เสียงหนักเบาในวรรณคดีประเภทฉันท์

--->> เราเรียกเสียงหนักว่า ครุ ( ั ) เรียกเสียงเบา ว่า ลหุ ( ุ )

คำครุ - ลหุ

- ครุ คำที่มีเสียงตัวสะกดหรือไม่มีตัวสะกด แต่ออกเสียงสระยาว

เช่น เบิร์ด ฟลุด คูณสาม ทาทา มาช่า ซาซ่า โมเม บับเบิ้ลเกิร์ล โดม

- ลหุ คำที่ไม่มีเสียงตัวสะกด + สระเสียงสั้น

เช่น เต๊ะ โป๊ะเชะ มะตะบะ

เสียงหนักเบาเวลาเราพูด

เช่น - กะปิ เวลาเราพูดเราจะเน้นเสียง ปิ ชัดชัด
- จำปา เวลาเราพูดเราจะเน้นเสียง จำ, ปา ชัดทั้งคู่
- โมเม เวลาเราพูดเราจะเน้นเสียง โม, เม ชัดทั้งคู่
- นิโคล เวลาเราพูดเราจะเน้นเสียง โคล ชัดชัด