ตอนที่ 1  ความหมายของเปเปอร์มาเช่ความหมายตามสารานุกรมเปเปอร์มาเช่  คือ การนำเอากระดาษเหลือใช้มาผสมกับกาวหรือทากาวเพื่อทำให้เป็นรูปแบบต่างๆ ส่วนมากจะมีการลงสีและทาแลคเกอร์ทับลงไปด้วยเปเปอร์มาเช่   มีต้นกำเนิดในทวีปเอเชียและต่อมาได้แพร่หลายในทวีปยุโรปส่วนใหญ่จะทำเป็นของเล่น  หน้ากาก  ถาด   และส่วนประกอบของเฟอร์นิเจอร์            เปเปอร์มาเช่  ทำได้โดยการทากาวบนเศษกระดาษ เปเปอร์มาเช่ในความหมายอื่นๆเปเปอร์มาเช่  หมายถึง  การขึ้นรูปที่สร้างขึ้นจากวัสดุประเภทกระดาษ โดยวิธีการเปลี่ยนรูปจากวัสดุ 2 มิติ ให้เป็น 3 มิติ  เปเปอร์มาเช่เป็นการนำเศษกระดาษมาฉีกเป็นชิ้นเล็กๆ ทากาวปิดทับกันเป็นชั้นๆ หรือการนำกระดาษมาบดละเอียดแล้ว ผสมกาว ปั้นขึ้นรูป

             เศษหนังสือพิมพ์ที่ทิ้งแล้ว  สามารถนำมารังสรรค์ปั้นแต่ง เป็นชิ้นงานที่มีราคาขั้นตอนการทำไม่ยุ่งยาก  ลงทุนไม่มาก  ไม่น่าเชื่อว่าชิ้นงานตุ๊กตา งานปั้นตัวสัตว์เหล่านี้ประดิษฐ์มาจากเศษวัสดุ หนังสือพิมพ์เป็นสินค้าที่ไม่มีค่า นักเรียนคงเคยเห็นหมูออมสินกระดาษหรืออาจเป็นม้ากระดาษที่เด็กๆ สามารถขึ้นไปขี่ได้  ตุ๊กตาหรืออื่นๆ ปัจจุบันมีผู้ทำงานเหล่านี้น้อยลง งานประดิษฐ์จากกระดาษที่มีขายในขณะนี้จะเป็นงานเปเปอร์มาเช่  การนำกระดาษแข็งมาประกอบเป็นกล่องหรืออาจเป็นรูปแบบอื่นๆ มีการทาสี ตกแต่งลวดลายต่างๆให้ดูเก๋ก็สามารถนำออกขายทำรายได้   เป็นงานที่ทำได้ไม่ยากวัสดุที่ใช้ก็หาง่าย ราคาถูกก็คือหนังสือพิมพ์เก่า ซึ่งวัสดุอุปกรณ์ที่ใช้มีดังนี้1.          กระดาษกาวใช้เป็นตัวยึดเกาะชิ้นงานเข้าด้วยกัน2.          แม่แบบที่ต้องการทำหรือโครงสร้างชิ้นงานเปเปอร์มาเช่มีหลายแบบ  เช่น แบบที่หล่อจากปูนพลาสเตอร์ แบบจากโครงลวด แบบจากโครงสร้างจากเศษวัสดุ3.          มีดคัตเตอร์ใช้ตัดกระดาษแล้วแต่จะใช้ขนาดใดขึ้นอยู่กับการใช้งาน4.          แลคเกอร์หรือสีต่างๆ  สำหรับทาตกแต่ง  มีหลายประเภท  เช่น สีโปสเตอร์  สีน้ำ    สีน้ำมัน ทาสีเรียบร้อยก็ใช้แลคเกอร์/ยูรีเทน ทาเคลือบชิ้นงานเพื่อให้มันวาวเพิ่มความสวยงามและแข็งแรง 5.          กรรไกรใช้ตัดกระดาษวัสดุ/อุปกรณ์ 1.หนังสือพิมพ์เก่า2.กาว / แป้งเปียก3.กระดาษกาว

