Les verbes pronominaux

    Les verbes pronominaux คือคำกริยาที่ต้องใช้ประกอบกับสรรพนาม (pronom personnel) บุรุษเดียวกันกับ

          สรรพนามที่เป็นประธาน

    ในประโยคอดีตกาล (temps composés) เช่น passé composé และ plus-que-parfait เราใช้กริยาช่วย "être"

    participe passé ต้องทำ accord กับประธานด้วย ยกเว้น ...

       1. เมื่อมีคำนามที่เป็นกรรมตรงตามมา

           - Elle s' est lavée. (accord) (หล่อนอาบนํ้า)         

           - Elle s' est lavé les cheveux.(ไม่ accord) (หล่อนสระผม)

       2. เมื่อสรรพนามในประโยคเป็นกรรมรอง

           - Elles se sont téléphoné. (téléphoner à) (พวกหล่อนโทรศัพท์ถึงกัน)

    สังเกต ตำแหน่งของสรรพนามในประโยคคำสั่ง : [ในประโยคคำสั่งบอกเล่า สรรพนามจะอยู่หลังกริยา และ "te" => "toi"]

    เมื่อกริยา pronominal อยู่ในรูป infinitif สรรพนามที่ใช้ต้องเป็นบุรุษเดียวกันกับประธานของกริยาตัวแรก

       - J' aime me promener.

       - Tu vas t' amuser avec tes copains ?

       - Vous pouvez vous reposer maintenant.

    ในประโยคปฎิเสธ ส่วนประกอบในการปฎิเสธส่วนแรก "ne" จะอยู่หน้าสรรพนามและกริยา

        ตามด้วยส่วนประกอบในการปฎิเสธส่วนที่สอง

       - Ils ne se connaissent pas !                                                            [คลิ๊กที่นี่...เพื่อดูเพิ่มเติมเรื่องตำแหน่งของคำสรรพนาม]

   ความหมายและการใช้ :

    1. ใช้ในความหมายที่ประธานกระทำกริยาเพื่อหรือต่อตัวประธานเอง (réfléchi)

        - Je lave la voiture. (ฉันล้างรถ)

        - Je me lave. (ฉันอาบนํ้า)

        - Elle regarde les gens qui passent. (หล่อนมองดูผู้คนที่ผ่านไปมา)

        - Elle se regarde dans la glace. (หล่อนมองดูตัวเองในกระจก)

    2. ใช้ในความหมายที่ประธานทั้งสองหรือมากกว่ากระทำกริยาต่อกันและกัน (réciproque) รูปทีใช้จึงต้องเป็นรูปพหูพจน์เสมอ

        - Nous nous connaissons depuis longtemps. (เรารู้จักกันมานานแล้ว)

        - Jean-Pierre et Odette s' aiment beaucoup. (ชอง-ปิแอร์กับโอแดตรักกันมาก)

    3. มีคำกริยาจำนวนหนึ่งที่มีรูปเป็น pronominal เสมอโดยไม่ได้มีความหมายทั้ง"สะท้อนเข้าสู่ประธานเอง" หรือ

        "ซึ่งกันและกัน" คำกริยาเหล่านี้ได้แก่ : s' en aller, se souvenir, s' occuper, s' évanouir, se méfier ...

        - Bon, je dois m' en aller ! (ฉันต้องไปแล้ว !)

        - Elle s' occupe bien du ménage. (หล่อนดูแลงานบ้านดี)

        - Je me souviens encore de mon enfance. (ฉันยังคงจำวัยเด็กของฉันได้)

    4. บางครั้งโดยเฉพาะกับคำนามที่เป็นสิ่งไม่มีชีวิต เรานิยมใช้ในความหมายใกล้เคียงกับรูป "passif"

        - Ces livres se vendent très bien. (หนังสือเหล่านี้ขายดีมาก) 

        - Comment ça s' écrit votre nom ? (นามสกุลของคุณเขียนอย่างไร)

        - Ces gestes, ça ne se fait pas chez nous ! (อากัปกริยาเช่นนี้ทีบ้านเราเขาไม่ทำกัน)

        - Ça ne se dit pas en public. (สิ่งนี้เขาไม่พูดกันในที่สาธารณะ)

    คำกริยาบางคำเปลี่ยนความหมายไปเมื่ออยู่ในรูป pronominal :

       - Trouver       : Comment est-ce que tu trouves ma nouvelle voiture ? (เธอเห็นรถคันใหม่ของฉันเป็นอย่างไรบ้าง)

       - Se trouver  : Où se trouve l' école Rachiniebourana ? (โรงเรียนราชินีบูรณะตั้งอยู่ที่ไหน)

       - Passer       : Nous avons passé un moment agréable ensemble. (เราใช้เวลาอย่างมีความสุขด้วยกัน)

       - Se passer : Qu' est-ce qui se passe ? (เกิดอะไรขึ้น!)

       - Apercevoir  : J' ai aperçu ton frère devant le cinéma hier. (ฉันเห็นพี่ชายเธอไวๆที่หน้าโรงภาพยนตร์เมื่อวานนี้)

       - S' apercevoir : Je me suis aperçu de mon erreur ! (ฉันตระหนักถึงข้อผิดพลาดของฉัน)

คำแนะนำ: คลิกปุ่ม HOME เพื่อกลับสู่หน้าหลัก (สารบัญ)

คลิกปุ่ม BACK เพื่อถอยหลังกลับหน้าที่แล้ว

คลิกปุ่ม NEXT เพื่อไปยังหน้าต่อไป

ขอบคุณมากๆค่ะ แสดงความคิดเห็นกันด้วยนะคะ