โคลง
เป็นร้อยกรองที่บังคับเรื่องรูปวรรณยุกต์ คือจะมีบางตำแหน่งในโคลงที่เขายังคับให้มีรูปไม้เอก เขาเรียกว่าคำเอก และบางตำแหน่ง เขาก็ยังคับให้มีรูปโท เรียกว่า คำโท
เวลาแต่ง
1. ตรงคำโทถ้าหาคำที่มีไม้โทปกติไม่ได้ ก็หาคำที่เขียนด้วยไม้โทก็แล้วกัน ถึงจะสะกดผิดไม่เป็นไรของแค่รูปไม้โท เช่น เล่นจะเป็นเหล้นก็ได้นะ(โทโทษคือคำที่เขียนด้วยไม้โทแต่สะกดผิดนั่นเอง)
2. ตรงคำเอกก็เหมือนกัน
มีข้อพิเศษเฉพาะคำเอก ถ้าหาคำเอกมาแทนไม่ได้ก็หาคำตายมาแทนก็แล้วกัน
คำตายคือ
1.มีรูปตัวสะกด กก กบ กด ก บ ด (กบฎต้องตาย)
2.ไม่มีตัวสะกดแต่ผสมสระสั้น(อายุสั้นก็ตายเร็ว)
ประเภทของโคลง
ไม่ว่าจะเป็นโคลงอะไรก็มีวรรคละ 5 คำ

***แล้วก็จำอีกนิดว่าวรรคสุดท้ายของโคลงถ้ามี 2 คำ เรียกว่าโคลงดั้น ถ้ามี 4 คำ เรียกว่าโคลงสุภาพ เพราะฉะนั้น
-โคลง 4 สุภาพ
มีวรรคละ 5 คำ 4 วรรค วรรคสุดท้ายมี 4 คำ
-โคลง 3 ดั้น
มีวรรคละ 5 คำ 3 วรรค วรรคสุดท้ายมี 2 คำ
เน้นโคลงสี่สุภาพ

เสียงลือเสียงเล่าอ้าง......
คำเอกโทคู่แรกสลับกันได้ตรงบรรทัดที่ 1