มณฑลซินเจียง
http://image.dek-d.com/17/1191343/14917871
ซินเจียง
ชื่อเดิม ซีเฉิง แปลว่า เมืองทางตะวันตก ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ ประมาณ 1/6 ของพื้นที่ทั้งประเทศ นับเป็นพื้นที่เขตปกครองที่ใหญ่ที่สุดของจีน ทิศตะวันออกเฉียงเหนือติดกับประเทศมองโกเลีย ทิศดะวันตกติดกับประเทศรัสเซีย คาซัคสถาน คีร์กิซสถาน และทาจิกิสถาน ดะวันตกเฉียงใต้ติดกับอัฟกานิสถาน ปากีสถาน และอินเดีย มีชายแดนยาวถึง 5,600 กิโลเมตร
พื้นที่ 1.66 ล้านตร.กม แบ่งเขตการปกครองเป็น 17 เมือง 70 อำเภอ และ 844 หมู่บ้าน ในจำนวนนี้มีหมู่บ้านชนส่วนน้อยถึง 42 หมู่บ้าน ในเมืองใหญ่ทั้ง 13 เมือง เป็นเขตปกครองตนเองของชนส่วนน้อยถึง 5 เมือง
ภูมิประเทศ
เขตปกครองตนเองซินเจียงเป็นพื้นที่ทะเลทรายโกบี 22 % พื้นที่ภูเขา 37% พื้นที่เนินเขาเตี้ยๆ 19% และพื้นที่ราบ 44% โดยแบ่งเป็น 5 เขตสำคัญ ได้แก่ บริเวณเทือกเขาอาเอ่อไท่ซันทางทิศเหนือมีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 2,000-3,000 เมตร เป็นเขตเชื่อมต่อของดินแดน 3 ประเทศ จีน-มองโกล-รัสเซีย
บริเวณที่ราบจุ่นก๋าเอ่อทางเหนือของเทือกเขาเทียนซัน มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 200-1,000 เมตร มีพื้นที่ราว 380,000 ตร.กม. ผืนดินทางฝั่งตะวันตกลาดต่ำ แต่ทางตะวันออกยกตัวสูง
บริเวณเทือกเขาเทียนซัน สูงเหนือระดับน้ำทะเล 3,000-5,000 เมตร ยอดสูงสุดมีความสูง 7,443 เมตรที่ยอดทัวมู่เอ่อ บริเวณนี้มีที่ราบฮามี่ ถูหลู่ฟาน หุบเขาอีหลี
บริเวณที่ราบถาหลี่มู่ ทางตอนใต้ของเทือกเขาเทียนซัน มีพื้นที่ราว 530,000 ตร.กม. มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 700-1,300 เมตร บรเวณตอนกลางเป็นพื้นที่ทะเลทรายที่กว้างใหญ่ที่สุดของประเทศ คือ ทะเลทรายถ่าเค่อลามากัน มีพื้นที่ 337,600 ตร.กม.
บริเวณเทือกเขาคุนหลุน (คุนลุ้น) อาเอ่อจินซัน และที่ราบสูงพ่าหมีเอ่อ รวมเรียก แนวเทือกเขาคุนหลุน มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเลราว 5,000-6,000 เมตร บริเวณดังกล่าวมียอดเขาที่มีความสูงเป็นอันดับ 2 ของโลก คือยอดเขาเฉียวเกอหลี่ มีความสูง 8,611 เมตร
ทรัพยากร
มีทรัพยากรสัตว์ป่า 699 ชนิด พืชป่ามีมากนับหลายพันชนิด เป็นพืชเศรษฐกิจกว่าพันชนิด ที่สำคัญได้แก่ ปอ ยางพาราเป็นต้น สำหรับแร่ธาตุที่สำรวจพบปริมาณแล้วมี 122 ชนิด แร่ที่มีปริมาณมากอยู่ในอันดับต้นของประเทศ ได้แก่ เบริลเลี่ยม โซเดียมไนเตรท ไมก้า และดินทำเครื่องเคลือบ เป็นต้น เฉพาะแร่เหล็กมีปริมาณสะสมที่ได้สำรวจแล้ว 730 ล้านตัน
ภูมิอากาศ
สภาพอากาศแห้งแล้ง อุณหภูมิต่ำสุดเดือนมกราคม -20 ถึง -10 องศาเซลเซียส อุณหภูมิสูงสุดเดือนกรกฎาคมราว 27 องศา ทั่วมณฑลปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีราว 150 มิลลิเมตร โดยเฉพาะบริเวณเมืองยั่วเชียง เมืองถูหลู่ฟานปริมาณน้ำฝนต่ำสุดราว 10-20 มิลลิเมตร ฤดูร้อนที่เมืองถูหลู่ฟานมีอุณหภูมิสูงกว่า 40 องศาเซลเซียสราว 30-40 วัน จากอดีตได้ชื่อว่าเป็น เมืองแห่งไฟ