ยุคราชวงศ์หมิง
ยุคราชวงศ์หมิง 明朝 (ค.ศ. 1368-1644)
ภายใต้การปกครองของราชวงศ์หยวน นอกจากภัยพิบัติทางธรรมชาติแล้ว ยังมีการลุกฮือขึ้นต่อสู้ของชาวนาหลายต่อหลายครั้งซึ่งนำสู่การล่มสลายของราชวงศ์หยวน ราชหมิงต่อตั้งขึ้นมาภายในการนำของจูหยวนจาง 朱元章 ซึ่งเป็นชาวนาและอดีตนักบวชในศาสนาพุทธได้ผันตนเองเป็นหัวหน้ากองกำลังต่อต้าน ราชวงศ์หมิงมีเมืองหลวงอยู่ที่หนานจิง มีเรืองอำนาจสูงสุดในช่วงต้นของศรรตวรรษที่ 15 ขยายอาณาจักรสู่ตอนเหนือของเวียดนาม และยึดประเทศมองโกลเลียคืน
ในด้านทะเลนั้น มีการส่งกองเรือสู่ทะเลจีน มหาสมุทรอินเดีย แล่นไปจึงถึงชายฝั่งตะวันออกของทวีปแอฟริกา ซึ่งนำกองเรือโดย เจิ้งเหอ 郑和 ประเทศต่าง ๆทางชายฝั่งในเอเชีย ต่างส่งตัวแทนพร้อมเครื่องราชบรรณาการกับกับจักรพรรดิจีน สำหรับในประเทศนั้น คลองขุดได้ขยายไปไกลสุดเพื่อใช้ในทางการค้า
การใช้จ่ายทางนาวีได้หยุดลงทันที่ การเดินทางเที่ยวสุดท้ายในปี 1433 นักประวัติศาสตร์ให้ข้อสังเกตว่า เหตุผลน่าจะมาจากการใช้จ่ายจำนวนมหาศาลในการต่อสู้กับมองโกล การคัดค้านในราชสำนัก การสงครามอันยาวนานกับมองโกล การรุกรานหัวเมืองชายฝั่งจากญี่ปุ่นล้วนเป็นเหตุทำให้ราชวงศ์หมิงอ่อนแอ จนถึงเวลาสุกงอม ราชวงศ์หมิงก็ถูกยึดครองโดยชาวต่างเผ่าคือชาวแมนจูเลียในปี 1644 และสถาปนาเป็นราชวงศ์ชิง清朝
แหล่งอ้างอิง http://www.thaichinese.net/History/Imperial/Imperial2/Imperial3/imperial3.html#Ming http://www.thaisamkok.com/china-dynasty-22.shtml