บุคคลสำคัญ
วอลแตร์ "
ที่มาของรูป :http://www.sema.go.th/files/Content/Social/k4/0007/images/300px-Voltaire.jpg
ประวัติ
วอลแตร์ นักปรัชญาในคริสต์ศตวรรษที่18 เดิมชื่อ “ฟรองซัวส์ มารี อรูเอต์”
วอลแตร์ เกิดในปารีส วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2237 (ค.ศ. 1694) ในตระกูลคนชั้นกลางเป็นคนมีการศึกษาดี ฉลาด มีไหวพริบ และมีความสามารถพิเศษทางวรรณศิลป์ เมื่อได้ศึกษาในโรงเรียนหลุยส์-เลอ-กรอง ทำให้เขาความสนใจประวัติศาสตร์ร่วมสมัย การเมือง และวรรณกรรมของนักเขียนกรีกโรมัน ซึ่งทำให้เขามีรสนิยมแบบคลาสสิก และยังนิยมความคิดของนิวตัน นักฟิสิกส์ นักคณิตศาสตร์ และนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ เขาแปลงานของนิวตัน และเขียนหนังสือว่าด้วยทฤษฎีของนักวิทยา-ศาสตร์ผู้นี้
“วอลแตร์” ทำงานเป็นทนายความแต่เพราะเป็นคนหัวแข็งจึงไม่ชอบอาชีพนี้ และคิดว่าเป็นตำแหน่งที่ “ซื้อเอาได้” และเขาอยากทำงานที่ “ไม่ต้องซื้อหา”
เมื่ออายุ 20 “วอลแตร์” หันมาเขียนหนังสือเสียดสีสังคม แม้ว่าเขาจะคบหาสมาคมกับชนชั้นสูง ปี พ.ศ. 2260 เขาเขียนกลอนล้อเลียนผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน (Duc d’Orlรฉans) ของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 จึงถูกจำคุกบาสตีย์ ขณะอยู่ในคุกเขาเขียนบทละครโศกนาฏกรรมเรื่องแรกขึ้นชื่อ เออดิปป์ (ล’dipe) ละครเรื่องนี้ประสบความสำเร็จ และทำวอลแตร์มีฐานะทัดเทียมกับกอร์เนย และ ราซีน นักเขียนบทละครโศกนาฎกรรมแห่งศตวรรษที่ 17
“วอลแตร์” ได้ใช้ชีวิตอย่างหรูหราในราชสำนัก และใช้ชื่อ วอลแตร์ (Voltaire) ชื่อที่เขาคิดขึ้นแทนชื่อเดิม
ปี พ.ศ. 2269 วอลแตร์ถูกขังคุกอีก เนื่องจากมีเรื่องพิพาทกับ ดุ๊ค เดอ โรออง-ชาโบ ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ และถูกเนรเทศไปอังกฤษ ทำให้เขาได้มีศึกษาปรัชญาของ จอห์น ล็อก (John Locke) และผลงานของ วิลเลียม เชกสเปียร์
ปี พ.ศ. 2271 เขาได้พิมพ์มหากาพย์ชื่อ La Henriade เพื่อสดุดีพระเจ้าอองรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศส ในฐานะกษัตริย์ที่ทรงขันติธรรมในด้านศาสนา ทรงบัญญัติ “L’Edit de Nantes” กฎหมายที่ช่วยให้สงครามระหว่างพวกคาธอลิกและโปรแตสแตนท์ยุติ แต่มหากาพย์นี้ไม่สามารถตีพิมพ์ในฝรั่งเศสได้ เพราะราชสำนัก รัฐสภาและพระสันตะปาปาไม่พอใจ
“วอลแตร์” กือบถูกจับเพราะพิมพ์หนังสือชื่อ จดหมายปรัชญา (Les Lettres philosophiques ou Lettres anglaises) ในปี พ.ศ. 2277 จดหมายปรัชญาชิ้นนี้ทำให้วอลแตร์กลายเป็นนักปราชญ์ที่ไม่เคยทำให้ผู้อื่นเบื่อ และเขาได้หนีไปอยู่ที่วังซิเรย์ ของ มาดาม ดู ชาเตอเล่ท์ แคว้นลอแรนน์ สตรีผู้สูงศักดิ์และทรงความรู้ ทั้งคู่มีความสัมพันธ์กันถึง 17 ปี
วอลแตร์เป็นที่โปรดปรานของ มาดาม เดอ ปอมปาดูร์ พระสนมเอกของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ต่อมาเขาเริ่มเบื่อชีวิตในราชสำนัก และมาดาม ดู ปอมปาดูร์ หันไปโปรดกวีคนใหม่ และมาดาม ดู ชาเตอเล่ย์ ก็เสียชีวิต วอลแตร์รู้สึกโดดเดี่ยว ปี พ.ศ. 2293 เขาได้รับเชิญจากพระเจ้าฟรีดริชที่ 2 ให้ไปอยู่ในราชสำนัก แต่วอลแตร์กลับผิดหวังในตัวพระองค์ เพราะทรงเห็นวรรณคดีและปรัชญาเป็นเพียงเครื่องเล่นประเทืองอารมณ์
ศตวรรษต่อมา วิคตอร์ ฮูโก กล่าวว่า "วอลแตร์ คือ 1789" เพราะความคิดของ วอลแตร์มีอิทธิพลต่อประชาชนในการปฏิวัติในฝรั่งเศส วอลแตร์เสียชีวิตในวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2321 (ค.ศ. 1778) ขณะที่มีอายุ 84 ปี เมื่อประชาชนทำการปฏิวัติได้สำเร็จได้มีการนำอัฐิของวอลแตร์ไปยังวิหารปองเตอง ในปี 1791