ประวัติอาหารจีน(ต่อ)

         อาหารจีนจะประกอบด้วยเครื่องปรุงหลักที่เป็น อาหารหลายๆ ชนิดซึ่งสาเหตุคือชาวจีนชอบค้นหาของแปลกๆ เจ้าความคิดและใช้ทุกอย่างที่บริโภคได้ในการประกอบอาหารเพื่อการอยู่รอด อาหารของคนจีนส่วนใหญ่จะประกอบขึ้นด้วยอาหารหลักที่แต่ละภาคจะสามารถปลูกหรือผลิตได้ เช่น ข้าว ก๋วยเตี๋ยว หมั่นโถว ซาลาเปา เป็นต้น จะมีการใส่ผักและปรุงรสด้วยซอส การใส่เนื้อสัตว์ จะใส่เพียงเล็กน้อย โดยหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ เท่านั้น ยกเว้นในโอกาสพิเศษจะเห็นได้ว่ามีเครื่องปรุงอาหารบางชนิดที่นึกไม่ถึง เช่น กระเพาะปลา หูฉลาม ชาวจีนก็นำมาใช้ประกอบอาหาร หรือแม้แต่อาหารที่หายากหรือวิธีการเตรียมที่ยาก ชาวจีนก็ยังนำมาประกอบอาหาร เช่น รังนก รังนกเป็นอาหารที่หายาก ไม่ได้ทำจากกิ่งไม้เหมือนรังนกทั่วไป แต่ทำจากน้ำลายของนกนางแอ่น ที่พ่อและแม่นกจะช่วยกันสร้างรังเพื่อจะวางไข่ โดยจะช่วยกันสำรอกน้ำลาย ออกมาจากต่อมน้ำลาย ๒ ข้างที่อยู่ใต้ลิ้นให้ได้ปริมาณที่มากพอ เป็นเมือกเหนียวๆ ใสๆ เมื่อแห้งจะสานติดกันเป็นแผ่น สำหรับให้นกวางไข่และสามารถฝักไข่ได้ ซึ่งชาวจีนเชื่อกันว่า รังนกเป็นอาหารบำรุงกำลัง ดังนั้นซุปรังนกจึงใช้เป็นอาหารที่เสิร์ฟในงานเลี้ยงที่สำคัญ เพราะฉะนั้นงานเลี้ยงจะมีความสำคัญหรือยิ่งใหญ่เพียงใด จึงตัดสินได้ที่รายการอาหารซึ่งบ่งบอกถึงการให้เกียรติแขกมากน้อยเพียงใด 

          อาหารจีนจะมีกฎแน่นอนในการใส่เครื่องปรุงที่เหมาะสมในอาหารแต่ละชนิด และนำอาหารนั้นไปเป็นอาหารที่เหมาะสมกับมื้ออาหาร เพราะเครื่องปรุงบางชนิดจะกลมกลืนเฉพาะอาหารบางอย่างและวิธีการประกอบอาหารบางชนิดเท่านั้น

        อาหารจีน มีรสชาติเป็นกลางไม่โดดเด่นไปทางใดทางหนึ่ง ยกเว้นอาหารจากเสฉวนจะมีรสเผ็ด ลักษณะของอาหารจีนจะแตกต่างกันไปตามการปรุงในแต่ละภูมิภาค เป็ดปักกิ่งเป็นอาหารที่ถือกำเนิดจากเมืองปักกิ่ง เป็นหนึ่งในอาหารจีนที่มีชื่อเสียงมากที่สุด หนังเป็ดถูกย่างจนกรอบ จากนั้นจะถูกเฉือนให้เป็นชิ้นบางๆ กินกับแผ่นแป้ง ต้นหอมแตงกวาหั่นชิ้นยาวและน้ำจิ้ม ข้นเหนียว ส่วนดิมซำ เป็นอาหารว่างของชาวจีนกวางตุ้ง นิยมกินกับน้ำชา