คำศัพท์แสนสนุก
“พินอิน” คล้ายกับระบบประสมเสียงในภาษาไทย มีทั้ง พยัญชนะ (Shengmu เซิ้งหมู่) สระ (Yunmu อวิ้นหมู่) และ วรรณยุกต์ (Shengdiao เซิ้งเตี้ยว)
พยัญชนะ มี 21 ตัว ได้แก่ b (ปอ) p (พอ) m (มอ) f(ฟอ) d (เตอ) t (เทอ) n (เนอ) l (เลอ) g (เกอ) k (เคอ) h (เฮอ)
ชุดเสียงลิ้นตรง ประกอบด้วย z (จือ) c (ชือ) s (ซือ)
ชุดเสียงม้วนลิ้น ประกอบด้วย zh (จือ) ch(ชือ) sh(ซือ) r(ยือ)
ชุดเสียงหน้าลิ้น ประกอบด้วย j (จี) q (ชี) x (ซี)
สระ มี 36 ตัว ได้แก่
ชุดที่ 1 ประกอบด้วย a (อา) o (โอ) e (เออ) er (เออร์ – ม้วนลิ้น) ai (ไอ) ei (เอย) ao (เอา) ou (โอว) an (อัน) en (เอิน) ang (อาง) eng (เอิง) ong (โอง)
ชุดที่ 2 ประกอบด้วย i (อี) ia (เอีย – มาจาก อี + อา) iao (เอียว) ie (เอีย – มาจาก อี + เอ) iou (อิว) ian (เอียน) in (อิน) iang (เอียง) ing (อิง) iong (อี+โอง)
ชุดที่ 3 ประกอบด้วย u (อู) ua (วา) uo (อัว) uai (ไว) uei (อุย) uan (วาน) uen (อุน) uang (วาง) ueng (เวิง)
และ ชุดที่ 4 ชุดนี้เวลาออกเสียงต้องทำปากกลม มี 4 ตัว ประกอบด้วย ü (อวี ) üe (เอวีย) üan (เวียน) ün (วิน)
หมายเหตุ: เสียง อวี ในชุดที่4 นี้เขียนไว้เป็นเพียงแนวทางใกล้เคียงเท่านั้น ความจริงตัวอักษรไทยไม่สามารถสะกดเสียงชุดที่ 4 นี้ได้ถูกต้อง
วรรณยุกต์ ในภาษาจีนกลางมีทั้งสิ้น 4 เสียง คือ เสียงที่ 1(อ๊า) , เสียงที่ 2 (อ๋า) , เสียงที่ 3(อ่า) , เสียงที่ 4 (อ้า) และมีเสียงพิเศษอีก 1 เสียงคือ ชิงเซิงหรือเสียงเบา (อ๊ะ)
ติดตามต่อที่ Page ต่อไปเลยเจ้าค่ะ^[]^!