              4.มีดคัตเตอร์

             5.กรรไกร             6.สี / แลคเกอร์

 โครงเสริมด้านใน          งานปะติดขึ้นรูปที่ต้องการความแข็งแรง ต้องใช้โครงเสริมด้านใน ส่วนมากจะใช้            กระดาษแข็ง แกนกระดาษ กล่องกระดาษและขวดพลาสติกที่ไม่ใช้แล้วมาเป็นแกน               การใช้วัสดุรีไซเคิลมาเป็นโครงเสริมด้านใน เป็นแนวคิดเชิงอนุรักษ์ ช่วยลดขยะและเพิ่มคุณค่าของที่ไม่ได้ใช้แล้ว นำกลับมาใช้ให้เป็นประโยชน์         เช่นการนำกระดาษกล่องกระดาษ  กระป๋อง ขวดพลาสติกนำมาติดรวมกันด้วยกระดาษกาว ให้เป็นรูปร่างใกล้เคียงกับแบบที่ต้องการ แล้วจึงใช้เศษกระดาษทากาว   ปิดทับ หรือปั้นพอกด้วยเยื่อกระดาษผสมกาว                                            โครงลวด

คือการนำลวดขนาดกลางที่มีความแข็งแรงมาดัดเป็นโครง ให้มีรูปร่างใกล้เคียงกับชิ้นงานที่ต้องการ เช่นเดียวกับโครงลวดที่ใช้กับต้นตะโก หรือต้นข่อยดัดเป็นรูปสัตว์ต่างๆ หรือใช้ลวดตาข่ายตัดม้วนเป็นโครงพันด้วยลวด นำกระดาษทากาวมาปิดทับจนรอบทากาวทับที่กระดาษอีกครั้งแล้วจึงปั้นพอกด้วยเยื้อกระดาษผสมกาว                                         การปั้นต้นแบบด้วยดินน้ำมันการปั้นต้นแบบถ้าเป็นงานชิ้นเล็กจะใช้ปั้นด้วยดินน้ำมันถ้าเป็นชิ้นใหญ่จะปั้นด้วยดินเหนียว   ดินที่ทำขายในท้องตลาดจะมีหลายสีเพื่อดึงดูดความสนใจของเด็กๆ เมื่อจะทำงานปั้นแบบ ควรนำมาผสมและนวดให้เข้ากันจนเป็นสีน้ำตาลเทา คล้ายสีของดินเหนียว เพื่อลดแสงสะท้อนที่ไม่เท่ากันของแสงเงา ทำให้ปั้นง่ายขึ้น 

                         แม่พิมพ์ปูนปลาสเตอร์ จะต่างกับแบบพิมพ์ที่ทำเปเปอร์มาเช่ทั่วไปคือจะเป็นแบบเน้นรายละเอียดด้าน นอกที่ต้องการความคมชัด ทำให้มีปัญหาเรื่องการถอดแบบเพราะต้องรอให้อยู่ตัวและแห้งเสียก่อนจึงจะผ่าต้นแบบออกมา ทำให้เสียเวลา เปเปอร์มาเช่จากเยื่อกระดาษ 1. นำกระดาษหนังสือพิมพ์ หรือกระดาษพิมพ์ดีดที่ไม่ใช้แล้วมาฉีกเป็นชิ้นเล็กๆ แช่น้ำทิ้งไว้ข้ามคืน (ใส่น้ำยาฟอกขาว 1 ช้อน ถ้าต้องการกัดสีให้ขาว)2. ใส่น้ำ 2 ลิตรลงในหม้อ ตั้งไฟ นำกระดาษในข้อที่1 มาบีบน้ำออกใส่ลงไปต้มเพื่อให้ใยกระดาษแยกจากกัน นำไปบดให้ละเอียดด้วยเครื่องปั่นน้ำผลไม้ แล้วบีบเอาน้ำออกให้หมาดๆ3. นำกระดาษที่ได้มาใส่อ่างผสม ใส่กาวลาเท็กซ์ 2 ช้อนโต๊ะ น้ำมันลินสีด 1 ช้อนโต๊ะ นวดให้เข้ากัน โรยด้วยแป้งมัน 2 ช้อนโต๊ะ นวด ขยำ ให้เป็นเนื้อเดียวกัน จึงนำไปใช้งาน          การนำกระดาษมาบดเพื่อใช้เป็นวัสดุขึ้นรูป  นำกระดาษหนังสือพิมพ์มาตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมขนาดประมาณ 2.5 ตารางเซนติเมตร  แล้วนำไปใส่ในชามอ่างขนาดใหญ่ เติมน้ำและแช่ทิ้งไว้ 6 - 8 ชั่วโมง จากนั้นนำกระดาษไปต้มให้เดือดประมาณ 20 นาที รอให้เย็นลงแล้วกรองเอาแต่เนื้อกระดาษบีบน้ำออกให้เหลือเพียงหมาด ๆ เทกาวลงไปคลุกผสมให้เข้ากัน ถ้าใส่ไว้ในภาชนะที่ปิดมิดชิด เช่น ถุงพลาสติกมัดปากถุงให้แน่นหรือใส่กล่องที่มีฝาปิดมิดชิดจะเก็บไว้ได้นาน เราสามารถนำมาใช้ปั้นเป็นรูปสัตว์ต่างๆ หรือปั้นตามแบบที่ต้องการได้ 

