1. เลาขลุ่ย
          คำว่า เลา เป็นลักษณะนามที่ใช้เรียกขลุ่ยทั้งอันรวมกัน

2. ดาก
          ทำด้วยไม้สักทองหรือไม้สักหินเหลาเป็นรูปกลมให้พอดีกับท่อกลวงภายในของขลุ่ย ดากนี้ยาวประมาณ 2 นิ้วเศษๆ บากข้างหนึ่งออกเล็กน้อยสำหรับทำเป็นปากเป่าเเละเป็นทางเดินของลม จะต้องเป่าลมผ่านปากเป่านี้ทะลุออกตรงรู ปากนกเเก้ว ซึ่งเป็นที่สิ้นสุดของ ดาก พอดี คือ ไม่ว่าจะสวมดากลงไปสุดเเค่ไหนเจาะปากนกเเก้วตรงนั้นพอดีโดยเจาะให้ตรงกับช่อง ปากเป่า  พอดี

3. รูปากนกเเก้ว
          อยู่บนเลาขลุ่ยตรงสุดปลายดากตรงกับช่องปากเป่าพอดี ห่างจากปากเป่าด้านบนประมาณ 2 นิ้วเศษๆ รูปากนกเเก้วมีลักษณะเป็นช่องสี่เหลี่ยมผืนผ้ายาวประมาณ 2 ซ.ม.กว้างประมาณ ครึ่ง ซ.ม. ส่วนทางด้านล่างจะเจาเซาะเอียงจากผิวลำตัวเข้าไปทะลุด้นในของตัวขลุ่ย

4. รูเยื่อ
          รูเยื่อนี้เป็นรูกลมๆอันเล็กๆ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 8 มม.(เท่ากับรูค้ำเเละรูบังคับเสียง)รูนี้อยู่ห่างจากหัวขลุ่ยลงมา   ประมาณ 5 นิ้วเเละอยู่ใต้ปากนกเเก้วลงประมาณ 2 นิ้ว ใช้สำหรับปิดเยื่อบางๆเพื่อเวลาเป่าจะได้เกิดความกระเทือนทำให้เสียงขลุ่ยไพเราะ

5. รูค้ำ
          อยู่ทางด้านหลังของเลาขลุ่ยในเเนวเดียวกันกับปากนกเเก้วพอดี รูนั้อยู่ห่างจากปากเป่าประมาณ 7  นิ้ว เเละอยู่ห่างจากปากนกเเก้ว 4 นิ้ว ให้ใช้นิ้วหัวเเม่มืออุดรูนี้ไว้จะได้ช่วยรับน้ำหนักของเลาขลุ่ยเวลาเป่าเเละก็เปิดปิดหัวเเม่มือนี้เป็นรูบังคับเสียงไปด้วย

6. รูบังคับเสียง
          รูนี้อยู่ด้านบนของเลาขลุ่ยมีอยู่ทั้งหมด 7 รูด้วยกัน รูเเรกอยู่ห่างจากหัวขลุ่ยประมาณ 6 นิ้ว ส่วนรูสุดท้ายห่างจากปลายขลุ่ย    ประมาณ 4 นิ้วเเละเจาะรูห่างกันประมาณ 1 นิ้ว รูเหล่านี้มีไว้ใช้บังคับเสียงให้เกิดเป็นเสียงสูงต่ำตามที่ต้องการ

7. รูร้อยเชือก
          มีทั้งหมด 4 รู เจาะอยู่ตรงปลายเลาขลุ่ยเหนือข้อขึ้นมาเล็กน้อย ที่ว่า 4 รูนี้คือ เจาะด้านหน้าด้านหลังตรงกันเเละด้านข้างตรงกันอย่างละ 1 รู ไว้สำหรับร้อยเชือกทำเป็นห่วงเเขวนขลุ่ย

ต่อไป  กลับ