ระหว่างเดินทางกลางอากาศ ท้าวทุษยันต์เห็นภูเขาลูกหนึ่งจึงถามมาตุลีว่า

                                      " นี่เขาอะไรรึ ท่านมาตุลี? "

                                 มาตุลีตอบว่า

                                     " นี่คือเขาเหมกูฏ ที่อยู่ของพระกศปเทพบิครและพระอทิติแม่เจ้า "

                                ทุษยันต์ตรัส

                                    " เราควรจะไปเข้าเฝ้านมัสการนะ "

                                มาตุลีเห็นด้วยว่า

                                   " ก็ดีเหมือนกัน "

               ขณะนั้น พระกศปเทพบิดร และอทิติเทพมารดากำลังนั่งสนทนาอยู่บนเตียงกับบริวารทั้งหลาย มีเทวดา ๒ องค์ ฤๅษี ๒ ตน พราหมณ์ ๒ คน มนุษย์ ๒ คน นก ๒ ตัว ลิง ๒ ตัว และยักษ์ ๒ ตน เมื่อท้าวทุษยันต์ และมาตุลีไปถึงก็เข้าไปก้มกราบองค์พระเทพบิดรและองค์เทพมารดา ด้วยความจงรักภักดี  องค์พระบิดรแองค์พระเทพมารดา เห็นท้าวทุษยันต์ก็ทรงรักใคร่เอ็นดู

              องค์พระเทพบิดรตรัสชมเชยท้าวทุษยันต์ว่า

         " ดูกรทุษยันต์ ! ข้าได้ยินว่าลูกของข้าบอกเล่าเรื่องราวของท่านให้ข้าฟัง ว่าท่านช่วยปราบยักษ์ที่กำเริบเสิบสานจนราบคาบ  ข้าฟังแล้วก็พลอยยินดียิ่งนัก  เธอมีความชอบมาก ข้าขอตอบแทนด้วยหญิงงามทรามสวาท ที่มีสิริโฉมงดงามไม่มีใครสู้ได้เลย "

            แล้วตรัสให้อทิติเทพมารดาไปตามแก้วกัลยาผู้เลอโฉมมาเพื่อประทานเป็นรางวัลความชอบแก่ท้าวทุษยันต์ พระอทิติเทพ มารดาเข้าไปข้างในแล้วจูงนางศกุนตลาพร้อมด้วยเด็กน้อย ๑ คน ออกมา  พลันที่ศกุนตลากับท้าวทุษยันต์มองหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วศกุนตลาก็เดินเข้าไปหาท้าวทุษยันต์ ทั้งสองยิ้มให้กันด้วยยินดี

              พระกศปเทพบิดรตรัสถามว่า

          " เป็นไง ราชา ! นางคนนี้ท่านพอใจไหม ? "

              ท้าวทุษยันต์กราบทูลว่า

          " พระเจ้าข้า พระกรุณาแห่งเทพบิดร  เปรียบเหมือนมหาสาครใหญ่กว้างลึกซึ้งหาที่สุดมิได้ ข้าพระองค์นี้ชั่วช้าเสียเหลือใจ เมื่อพบนางจึงไม่รู้จัก จนเห็นแหวนให้แทนรักจึ่งได้หายความเคลือบแคลง "

               พระกศปเทพบิดร ตรัสว่า

          " นั่นเป็นเพราะอำนาจสาปแช่งของพระฤๅษีทุรวาสแต่ตอนนี้ เธอสิ้นเคราะห์หมดทุกข์แล้ว จงยินดีปรีดา จงรับมเหสีนี้ไปครองสุขกันในเมืองหัสดินปุระเถิด "