2.1 Psilotum sp. เป็นพืชที่มีท่อลำเลียง แต่มีวิวัฒนาการต่ำสุด ไม่มีใบ ไม่มีรากและใบที่แท้จริง แต่มีใบเกล็ดเล็กๆตามข้อ มีลำต้นที่แท้จริงมีสีเขียวขนาดเล็กเป็นเหลี่ยมแตกกิ่งเป็นคู่ เช่น หวายทะนอย หรือ ไซโลตัม มีวงจรชีวิต 2 ช่วงคือ
แกมีโตไฟต์ มีลำต้นขนาดเล็กอยู่ใต้ดิน ไม่มีสีเขียว มีไรซอย มีอวัยวะสืบพันธุ์เพศผู้และเพศเมียเมื่อมีการ ผสมพันธุ์แล้วเจริญเป็นสปอร์โรไฟต์ แกมีโตไฟต์จะสลายไป
สปอร์โรไฟต์ มีลำต้นขนาดเล็กตั้งตรงเหนือพื้นดิน มีสีเขียว ไม่มีใบหรือใบเป็นเกล็ดเล็กๆ มีอับสปอร์ที่บริเวณกิ่ง เรียกว่า สปอร์แรงเจียม (Sporangium)

2.2 Equisetum sp. ลำต้นขนาดเล็ก มีสีเขียว ต่อกันเป็นข้อและปล้องชัดเจน ใบไม่มีสีเขียวแต่มีลักษณะคล้ายเกล็ดแตกออกรอบๆข้อ ปลายลำต้นที่เจริญเต็มที่จะมีกลุ่มที่ทำหน้าที่สร้างสปอร์เรียกว่า Strobilus รากเจริญจากข้อของลำต้นใต้ดิน ช่วงชีวิตที่เด่นคือ สปอร์โรไฟต์  ได้แก่ หญ้าถอดปล้อง , สนหางม้า , หญ้าหูหนวก , หญ้าเหงือก

 2.3 Fern มีราก ใบ ลำต้นที่แท้จริง โดยมีเส้นใบที่แตกแขนง ลักษณะที่พบทั่วไปคือ ใบอ่อน ม้วนจากปลายใบสู่โคนใบ ใบเฟิร์นมีหลายขนาด อาจเป็นใบเดี่ยวหรือใบประกอบ เฟิร์นจะสร้างอับสปอร์รวมกันเป็นกลุ่ม เรียกว่า ซอรัส (sorus) อยู่ทางด้านล่างของแผ่นใบ ซึ่งมีรูปร่างแตกต่างกันและใช้จำแนกชนิดของเฟิร์นได้ เฟิร์นส่วนใหญ่สร้างสปอร์ที่มีขนาดเดียว ยกเว้นเฟิร์นน้ำบางสกุลสร้างสปอร์ที่มีขนาดต่างกัน ได้แก่ เฟิร์นก้านดำ เฟิร์นใบมะขาม ข้าหลวงหลังลาย แหนแดง จอกหูหนู ผักแว่น ผักกูด กูดเกี๊ยะ เป็นต้น

 ที่มา : http://www.agri.ubu.ac.th/~kitti/part1/plant.html