การปั้นขึ้นรูป เหมือนกับการปั้นด้วยดินเหนียว แต่จะยากกว่าเพราะมีเนื้อหยาบ เหนียวติดมือ จึงต้องค่อยๆ ปั้นพอกทีละน้อย ทิ้งให้แห้งแล้วจึงพอกทับเป็นชั้นๆ แต่เมื่อแห้งแล้วจะแข็งแรง มีน้ำหนักเบา ทนทานไม่เปราะแตกหักง่ายอย่างดินเหนียว          

 การทำแบบพิมพ์โดยใช้กระดาษแบบง่ายๆ เทคนิคที่ประหยัดและทำได้ง่ายๆ ในการทำแบบพิมพ์จากกระดาษซึ่งควรเป็นกระดาษที่มีความหนาพอสมควรเช่น กระดาษการ์ด เมื่อเราร่างแบบลงบนกระดาษเรียบร้อยแล้วก็นำมาตัดออกและประกอบกันโดยใช้เทปกระดาษ (ดังรูป)ภาพแสดงการทำแบบพิมพ์จากกระดาษแข็ง

การนำกระดาษมาปิดเป็นชั้นๆ เพื่อขึ้นรูปการทำเปเปอร์มาเช่ส่วนใหญ่จะใช้วิธีนี้ เป็นการนำกระดาษมาตัดหรือฉีกเป็นชิ้นเล็กๆ ทากาวและปิดลงบนแบบ จากนั้นทิ้งไว้ให้แห้งแล้วปิดชั้นต่อไป ในการปิดกระดาษในชั้นแรกควรทากาวบางๆ และในทุก ๆ ชั้นควรวางกระดาษในแนวเดียวกันเพื่อความแข็งแรง หากใช้กระดาษที่มีสีหรือลวดลายแตกต่างกันในแต่ละชั้นก็จะช่วยให้เราแยกความแตกต่างออกอย่างชัดเจน ซึ่งจะทำให้เราปิดกระดาษได้ทั่วถึงไม่ขาดตกที่ใดที่หนึ่ง ตามซอกมุมที่นิ้วมือไม่สามารถเข้าถึงอาจใช้ใบมีดช่วยในการกดกระดาษให้แนบกับแบบได้ 

   การนำแบบออกจากแม่พิมพ์กรณีที่เราใช้ดินน้ำมันหรือวัสดุใด ๆ มาขึ้นเป็นแบบ เมื่อนำชิ้นกระดาษมาปิดจนมีความหนาพอแล้วต้องการจะแกะแบบออกจากแม่พิมพ์ ถ้าไม่สามารถถอดออกตรงๆ ได้ ให้ผ่าต้นแบบ ถอดเอาดินน้ำมันหรือวัสดุขึ้นรูปออกจากพิมพ์ เสร็จแล้วตัดตกแต่งขอบให้เรียบร้อย ทากาวตามขอบและนำมาประกบติดกันด้วยเทปกาวแล้วจึงปิดทับด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ทากาวอีกสองหรือสามชั้นจึงจะทำการเตรียมผิวเพื่อตกแต่งด้วยสีต่างๆ

