อารยธรรมจีนสมัยก่อนประวัติศาสตร์
           ความเป็นไปของประเทศจีนในยุคก่อนประวัติศาสตร์ ล้วนแต่ได้มาโดยการสันนิษฐานและการอ้างตามซากวัตถุที่นักโบราณคดีขุดพบขึ้น แล้วมาตั้งเป็นทฤษฏี จีนเป็นประเทศที่มีวัฒนธรรมเก่าแก่มากที่สุดประเทศหนึ่ง แต่แม้กระทั่งปัจจุบันวัฒนธรรมของจีนไม่ได้สูญสิ้นไปกับการเวลาเหมือนกับวัฒนธรรรมที่เก่าแก่อื่นๆ ของโลก ตรงกันข้ามจีนกำลังสร้างความเป็นเอกภาพให้ตนเอง ไม่ทราบแน่ชัดว่าประวัติศาสตร์จีนถือกำเนิดเมื่อไหร่ แต่ตามทฤษฏีได้รับการยอมรับเชื่อว่า เกิดขึ้นในยุคน้ำแข็งตั้งแต่ประมาณ 350,00 – 400,000 ปีมาแล้ว ทั้งนี้โดยอ้างจากซากของมนุษย์ปักกิ่งที่ค้นพบทางตอนใต้ของจีน เรียกซากดึกดำบรรพ์ของมนุษย์วานรยุคแรกว่า “รามาปิเทคุส”  หลังจากสิ้นสุดยุคน้ำแข็งได้มีการรวมตัวกันขึ้นในบริเวณที่ราบอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำเหลือง จากนั้นชาวจีนได้เริ่มสร้างสังคมเมืองแบบพื้นฐาน ในยุคหินใหม่ ชุมชนที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่ราบลุ่มน้ำหวางเหอได้สร้างสรรค์วัฒนธรรม ‘หยางเชา’ ขึ้น และอีกชุมชนหนึ่งอยู่บริเวณมณฑลซานดุง ได้สร้างสรรค์วัฒนธรรมที่เรียกว่าวัฒนธรรม ‘หลงชาน’ ขึ้น ทั้งสองวัฒนธรรมกำหนดอายุได้ประมาณ 5,000 ปีถึง 2,000 ปีก่อนคริสต์ศักราชตามลำดับ ในยุคก่อนประวัติศาสตร์นั้นไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าเริ่มต้นเมื่อไร แต่จากการขุดพบวัตถุโบราณบริเวณลุ่มน้ำฉางเจียงและหวางเหอ แบ่งช่วงเวลานี้ออกได้เป็นสังคม 2 แบบ แบบแรกคือ ช่วงที่ผู้หญิงเป็นใหญ่ เรียกว่า วัฒนธรรมหยางเชา และช่วงที่ผู้ชายเป็นใหญ่ เรียกว่า วัฒนธรรมหลงชาน ตามตำนาน เล่ากันว่าบรรพบุรุษจีนมีชื่อเรียกว่า หวางตี้ และ เหยียนตี้
อารยธรรมลุ่มแม่น้ำฮวงโห พบความเจริญที่เรียกว่า ”วัฒนธรรมหยางเชา” พบหลักฐานคือเครื่องปั้นดินเผาลายเขียนสีจำนวนมากที่มีความงดงามและมีความประณีตในการตกแต่ง ลายที่เขียนมักเป็นลายเรขาคณิต พืช นก สัตว์ต่างๆ และภาพใบหน้ามนุษย์ สีที่ใช้เป็นสีดำหรือสีม่วงเข้ม วัฒนธรรมนี้ได้สืบทอดมาจนถึงสมัยสำริดและสมัยประวัติศาสตร์
อารยธรรมลุ่มแม่น้ำแยงซี พบความเจริญที่เรียกว่า ”วัฒนธรรมหลงชาน” พบหลักฐานคือ เครื่องปั้นดินเผามีเนื้อละเอียด สีดำ ขัดมันเงา คุณภาพดี เนื้อบางและแกร่ง แสดงว่ามีการใช้แป้นหมุน และมีการเผาภาชนะดินเผาที่ก้าวหน้ากว่าวัฒนธรรมหยางเชา รูปแบบของภาชนะดินเผาที่สำคัญคือภาชนะ 3 ขา ซึ่งสืบทอดมาในยุคสำริด

ในสมัยต่อมาความเป็นอยู่ของคนจีนอยู่กันเป็นหมู่บ้าน มีกำแพงดินเผาล้อมรอบหมู่บ้าน บ้านก่อสร้างโดยอาศัยซากปรักหักพังที่มีอยู่ก่อน และใช้ดินโคลนเป็นวัตถุ มีการสาธารณูปโภคอื่นๆ เช่นการขุดบ่อน้ำเพื่อใช้บริโภค เชื่อกันว่าในสมัยหยางเชา การทำนายโชคชะตาเป็นประเพณีที่นิยม อารยธรรมจีนแพร่หลายอย่างกว้างขวางในภาคตะวันออกและเป็นที่สนใจของคนทั่วโลก

 http://writer.dek-d.com/lady_feries/story/viewlongc.php?id=685580&chapter=3