เศรษฐกิจพอเพียงกับการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน

เศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสชี้แนะแนวทางการดำเนินชีวิตแก่พสกนิกรชาวไทยมาโดยตลอด  มีเป้าหมายในการสร้าง ความพออยู่ พอกินตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระองค์เรื่อยมา    เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเศรษฐกิจที่พอเพียงกับตัวเอง ทำให้อยู่ได้ ไม่ต้องเดือดร้อน มีสิ่งจำเป็นที่ทำได้โดยตัวเองไม่ต้องแข่งขันกับใคร และมีเหลือเพื่อช่วยเหลือผู้ที่ไม่มี อันนำไปสู่การแลกเปลี่ยนในชุมชน และขยายไปจนสามารถที่จะเป็นสินค้าส่งออก เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเศรษฐกิจระบบเปิดที่เริ่มจากตนเองและความร่วมมือ วิธีการเช่นนี้จะดึงศักยภาพของ ประชากรออกมาสร้างความเข้มแข็งของครอบครัว ซึ่งมีความผู้พันกับ “จิตวิญญาณ” คือ “คุณค่า” มากกว่า “มูลค่า”    พระองค์ทรงแนะแนวทาง ในการดำเนินชีวิตในทางสายกลางในการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อให้ก้าวทันต่อโลกาภิวัตน์ และทรงแนะให้ใช้สติปัญญา ให้มีความพอเพียง ทรงหมายถึง ความประมาณ ความมีเหตุผล และการสร้างระบบภูมิคุ้มกันตัวเองต่อการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นในอนาคต  ทรงแฝงด้านคุณธรรมให้สอดคล้องในการดำเนินชีวิตทางสายกลางต้องทำความเข้าใจอย่างพอเพียงจึงจะนำไปประยุกต์ให้เกิดปะโยชน์ในชีวิตประจำวันได้ การนำมาใช้ ทางด้านบริโภค การผลิต การรู้จักการเก็บออมมัธยัสถ์เพื่อป้องกันความเสี่ยงที่จะเกิดจากความไม่แน่นอนในอนาคต  และนี้ก็เป็นแนวทางในการปฏิบัติตนในการดำเนินชีวิตอย่างพอเพียงคือ

1. พอมีพอกิน ปลูกพืชสวนครัวไว้กินเองบ้าง ปลูกไม้ผลไว้หลังบ้าน 2-3 ต้น พอที่จะมีไว้กินเองในครัวเรือน เหลือจึงขายไป 
2. พออยู่พอใช้ ทำให้บ้านน่าอยู่ ปราศจากสารเคมี กลิ่นเหม็น ใช้แต่ของที่เป็นธรรมชาติ (ใช้จุลินทรีย์ผสมน้ำถูพื้นบ้าน จะสะอาดกว่าใช้น้ำยาเคมี) รายจ่ายลดลง สุขภาพจะดีขึ้น (ประหยัดค่ารักษาพยาบาล) 
3. พออกพอใจ เราต้องรู้จักพอ รู้จักประมาณตน ไม่ใคร่อยากใคร่มีเช่นผู้อื่น เพราะเราจะหลงติดกับวัตถุ ปัญญาจะไม่เกิด

แหล่งที่มา หนังสือเรียนสาระการเรียนรู้พื้นฐาน กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม เศรษฐศาสตร์ ม.4-ม.6

http://www.prdnorth.in.th/The_King/justeconomic.php