      การแต่งผิว และทาสี    ชิ้นงานที่ปั้นและแห้งแล้ว สามารถนำมาตัดแต่งด้วยคัตเตอร์และขัดให้เรียบด้วยกระดาษทรายเพื่อให้ผิวเรียบ ก่อนนำไปทาสีพลาสติกรองพื้น ตากให้แห้ง แล้วจึงทาสีทับด้วยสีน้ำมันหรือสีอะคริลิกให้มีสีสัน สดใส สวยงาม ถ้าใช้สีพลาสติกต้องทิ้งให้แห้งสนิทจึงเคลือบเงาด้วยยูรีเทน การขัด การพอก และการรองพื้นเมื่อเราทำงานจนได้เป็นรูปร่างมาเรียบร้อยแล้ว  งานต่อไปก็จะต้องทำการลงสี แต่ก่อนจะลงสีจำเป็นต้องมีการเตรียมผิวงานให้เรียบร้อยก่อน สีที่ได้จึงจะดูสวยงาม ชิ้นงานดูดี เราควรใช้กระดาษทรายค่อยๆ ขัดบริเวณที่มีเสี้ยนหรือบริเวณที่มีพื้นผิวไม่เรียบ  ตะไบเล็บอันเล็กๆเป็นเครื่องมือที่ใช้ได้ดีและมีประสิทธิภาพ จะใช้ในบริเวณที่เป็นมุมเล็กๆ แคบๆที่กระดาษทรายเข้าไม่ถึง ส่วนบริเวณที่เป็นรอยบุ๋มลึกอาจใช้ขี้เลื่อยที่ได้จากการเลื่อยไม้มาผสมกาว คนให้เข้ากันทาลงบริเวณที่เป็นรอยบุ๋มลึก  รอให้แห้งและแต่งด้วยกระดาษทรายอีกครั้ง 

 หลังจากขัด พอกตกแต่งผิวและรอจนแห้ง ขัดด้วยกระดาษทรายจนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ต้องการให้สีสวยควรลงสีรองพื้นก่อนที่จะลงสีและลวดลายต่าง ๆ จริง ทั้งนี้กระดาษที่ปิดอยู่ชั้นนอกสุดควรจะเป็นกระดาษสีขาวที่ไม่มีลวดลายใด ๆ

การทาสีไม่เพียงทำให้ชิ้นงานสวยงามน่าสนใจขึ้นเท่านั้น  ยังเป็นการช่วยป้องกันและช่วยยืดอายุของวัตถุให้มีอายุยืนยาวขึ้น  เช่น  ไม่ทำให้ไม้ผุ  เหล็กไม่เป็นสนิม  นอกจากนั้นสียังช่วยในแง่ของจิตวิทยา  เช่น  ทำให้เกิดความรู้สึกอบอุ่น  ทำให้เกิดความเครียด   สีถูกนำไปใช้ในงานแสดงสัญลักษณ์ ต่างๆ เช่น แสดงพื้นที่อนุรักษ์  แสดงพื้นที่อันตราย  แสดงทิศทางการจราจร แสดงประเภทของถังขยะ เช่นขยะ รีไซเคิล  ขยะมีพิษ และแสดงรหัสสินค้าต่างๆ ทฤษฏีสีเบื้องต้น                สีต่าง ๆที่เรามองเห็นกันอยู่เกิดมาจากแม่สีเพียง  3  สีคือสีแดง สีน้ำเงิน สีเหลือง  ซึ่ง       ทั้ง  3  สีนี้จัดเป็นสีขั้นที่  1                สีขั้นที่  2 เกิดจากการนำเอาแม่สีขั้นที่ 1หรือแม่สีมาผสมกันในอัตราส่วน 1:1 ซึ่งจะทำให้เกิดสีเพิ่มขึ้นอีก  3  สีคือ                -  สีแดง  ผสมกับ  สีเหลือง  ได้เป็น  สีส้ม                -  สีน้ำเงิน ผสมกับ สีเหลือง ได้เป็น  สีเขียว                -  สีแดง  ผสมกับ  สีน้ำเงิน    ได้เป็น  สีม่วง                และสีขั้นที่  3 เกิดจากการนำเอาสีขั้นที่  1  มาผสมกับสีขั้นที่  2  ในอัตราส่วน  1 : 1  หรือเอาสีขั้นที่ 1 มาผสมกับสีขั้นที่ 2 ในอัตราส่วน  1 : 3  ซึ่งก็จะได้สีเพิ่มขึ้นอีก  6 สีคือ                -     สีส้ม  ผสมกับ  สีเหลือง  ได้เป็น  สีส้มอ่อน-          สีเขียว    ผสมกับ สีเหลือง  ได้เป็น  สีเขียวอ่อน-          สีม่วง     ผสมกับ  สีแดง     ได้เป็น  สีม่วงอ่อน-          สีเขียว   ผสมกับสีน้ำเงิน   ได้เป็น   สีม่วงแก่-          สีส้ม     ผสมกับ  สีแดง     ได้เป็น  สีส้มแก่-          สีม่วง    ผสมกับ  สีน้ำเงิน  ได้เป็น สีเขียวแก่    

