ภาษาไทย, ช่วงชั้น 4 (ม.4-6)
หลักการเขียนคำพ้องเสียง
หลักการเขียนคำพ้องเสียง
คือ คำที่ออกเสียงเหมือนกัน แต่เขียนสะกดต่างกัน จึงมีความหมายต่างกัน หลักการเขียนคำพ้องเสียงจึงต้องรู้ความหมายของคำ
จะทำให้เขียนสะกดถูกต้อง เช่น
กลุ่ม กัน
หลักการใช้ วรรณยุกต์
หลักการใช้ วรรณยุกต์
- คำที่เป็นคำไทย ใช้ตามหลักการผันวรรณยุกต์ในภาษาไทย
พยัญชนะต้นเป็นอักษรกลาง ( ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ ) ใช้รูปวรรณยุกต์ตรงกับเสียงวรรณยุกต์ ดังนี้
เสียงเอก
เสียงโท
เสียงตรี
หลักการใช้ บัน บรร
หลักการใช้ บัน บรร
การเขียนคำที่มีพยางค์แรก ออกเสียง บัน จะเขียนเป็นบัน หรือ บรร มีหลักสังเกต ดังนี้
- การใช้บัน มีใช้อยู่ในคำที่มาจากภาเขมรเป็นส่วนใหญ่ เช่น บันได บันทึก
หลักการเขียนคำที่มี ศ ษ ส
หลักการเขียนคำที่มี ศ ษ ส จะใช้ตัวใดมีหลัก สังเกต ดังนี้
- คำไทยใช้ ส เป็นพยัญชนะต้น
- คำที่มาจากภาษบาลี ใช้แต่ ส เท่านั้น
- คำที่มาจากภาสันสกฤต ใช้ทั้ง ศ ษ ส ดังนี้
หลักการใช้ สระ อำ อัม อำม และอรรม
หลักการใช้ สระ อำ อัม อำม และอรรม
โดยมีหลักการออกเสียงและสังเกต ดังนี้
๑. คำไทยและคำที่มาจากภาษาตะวันออก ยกเว้นคำที่มาจากภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต พยางค์ที่ออกเสียง อำ เช่น
ขำ นำ ยำ กำเนิด
หลักการประวิสรรชนีย์
หลักการประวิสรรชนีย์
การวิสรรชนีย์ มีหลักเกณฑ์ ดังนี้
๑ คำไทยที่ออกเสียง อะ จะประสรรชนีย์ เช่น กะ คะ จะ นะ ปะ ละ
หลักการใช้ ใ- ไ- ไ-ย
หลักการใช้ ใ- ไ- ไ-ย
พยางค์ที่ออกเสียง ไอ เขียนต่างกันเป็น ใอ ไอ อัย และไอย โดยมีหลักสังเกต ดังนี้
๑. ใช้ไม่ม้วน ( ใ ) ในคำภาษาไทย ๒o คำซึ่งท่องจำกันมาแต่โบราณว่า