นิยายแต่งเอง
อ่ะฮ้า! ทุกคนคง “เอ๊ะ! มีหนังสือเรื่อง “นิยายแต่งเอง” ด้วยเรอะ? ”
เปล่า ๆ อ่ะฮั้นไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ไม่ใช่หนังสืออะไรหร๊อก
แต่เป็น.....
เป็น...............
เป็น.....................
เพื่อ (-_-?)
โอเค..... มันเป็นหนังสือที่ เอ่อม....เดี๋ยวก่อนนะ ขอเล่าอะไรสักน่อย...
คือ ตอนที่กำลังพิมพ์อยู่นี่ มีเด็กตัวเล็ก ๆ (เพศผู้) ผมถูกย้อมเป็นสีทองแดงคล้ายพวกตระกูลวีสลีย์
มานั่งอยู่ข้าง ๆ และที่สำคัญ....เขามาพร้อมลูกบอลพลาสติดคู่ใจ!
ตอนนี้กำลังดูหนังภาคค่ำทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ(-_-) พร้อมกับปรบมือ และส่งเสียงประหลาด ๆ
ที่สำคัญ! ก่อนหน้านี้ พี่แกนั่งโยกเก้าอี้เล่นอยู่ที่หน้าบ้าน (ของใครรึ ก็หน้าบ้านของอ่ะฮั้นเองน่ะแหล่ะ)
แล้ว โครม! ลงไปอยู่ใต้เก้าอี้ แต่ไม่ร้องสักแอะ (-_-)
ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่...มหัศจรรย์ และร้ายกาจที่สุดเลย!
ว๊าก! ขึ้นไปนั่งอยู่บนลูกบอลพลาสติกคู่ใจแล้ว!
ที่สำคัญ พี่แกไม่ได้ใส่กางเกงนี่สิ....
ว๊าก! และตอนนี้พี่แกก็เดินสำรวจไปทั่วบ้านแล้ว! ว๊าก ว๊าก ว๊าก ว๊าก!
เรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็น “เรื่องจริง”
ขอย้ำ เรื่องจริง
โอเค...ตอนนี้เรามาต่อกันจากที่เราค้างเอาไว้....กันเลยดีกว่า
เพราะเราไม่สามารถสื่อสารกับเด็กตัวเล็ก ๆ (เพศผู้) ดังกล่าวนั้นได้
ถามว่า “ชื่ออะไร?” เขาก็มองหน้า ด้วยแววตาที่บ้องแบ๊ว แล้ว....จบเพียงเท่านั้น (-_-)
โอเค โอเค นิยายแต่งเอง ที่ว่านี้
หมายถึง.... นิยายที่เราแต่งขึ้นเอง โดยไม่ต้องคิดอะไรมาก
อยากให้ตัวละครเป็นใคร ทำอะไร ที่ไหน และอย่างไร ก็บรรยายลงไปเลย
เขียนเอง อ่านเอง
เพราะฉะนั้น....อยากระบายอะไรก็ระบายลงไปโลด!
ดังเช่น ประสบการณ์เรื่อง เด็กตัวเล็ก ๆ (เพศผู้) ที่เล่าไว้ด้านบน
มันอาจทำให้คุณนำไปสร้างเป็นต้นฉบับของหนังสือเรื่อง “นี่มันตัวอะไรน่ะ?”
จนกลายเป็น Best Seller ในปีถัดมา! ฮ่าฮ่าฮ่า (หัวเราะอะไร?)
เอาเป็นว่า...ช่างมัน....
จบเท่านี้