  ตัวทำละลาย ( Solvent)  ตัวทำละลายเป็นของเหลวที่ใส่ลงไปในเนื้อสีเพื่อทำให้ไบเดอร์และผงสีมีส่วนผสมที่มีความข้นเหลวพอเหมาะตามต้องการ  ซึ่งเมื่อเรานำเนื้อสีที่ผสมได้ความข้นเหลวพอเหมาะแล้วไปทาหรือพ่น  ตัวทำละลายนี้จะค่อย ๆ ระเหยออกไป  สารตัวทำละลายมีอยู่หลายชนิด  เช่น-  น้ำสะอาด  น้ำเป็นตัวทำละลายในสีน้ำพลาสติกหรืออิมัลชัน  ซึ่งใช้สำหรับทาอาคารที่เป็นผนังปูน            -  น้ำมันสน( Turpentine)  น้ำมันสนกลั่นมาจากยางของต้นสนหรืออาจกลั่นมาจากขี้เลื่อย  ใช้เป็นตัวทำละลายในสีน้ำมัน  ทำให้สีน้ำมันทาได้ง่าย  แทรกซึมเข้าไปในพื้นผิวของวัตถุได้ดี  สีที่ทาจะไม่แห้งเร็วเกินไปและเมื่อแห้งสีน้ำมันที่ทาจะเป็นสีด้าน  ไม่มีความเงาหรือมัน  สีน้ำมันเหมาะสำหรับทาวัตถุประเภทไม้หรือเหล็ก-  ทินเนอร์  (Thinner )  ใช้เป็นตัวทำละลายในสีน้ำมัน  ทำให้สีน้ำมันทาได้ง่าย  แทรกซึมเข้าไปในเนื้อผิววัตถุได้ดี  สีที่ทาจะแห้งเร็ว  เมื่อแห้งสีน้ำมันที่ทาจะมีความมันหรือเงา  สีน้ำมันเหมาะสำหรับทาวัตถุประเภทไม้หรือเหล็ก  นอกจากนั้นทินเนอร์ยังใช้เป็นตัวทำละลายในแลกเกอร์  แลกเกอร์เป็นน้ำมันใสชนิดหนึ่งที่ใช้ทาหรือพ่นเคลือบผิวไม้เพื่อให้เกิดความมันเงา                -  แอลกอฮอล์  ( Alcohol) ใช้เป็นตัวทำละลายให้กับแชลแลก    แชลแลกมีลักษณะเป็นเกล็ดแผ่นเล็ก ๆใส ๆ  มีสีเหลืองหรือแดง ทำมาจากครั่ง ก่อนใช้งานให้นำแชลแลกมาผสมกับแอลกอฮอล์ คนให้เข้ากันแล้วแช่ทิ้งไว้หนึ่งคืนจนเกล็ดแชลแลกละลายหมด  และก่อนนำไปใช้ให้คนให้เข้ากันอีกครั้งหนึ่ง  แชลแลกใช้สำหรับทาผิวไม้ จะช่วยให้ผิวด้านไม่เงา                -  น้ำมันชักแห้ง ( Oil drier) น้ำมันชักแห้งทำมาจากส่วนผสมของตะกั่ว  แมงกานีส  น้ำมันลินซีด  ยาง  และน้ำมันสน  ใช้เป็นตัวทำละลายในน้ำมันวานิช  โดยที่น้ำมันวานิชจะเป็นน้ำมันโปร่งใส  ทำมาจากยางของต้นไม้   วานิชในประเทศญี่ปุ่นและจีนนิยมใช้ทาเคลือบผิวไม้ในงานเฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ ผิววัตถุที่เคลือบด้วยน้ำมันวานิชจะแข็งและมันเงา  น้ำมันชักแห้งจะช่วยทำให้น้ำมันวานิชแห้งเร็วเพื่อป้องกันฝุ่นและแมลงมาเกาะติด                -  สารเติมแต่ง  ( Additive)  เป็นสารเสริมพิเศษเพื่อช่วยให้คุณภาพของสีได้มาตรฐานหรือให้ได้คุณสมบัติตามที่ต้องการ เช่น ต้องการให้แห้งเร็ว  สารป้องกันเชื้อรา  สารป้องกันการบูด  สารทนไฟ  สารป้องกันสนิม  สารป้องกันความชื้น  สารลดการแตกร้าวของผิวสี  เป็นต้น 

