" ไทรโยคแห่งความหลัง"
" ไทรโยค เป็นดินแดนที่น่าอยู่ มีธรรมชาติที่สวยงามริมฝั่งแม่น้ำแควน้อยอุดมไปด้วยป่าเขาลำเนาไพร เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าน้อยใหญ่ เช่น ช้าง เก้ง เลียงผา ไก่ป่า กระต่าย ฯลฯ น้ำตกไทรโยคน้อยมีน้ำไหลตลอดปี สร้างความร่มเย็นและความสวยงามดังในบทเพลงพระราชนิพนธ์เขมรไทรโยคคราวเสด็จประพาสต้นของรัชกาลที่ ๕ แต่บัดนี้ไทรโยคเป็นดินแดนที่ร้อนระอุ เพราะความอุดม-สมบูรณ์ของแมกไม้นานาพันธุ์แทบไม่มี เสียงร้องของสัตว์ป่าหายไปเหลือเพียงเสียงนกตัวเล็กๆเท่านั้น ลูกหลานไม่มีโอกาสได้รู้จักหน้าตาของสัตว์ต่างๆในอดีต เพราะผู้ใหญ่ใจร้ายที่มีความเห็นแก่ตัวทำลายความสวยงามของธรรมชาติจนหมดสิ้นพอหรือยังการทำลาย"