ในสมัยก่อนมีการแกะสลักที่มีความประณีต และคงความงดงาม ความอ่อนช้อยไว้มาก ยกตัวอย่างศิลปกรรมไทยแต่โบราณ เช่น ช่อฟ้า ใบระกา บานประตูแสดงให้เห็นถึงความสามารถของไทยที่เกิดจากการเรียนรู้ การถ่ายทอด และวิวัฒนาการฝีมือในการประดิษฐ์ ศิลปกรรมอันเป็นมรดกทางวัฒนธรรมสืบทอดกันมาหลายร้อยปี และถือว่าเป็นศิลปะประจำชาติของไทย วัสดุที่นิยมใช้ในการแกะสลักคือ ไม้สัก

ประเภทของงานแกะสลัก 

1.  ภาพลายเส้น (Engraving) มีลักษณะสำคัญก็คือความเส้นมีความหนักเบาเท่ากันทุกเส้น ทั้งนี้ยังรวมไปถึงลักษณะของ "การจาร" ด้วย

ที่มา http://www.thaigoodview.com/files/u18520/1_30.jpg

2.  ภาพนูนต่ำ (Bas reliefe)   หรือที่เรียกกันว่า “ภาพหน้าจันทร์” คือ ภาพที่มองเห็นเฉพาะหน้าตรงเท่านั้น เพราะภาพจะนูนขึ้นมาเพียงเล็กน้อย

3. ภาพนูนต่ำ (Bas reliefe)   มีลักษณะนูนออกมาจากพื้นด้านหลังหรือพื้นผิวเดิม บ้างเล็กน้อย และอาจจะแกะสลักลึกลงไปในพื้นผิววัสดุ หรือเป็นที่เรียกว่า " ประติมากรรมร่องลึก" ความงามของประติมากรรมชนิดนี้จะสามารถมองเห็นเด่นชัด ลักษณะสำคัญจะเน้นเส้นที่มั่นคงแน่นอนของฝีมือผู้สร้างสรรค์

4. แบบภาพนูนสูง (Hight reliefe) หรือภาพครึ่งซีก เป็นภาพที่มองเห็นเพียงครึ่งเดียวจากภาพเต็มตัว

5. แบบภาพลอยตัว (Rounf reliefe)   เป็นการสร้างสรรค์ของช่างจึงต้องให้มีความงามทุกด้าน และจัดตั้งให้มีการทรงตัวที่ดี เช่น พระพุทธรูปยืน พระพุทธรูปนั่ง รูปปั้นบุคคลสำคัญ รูปปั้นอนุสาวรีย์ต่างๆ รูปปั้นอนุสรณ์สถาน รูปปั้นคน และสัตว์ต่างๆ เป็นต้น