คำสรรพนามคือ คำที่ให้แทนคำนาม เพื่อให้ใช้ภาษดาในการพูดหรือการเขียนได้สละสลวย ไม่เป็นการใช้คำซ้ำไปซ้ำมา ให้เสียอรรถรสในการอ่าน

คำสรรพนาม แบ่งออกเป็น ๖ ชนิด คือ

๑.  บุรุษสรรพนาม แบ่งออกได้เป็น ๓ ชนิด คือ 

          - สรรพนามบุรุษที่ ๑  เป็นสรรพนามที่ใช้แทนตัวผู้พูด เ่ช่น  ฉัน  ดิฉัน  ข้าพเจ้า  ผม  กระผม  หนู  เค้า ข้า เป็นต้น

          - สรรพนามบุรุษที่ ๒  เป็นสรรพนามที่ใช้แทนตัวผู้ฟัง เช่น  เธอ  คุณ  เอ็ง ตัวเอง เป็นต้น

         - สรรพนามบุรุษที่ ๓  เป็นสรรพนามที่ใช้แทนตัวผู้ที่กล่าวถึง เช่น  เขา  หล่อน  พวกเขา  ท่าน  เป็นต้น 

๒. ปฤจฉาสรรพนาม  คือ สรรพนามที่ใช้ถาม  เช่น ใครอยู่ในบ้าน    สมุดของเธอวางอยู่ที่ไหน เป็นต้น 

๓. นิยมสรรพนาม  คือ สรรพนามที่ใช้กำหนดให้รู้ความใกล้ ไกล ของนาม หรือสรรพนามที่ใช้ชี้ระยะนั่นเอง  มีคำว่า  นี่ นั่น โน่น  เป็นต้น เช่น นี่บ้านลุงฉัน โน่นบ้านของฉัน

๔. อนิยมสรรพนาม คือ สรรพนามที่บอกความไม่เฉพาะเจาะจง เช่น ใครทำความดีก็จะได้รับผลตอบแทน  ลูกจะซื้ออะไรก็ได้แม่ไม่ว่า เป็นต้น

๕. วิภาคสรรพนาม คือ สรรพนามที่บอกความชี้ซ้ำ  มีคำว่า ต่าง บ้าง กัน  เป็นต้น   เช่น  ต่างคนต่างเล่น  บ้างอ่านหนังสือบ้างนอน  รถชนกัน

๖. ประพันธสรรพนาม คือ สรรพนามที่ใช้เชื่อมประโยค มีคำว่า ผู้  ที่  ซึ่ง  อัน  เช่น  บุคคลที่ทำผิดร้ายแรงจะได้รับการลงโทษ เป็นต้น