สำนวนหมวดอักษร ว

วัวแก่กินหญ้าอ่อน

- ชายแก่ที่มีภรรยาสาวคราวลูกคราวหลาน

วัวเคยขา ม้าเคยขี่

- ชายหญิงที่เคยมีสัมพันธ์กันมา ย่อมรู้จิตใจกันดีอยู่แล้ว.

วัวไม่กินหญ้าอย่าขมเขา

- อย่าบังคับหรืออย่าฝืนให้เขาทำอะไรในสิ่งที่เขาไม่สมัคใจ.

วัวสันหลังขาด

- คนที่มีอะไรพิรุธหรือมีการกระทำไปแล้ว ในทำนองไม่สู่ดี

วัวหายล้อมคอก

- เมื่อเกิดเรื่องเกิดราวถึงขั้นเสียหายขึ้นเสียก่อน แล้วจึงค่อยมาคิดแก้ภายหลัง

วัวลืมตีน

- สำนวนนี้ ใช้เป็นความหมายเปรียบเทียบถึงคนที่ไม่เจียมตัว หรือมีศักดิ์ต่ำแต่คิดเห่อเหิมจะทำตัวให้เทียมหน้าเขา

วัวเห็นแก่หญ้า ขี้ข้าเห็นแก่กิน

- คนที่ตะกละตะกลาม หรือเห็นแก่กินอย่างเดียว มักมุ่งหมายถึงคนชั้นต่ำที่ทำอะไรเห็นแต่ได้เกินไป

วันพระไม่มีหนเดียว

- วันข้างหน้ายังมีโอกาส

ไว้ใจทาง วางใจคน จนใจเอง

- อย่าไว้ใจทั้งในเรื่องหนทาง หรือการเดินทางและในเรื่องจิตใจของคนอื่น ๆ ให้มากนัก

ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง

- ว่าหรือสั่งสอนคนอื่นไม่ให้ทำ แต่กลับทำเอง

หน้าหลัก