสัมมนาก็เริ่มขึ้น  ก่อนเริ่มมีการเต้นระบำของแดนเซอร์ด้วย  หนึ่งในแดนเซอร์ก็คือเน็กกี้นั้นเอง  จากนั้นพิธีกรชายและหญิงก็ดำเนินรายการโดยการแนะนำหญิงคนหนึ่งที่กล่าวอ้างว่าเคยเป็นโรคมะเร็งและหายด้วยการทานผลิตภัณฑ์สุขภาพของบริษัทนี้  อีอี้คุงและโน้ตเข้าไปดูงานแล้วรู้สึกว่าต้องเป็นการหลอกลวงแน่นอน  แล้วจู่ๆเน็กกี้ก็จับไมค์ประกาศว่า “งานสัมมนาครั้งนี้เป็นการหลอกลวงขายผลิตภัณฑ์สุขภาพที่โฆษณาโอ้อวดสรรพคุณเกินจริงซึ่งการโฆษณาว่ารักษาโรคมะเร็งได้เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย  ตำรวจจับแน่และผู้ที่ลงทะเบียนไว้สามารถไปรับเงินคืนได้” ผู้คนที่มางานต่างตกใจที่ตำรวจมาจับบริษัทที่เปิดสัมมนาแต่ก็ยังตั้งสติได้จึงไม่เกิดความวุ่นวายมากนัก  งานนี้อีอี้คุงและโน้ตต่างยอมรับว่าเน็กกี้เป็นพระเอกของงาน