ระบบหายใจ 

การหายใจ(respiration)เป็นการนำอากาศเข้าและออกจากร่างกาย  ส่งผลให้แก๊สออกซิเจนทำปฏิกิริยากับสารอาหารได้พลังงาน น้ำ และ แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์  กระบวนการหายใจเกิดขึ้นกับทุกเซลล์ตลอดเวลา การหายใจจำเป็นต้องอาศัยโครงสร้าง  2  ชนิด คือ กล้ามเนื้อกะบังลม  และ กระดูกซี่โครง  ซึ่งมีกลไกการทำงานของระบบหายใจ ดังนี้

1.  การหายใจเข้า(inspiration)  กะบังลมจะเลื่อนต่ำลง  กระดูกซี่โครงจะเลื่อนสูงขึ้น  ทำให้ปริมาตรของช่องอกเพิ่มขึ้น  ความดันอากาศในบริเวณรอบๆ ปอดลดต่ำลงกว่าอากาศภายนอก  อากาศภายนอกจึงเคลื่อนเข้าสู่จมูก  หลอดลม  และไปยังถุงลมปอด
                 2.  การหายใจออก(expiration)  กะบังลมเลื่อนสูงขึ้น  กระดูกซี่โครงเลื่อนต่ำลง  ทำให้ปริมาตรของช่องอกลดน้อยลง  ความดันอากาศภายในบริเวณรอบๆ ปอดสูงกว่าอากาศภายนอก  อากาศภายในถุงลมปอดจึงเคลื่อนที่จากถุงลมปอดไปสู่หลอดลม  และออกทางจมูก
                 สิ่งที่กำหนดอัตราการหายใจเข้าและออก คือ ปริมาณแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในเลือด  ถ้าปริมาณแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในเลือดต่ำจะทำให้การหายใจช้าลง  เช่น เวลานอนหลับ  แต่ถ้าปริมาณแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในเลือดสูงจะทำให้มีการหายใจเร็วขึ้น  เช่น เมื่อเราออกกำลังกาย

การหมุนเวียนของแก๊ส เป็นการแลกเปลี่ยนแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์และแก๊สออกซิเจนเกิดขึ้นที่บริเวณถุงลมปอด ด้วยการแพร่ของแก๊สออกซิเจนไปสู่เซลล์ต่างๆ ทั่วร่างกาย  และแก๊สออกซิเจนทำปฏิกิริยากับสารอาหารในเซลล์ของร่างกาย  ทำให้ได้พลังงานและแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์  ดังสมการ

                                                 C₆H₁₂O₆ + O₂            ^{เอนไซม์}                CO₂+H₂O + พลังงาน

แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดจากปฏิกิริยาเคมีระหว่างแก๊สออกซิเจนกับอาหารจะแพร่ออกจากเซลล์เข้าสู่หลอดเลือดฝอยและลำเลียงไปยังปอด  แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์จะแพร่เข้าสู่หลอดลมเล็กๆ ของปอดขับออกจากร่างกายพร้อมกับลมหายใจออก