เทคนิคการเตรียมการก่อนทาสีการทาสีใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นสีน้ำหรือสีน้ำมัน  สีที่ทาไปแล้วนั้นจะมีความคงทนได้ยาวนานที่สุดหรือไม่นั้นจะขึ้นอยู่กับขั้นตอนการเตรียมการเป็นสำคัญ  ตามรายละเอียดดังนี้1.  การเตรียมพื้นผิวที่จะทาสี  พื้นผิวที่จะทาจะต้องแห้งและสะอาด  ปราศจากฝุ่น  สนิม  หรือไขมันเกาะอยู่2.  การแก้ไขจุดบกพร่องบนพื้นผิว  ตรวจดูว่าผิวมีจุดบกพร่องส่วนใด  ถ้าพบจะต้องทำการแก้ไขเสียก่อน3.  การเลือกใช้สีให้เหมาะกับสภาพแวดล้อม  ถ้าใกล้ทะเลก็ควรเลือกสีที่ทนต่อไอเค็มของทะเล  ถ้าใกล้โรงงานอุตสาหกรรมก็ควรเลือกใช้สีที่มีคุณสมบัติทนต่อสารเคมี4.  การเลือกใช้สีให้ถูกกับประเภทกับพื้นผิวของวัตถุ  เช่น  พื้นผิวปูนควรเลือกใช้สีน้ำพลาสติก  ผิวที่เป็นโลหะก็ควรเลือกใช้สีประเภทสีน้ำมัน 5.  การทาสีรองพื้นก่อน  จะต้องทาสีรองพื้นให้ถูกต้องตามชนิดของพื้นผิววัตถุ  สีรองพื้นจะช่วยเสริมความคงทนและป้องกันการเสื่อมสภาพของสีก่อนเวลาอันควร  อีกทั้งช่วยให้การทาสีทับหน้าประหยัดขึ้น6.  การเลือกใช้อุปกรณ์ทาสีอย่างถูกวิธี  ในบริเวณนอกอาคารที่ไม่มีผนังปิดและมีลมแรงก็ไม่ควรใช้การพ่นสีเพราะนอกจากจะสิ้นเปลืองแล้วสารตะกั่วที่ปนอยู่กับเนื้อสีก็ยังเป็นพิษกับร่างกาย7.  การใช้สารเคลือบทดแทนการทาสี  ผิววัตถุใดที่ไม่ต้องการทาสีแต่ต้องการโชว์ผิวอย่างธรรมชาติ  ถ้าไม่ทาสีทับหากปล่อยไว้เวลานานก็จะเกิดเชื้อราและตะไคร่น้ำได้  วิธีป้องกันคือใช้นำยาซิลิโคนทาด้วยแปรงหรือลูกกลิ้งหรือใช้เครื่องพ่นเคลือบผิวไว้ 8.  ต้องลอกหรือขัดสีเก่าออกให้หมดก่อนทาสีใหม่          

