ชาวเหนือเรียกว่า " ปอยลูกแก้ว " ในการบวชลูกแก้วนี้ นิยมบวชในเดือน ๖ และเดือน ๘ ในการบวชพระนี้มีความหมายถึงการบวชเณรด้วย ส่วนมากแล้ว ชาวบ้านนิยมให้บุตรชายของตนเองบวชเณรมากกว่าบวชพระ เพราะมีความเชื่อว่าให้ลูกชายของตนบวชเณรจะได้บุญมากกว่าบวชพระในพิธีปอยลูกแก้วนี้จะมีการจัดหาหญิงสาว ๒ - ๓ คนมาเป็นคนถือพาน ในพานนี้มีจีวร สบง และผ้าอังสะ เป็นต้น ในวันแห่ลูกแก้ว พ่อแม่ที่เป็นเจ้าภาพก็จะช่วยกันแต่งตัวลูกแก้วอย่างสวยงาม มีการสวมชฎาและประดับเครื่องแต่งกายอย่างวิจิตรตระการตา
มาก เอาลูกแก้วขึ้นขี่บนหลังม้า เดินขบวนแห่ด้วยกลองยาวอย่างเอิกเกริก บางทีก็มีเครื่องดนตรีพื้นเมืองร่วมด้วยในพิธีการเช่นนี้ บางแห่งถ้าเจ้าภาพจ้างคนมา " ซอ " เพื่อทำพิธีเรียก
ขวัญลูกแก้ว จะยิ่งใหญ่โตมากทีเดียว เพราะการเรียกขวัญนี้ชาวบ้านนิยมมากเป็นพิเศษ ตามปกติแล้วมีคนซอ ๒ คน เป็นผู้หญิงหนึ่งคน และผู้ชายหนึ่งคน แล้วจะมีการตอบโต้กันเป็น
เรื่อง ๆ ไป ว่ากันเป็นกลอนสด