ชื่อสามัญ                   Crinum Lily

ชื่อวิทยาศาสตร์         Crinum asiaticun Linn.

ชื่อวงศ์                      AMARYLLIDACEAE

ชื่ออื่นๆ                      พลับพลึง, ลิลัว

ถิ่นกำเนิด                   ทวีปเอเชีย

ประวัติและข้อมูลทั่วไป

พลับพลึงนิยมปลูกเป็นไม้ประดับ  ต้นที่มีขนาดใหญ่ใช้ในการแกะสลักเพื่อตกแต่งในงานพิธีต่างๆ

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ 

พลับพลึงเป็นไม้ล้มลุกหลายฤดู  มีลำต้นใต้ดิน  ส่วนเหนือดินประกอบด้วยกาบใบสีขาวหุ้มซ้อนกันเป็นชั้นๆ  ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงซ้อนเป็นวงกว้าง 7-15 ซม. ยาว 1 เมตรปลายใบแหลม  แผ่นใบอวบหนา  มีหน่อจำนวนมากขึ้นรวมกันเป็นกอ  ดอกเป็นช่อดอกขนาดใหญ่  สีขาวหรือม่วงแดง  ออกเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง  มีดอกย่อยจำนวนมาก 10-30 ดอก ก้านช่อดอกอวบใหญ่ กลีบดอกตอนโคนเชื่อมกันเป็นหลอด ยาว 7-10 ซม. ปลายแยกเป็น 6 กลีบแคบๆ กว้าง 1 ซม. ยาว 7 ซม.  ดอกทยอยบาน มีกลิ่นหอม พลับพลึง
ดอกสีแดงจะมีช่อดอกและดอกใหญ่กว่าพลับพลึงดอกสีขาว

การปลูกและดูแลรักษา

พลับพลึงชอบขึ้นในดินที่ชื้นสามารถทนอยู่ในดินแฉะที่ไม่ค่อยระบายน้ำหรือในบริเวณที่แห้งแล้งในบางช่วงได้ นิยมปลูกกันตามร่องสวนในภาคกลางทั่วไป เป็นพืชที่ทนทาน ไม่ต้องการดูแลมากนัก