ต่อมาในราวปี ค.ศ. 39 ท่านเดินทางผ่านกรุงเยรูซาเล็มเป็นเวลาสั้นๆ แล้วจึงออกเดินทางไปยังซีเรียและซีลิเซีย จนกระทั่งบารนาบัสไปเรียกตัวมาที่เมืองอันทิโอก และทั้งสองคนเทศน์สอนที่นั่น การเดินทางเพื่องานธรรมทูตครั้งแรก (ค.ศ. 45-49) เปาโลไปที่เกาะไซปรัส แคว้นปัมฟีเลีย ปิสิเดียและ ลิคาโอเนีย ท่านเริ่มใช้ชื่อกรีก “เปาโล” แทนชื่อยิว “เซาโล” ในตอนแรกเปาโลเป็นเพียงผู้ช่วยบารนาบัส แต่ในการเดินทางเพื่องานธรรมทูตเปาโลน่าจะมีบทบาทมากจนกลายเป็นผู้นำบารนาบัส ต่อมาในปี ค.ศ. 49 คือสิบสี่ปีหลังจากการกลับใจ เปาโลขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม ท่านกับบารนาบัสได้รับการยอมรับว่าเป็นอัครสาวกของคนต่างชาติจากผู้นำพระศาสนจักรที่นั่น ซึ่งเป็น “อัครสาวกของผู้ที่เข้าสุหนัต” เราจะกล่าวถึงวันเวลาของการเดินทางเพื่องานธรรมทูตครั้งที่สอง (ค.ศ. 50-52) และครั้งที่สาม (ค.ศ. 53-58) ในภายหลังเมื่อจะพูดถึงจดหมาย ที่ท่านเขียนขึ้นในระหว่างการเดินทาง เปาโลถูกจับกุมที่เยรูซาเล็มในปี ค.ศ. 58 และถูกนำไปจำคุกที่เมือง ซีซารียาในแคว้นปาเลสไตน์จนถึงปี ค.ศ. 60