ท้าวทุษยันต์สดับแล้ว ก็ทรงเลื่อมใสยิ่งขึ้น  จึงตรัสขึ้นว่า

    " ท่านมหาพราหมณ์ ! โยมจะขอถามอีกสักคำว่า พระมุนีอาจารย์ของท่าน ท่านอยู่อาศรมหรือไม่ ถ้าอยู่ โยมจะรีบไปนมัสการเดี๋ยวนี้เลย"                

               ฤๅษีตอบทูลว่า

      " มหาบพิตร ! ท่านอาจารย์กัณวะไม่อยู่หรอก ท่านเดินทางไปบูชาพระเป็นเจ้าที่โสมะเตียถ์ เพื่อบำเพ็ญเพียรสะเดาะเคราะห์ร้ายที่จะมากล้ำกราย   นางศกุนตลา  แต่ท่านอาจารย์ได้สั่งนางศกุนตลาไว้ให้คอยต้อนรับตามประเพณี ขอเชิญพระองค์เสด็จไปได้เลย อาศรมอยู่ใต้ร่มไม้หมู่ใหญ่รื่นรมย์ดีนัก ฝ่ายอาตมามีกิจจะต้องไปตัดไม้มาทำฝืนเพื่อบูชาไฟ ขอทูลลาไปก่อน "  เมื่อพระฤๅษีไปแล้ว ท้าวทุษยันต์ก็เสด็จขึ้นรถ รับสั่งให้พนักงานขับขี่รถไป ไม่ช้าก็ถึงแนวป่าแล้วให้หยุดอยุ่ตรงนั้นก่อน พระองค์ทอดพระเนตร ดูอาศรมพระดาบส ที่ปลูกเป็นกระท่อมอย่างเรียบง่าย ก็ทรงเห็นเป็นความงดงามตามธรรมชาติอย่างหาที่ติมิได้

                                                     แลดูที่อยู่พระดาบส          

                                                     งามงดหาที่ติมิได้

                                                     ดูน่าภิรมย์ร่มไม้

                                                     น้ำใสไหลเย็นเป็นขวัญตา

                                                     โน่นข้าวปลูกไว้ใช้พลี

                                                     ริมนี้สนามตัดหญ้า

                                                     ควันไฟที่กูณฑ์บูชา

                                                     หอมชื่นนาสากลิ่นสุคันธ์

                                                     ฝูงกวางย่างเยื้องชำเลืองเห็น

                                                     ไม่หลีกเร้นเฉยอยู่ดูไม่พรั่น

                                                     ดูน่าสบายใจครัน

                                                     ทุกสิ่งสรรพ์ควรแก่พระมุนี

                            ที่มาของรูปภาพ http://www.thaiforestbooking.com/np_home.asp?lg=1&npid=59