สุภาษิต คำพังเพย สำนวนไทย หมวด น
นกต่อ
คนที่ทำหน้าที่ติดต่อหรือชักจูงหลอกล่อคนอื่นให้หลงเชื่อ (ใช้ในทางไม่ดี)
นายว่าขี้ข้าพลอย
พลอยพูดผสมโรงติเตียนผู้อื่นตามนายไปด้วย
น้ำลดตอผุด
เมื่อหมดอำนาจความชั่วที่ทำไว้ก็ปรากฏ
น้ำกลิ้งบนใบบอน
คนใจไม่แน่นอน กลับกลอก
น้ำเชี่ยวขวางเรือ
การทำอะไรให้เป็นที่ขัดขวาง หรือเป็นที่ขัดต่ออารมณ์ของอีกฝ่ายหนึ่ง โดยไม่ดูเหตุการณ์เสียก่อน อาจทำให้ได้รับเคราะห์หรืออันตรายได้
น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา
โอกาสของใครหรือจังหวะดีของใคร ฝ่ายนั้นก็ย่อมชนะความหมายอย่างเดียวกับคำว่า "ทีใคร ทีมัน "
น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง
คนที่พูดมากแต่ถ้อยคำที่พูดนั้นได้เนื้อความน้อยหรือมีสาระเพียงนิดเดียว
น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ
พวกที่มีกำลังน้อยกว่าก็ย่อมแพ้พวกที่มีกำลังมากกว่า
น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า
คนเราต้องต่างพึ่งพากันและกันตลอดมา
นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น
ไม่รู้ไม่เห็นอะไร เปรียบเหมือนคนนอนหลับ ที่ไม่รู้สึกตัว
น้ำขึ้นให้รีบตัก
มีโอกาสดีควรรีบทำ