สิ่งที่ต้องรู้เพื่อมเติมต่อไปก็คือ คำนามหลักเพราะคำนามหลักจะเป็นตัวบอกของความหมายสำคัญในข้อความนั้นๆ ถ้าหากเรารู้คำนามหลักแล้ว ไม่ว่าเราจะเจอในรูปแบบใด เราก็สามารถเข้าใจความหมายของสิ่งที่กำลังอ่านได้โดยไม่ต้องรู้ศัพท์ทุกตัว คำขยายนามนั้นพอแบ่งออกให้เห็นได้ชัดเจนดังนี้

1. คำนำหน้านามประเภท

A. พวก a, an, the ซึ่งแน่นอนต้องนำหน้าคำนามอยู่แล้ว

a war the data

an ethnography the effect

B. คำชี้เฉพาะเจาะจงเช่น this, that, these, those  เช่น

this belief that part

these societies those theories

C. คำคุณศัพท์ เช่น

- คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ เช่น my, his, her, your, its, their, our ประเภทนี้แหละเช่น

his fieldwork our understanding

- คำคุณศัพท์ล้วนๆ ที่บรรยายว่าคำนามนั้นเป็นอย่างไร เช่น ดี เลว ดำ ขาว เก่า ใหม่และอีกมากมาย

good ethnography new data

- คำคุณศัพท์แสดงขั้นกว่า ขั้นสุด เช่น พวก -er, more...than, -est, the most เช่น

better research older age groups

- คำนามที่มาทำหน้าที่ขยายนามด้วยกันซึ่งเรารู้จักกันนามว่านามขยายนาม เช่น

sex bias อคติทางเพศ female personality บุคลิกแบบผู้หญิง

D. คำแสดงจำนวน เช่น ทั้งหมด บ้าง มาก เช่น

all anthropologists much fieldwork

E. คำวิเศษณ์ที่ทำหน้าที่ขยายคำคุณศัพท์ ซึ่งสามารถสังเกตได้จากคำว่า -ly เป็นส่วนใหญ่ เช่น

completely objective study 

ตัวอย่างเพิ่มเติม เมื่อรู้คำนามหลักแล้ว จากนั้น เราก็ไล่เรียงจากคำนามหลักไปก่อนเป็นอันดับแรก ไล่เรื่อยไปจนถึงตัวขยายต่างๆ แล้วเราจะพบว่าความหมายหลักของมันอยู่ตรงไหน เช่น

a male-oriented view คำนามหลักคือ view เราก็จะทราบว่า มุมมองที่มุ่งไปทางผู้ชายเป็นสำคัญ

in relatively isolated and integrated social systems คำนามหลักคือ systems เราก็จะทราบว่า ระบบที่นวามกันเป็นหนึ่งและแยกแยกกัน