นิทานพื้นบ้าน
เช้ามืดแกและลูกชายก็จะได้ออกเดินทางทันทีเช้าวันรุ่งขึ้นยายทองสุกและลูกชายได้เตรียมพร้อม
เพื่อออกเดินทาง พอยายทองสุก ลุกขึ้นก็ล้มลงทันที “แม่เป็นอะไรไป ทำอะไรก็ระวังไว้บ้างเห็นไหม
ยังไม่ทันออกเดินทางก็เป็นลมไปแล้ว เอาอย่างนี้แม่จัดเตรียมอาหารไว้ให้ฉัน ถ้าได้เวลาใกล้เที่ยงแม่
ถึงออกไปที่นาก็แล้วกัน” เมื่อลูกชายพูดจบ ยายทองสุกก็พะยักหน้ารับ แล้วลูกชาย ก็เดินจากไปพร้อมอุปกรณ์
ส่วนแกเพลียเหนื่อยมาทั้งวันและด้วยอายุที่มาก ควรจะได้พักผ่อน แต่กลับต้องมาทำงานหนักอย่างคนหนุ่มสาวเช่นนี้
ส่วนงานดำนา ก็มีมาเรื่อย ๆ ไม่ได้หยุดพักแกจึงหลงหลับไปพร้อมเวลาที่เดินไปเรื่อย ๆ ไม่ทันไรก็จวนเที่ยงแล้ว
ส่วนลูกชายของแกกำลังดำนาตามปรกติและเจ้าดำมันดำนาได้มากพอดู เวลาผ่านไป รวดเร็วมากไม่ทันไรก็จวนเที่ยงแล้ว
แต่ยายทองสุกยังไม่ทันตื่นนอน เจ้าดำเริ่มเหนื่อย จึงเดินกลับเข้าไปกินน้ำ มองดูพระอาทิตย์ที่บงบอกเวลาว่าจะเที่ยงแล้ว
อีกไม่นานแม่คงเอาอาหารมาส่ง เจ้าดำเดินกลับเข้าไปดำนาต่อเพราะยังเหลือเวลาที่จะดำนาได้อีก เจ้าดำมันห่วงเรื่อง
เที่ยวเพราะมันได้นัดกับพวกเพื่อน ๆ ไว้คืนนี้จะออกไปจีบสาว อีกหมู่บ้าน มันจึงต้องรีบเร่งทำนาเพราะขื่นชักช้า
งานที่รับปากจากผู้ใหญ่บ้าน คงไม่ทันแล้วค่าจ้างอาจจะอดได้ ช่วงที่รอแม่คงดำนาได้อีกเยอะ เพราะกว่าแม่
จะเดินทางมาคงอีกนานพอดู บ้านที่อาศัยก็อยู่ไกลออกไปอีก ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ แดดร้อนมากอากาศก็อบอ้าว
ลมที่พัดมาก็มีแต่ลมร้อน จึงทำให้เจ้าดำ ลูกชายของยายทองสุกเริ่มอารมณ์เสีย
ขณะที่เวลาได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ยายทองสุกรู้สึกตัวก็รีบจัดเตรียมอาหารทันที ยายทองสุกเดินอย่างรวดเร็วกลัว
ลูกชายจะรอนานแล้วจะพานโกรธ ไม่ยอมช่วยดำนา จะเป็นเรื่องเสียหายต่อผู้ใหญ่บ้านได้ ระหว่างทางที่เดินทางมา
ก็มีแต่อุปสักมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเศษไม้ปักเท้าจนเลือดไหลแย้ม แต่แกก็ไม่ยอมหยุดพักเพราะกลัวลูกชายจะ หิว
ด้วยความเป็นห่วงลูกจึงตั้งหน้าตั้งตาเดินอย่างรวดเร็วทั้ง ๆ ที่ร่างกายของตัวเอง ก็แย่เต็มที