เราก็เรียนรู้กันมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แล้วว่าไทยเรามีภาษาเป็นของตัวเอง ซึี่งมีข้อสังเกตบางประการว่าคำใดเป็นคำไทยแท้้บ้าง

    ที่บอกว่า มีข้อสังเกตบางประการ นั้น เป็นเพราะว่า ไทยเรารับคำจากภาษาต่างๆ มาเยอะแยะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นจากภาษาบาลี สันสกฤต   จากภาษาอังกฤษ  จากเขมร  จากชวา มลายู  จากจีน เป็นต้น 

    คำไทยแท้นั้นต่างจากภาษาอื่นๆ ที่ไทยยืมหรือรับมา ดังนี้

    ๑.  มักเป็นคำพยางค์เดียว  เช่น  พ่อ  แม่  ปู่  ย่า  ตา  ยาย  ส้ม  แดง  เหลือง  ไป  กิน  เดิน  ยืน  นั่ง    จับ  หยิบ  ฉวย  เป็นต้น   

    ๒.  มักเป็นคำที่สะกดตรงตามมาตราสะกด  เช่น  บาด   (ไทยแท้)   บาตร  (ไม่ใช่คำไทยแท้)  เป็นต้น

    ๓.  มักไม่ต้องแปลความหมายอีก  เช่น  แม่  (ไทยแท้)     มารดา  (ไม่ใช่คำไทย ซึ่งต้องแปลความหมายอีกที ว่า แปลว่า "แม่")  เป็นต้น

    วันนี้คิดได้แค่นี้ค่ะ  ถ้าคิดได้อีกจะเพิ่มเติมให้อีกนะคะ  ใครคิดว่าลักษณะของคำไทยแท้มีมากกว่านี้ ก็ช่วยต่อเติมให้ด้วยค่ะ