     แป้งเปียกแป้งเปียก  เป็นตัวยึดเกาะกระดาษ  สูตรหนึ่งจากผู้ที่มีอาชีพทำกระปุกหมูออมสินกระดาษขาย  กระปุกหมูกระดาษสีแดงสด  เมื่อมีเหรียญอยู่ภายในจะหนักการยึดเกาะของแป้งเปียกจึงต้องมีความแข็งแรงพอ  สูตรการทำแป้งเปียกมีดังนี้

 1.      แป้งมัน                              400         กรัม2.      แป้งข้าวเจ้า                     1,000         กรัม3.      สารส้ม                               100         กรัม4.      น้ำ                                          4          ลิตร 

  ข้อควรระวังในการทำงานเครื่องมือและอุปกรณ์หลายอย่างเมื่อไม่ใช้งานควรเก็บให้มิดชิด พ้นมือเด็ก เช่น มีด กรรไกร สี วัสดุตกแต่งชิ้นเล็กๆ ที่เด็กอาจนำเข้าปากเพราะสีสวย ๆ เศษกระดาษ กาว ทุกอย่างต้องเก็บให้เรียบร้อยอย่าทิ้งไว้ ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัย  

การวาดและการตัดกระดาษ

             ควรใช้ดินสอที่มีความเข้ม HB หรือที่มีความเข้มน้อย ๆ ใช้เพียงร่างเส้นให้เห็นเท่านั้น กรณีที่ต้องตีเส้นให้ใช้เครื่องมือที่เหมาะสม เช่น วงกลมก็ใช้วงเวียน หากเป็นวงกลมขนาดเล็กอาจใช้ไม้บรรทัดที่มีรูวงกลมขนาดต่างๆ อย่าใช้เหรียญมาทาบแล้ววาด งานที่ได้อาจไม่สวยนัก ส่วนการตัดควรใช้มีดคัตเตอร์หรือกรรไกรที่คม ใบมีดที่ใช้ไปนาน ๆ ความคมเริ่มกลายเป็นความทื่อก็สามารถเก็บไว้ใช้ตัดตัวแบบได้  การนำชิ้นงานมาต่อติดกันบางกรณีเมื่อเราต้องการ จะถอดแบบกระดาษออกจากแม่พิมพ์บางครั้งถอดตรงๆ ไม่ได้ จำเป็นต้องผ่าออกเป็นสองหรือสามส่วน  เมื่อจะประกอบเข้าด้วยกันก็ทากาวตรงรอยต่อและจับประกบจากนั้นจึงปิดตรงรอยต่อด้วยกระดาษกาว    เคล็ดลับ·       พยายามฉีกกระดาษตามแนวเพื่อให้ได้ขนาดที่เท่า ๆ กัน ถ้าฉีกตามขวางจะทำให้กระดาษมีขนาดที่ไม่เท่ากัน·       เพื่อป้องกันกระดาษในแต่ละชั้นเผยอออกมา ให้ใช้กระดาษชิ้นเล็ก ๆ
ปะทับรอยต่อแทนที่จะใช้กระดาษชิ้นใหญ่ ๆ  สรุปงานเปเปอร์มาเช่ แม้จะสร้างจากเศษกระดาษที่ไร้ค่าให้เป็นของเล่นสำหรับเด็กหรือของใช้ใกล้ตัวอย่างกล่องกระดาษทิชชู และกรอบกระจกส่องหน้าแล้ว บน              ความพอเพียงของเศรษฐกิจสมัยนี้ หากเรานำเอาเยื่อกระดาษมาสร้างงานศิลปะให้มีคุณค่าเพิ่มขึ้น ใช้ทดแทนการใช้วัสดุนำเข้าจากต่างประเทศน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า