ถ้าไม่ได้คุยกับน้องปอนด์-ชยพล หลีระพันธ์ คงไม่รู้ว่ามีทุนอีกประเภทหนึ่งที่ให้รางวัลกับเด็กกิจกรรมที่ขยันขันแข็ง ใช้เวลานอกห้องเรียนให้เกิดประโยชน์
          ได้พบกับ “ปอนด์” โดยบังเอิญ ในวันที่ไปสัมภาษณ์ อ.มัลลิการ์ หลีระพันธ์ คุณแม่ของปอนด์ เจ้าของร้าน อ.มัลลิการ์ เย็นตาโฟเครื่องทรง เรือนมัลลิการ์ และปังยิ้ม ที่ประสบความสำเร็จเป็นที่รู้จักกันทั่วบ้านทั่วเมือง 
          การนัดหมายกับปอนด์ที่ Papa Pond  Pizza Pie & Pasta ย่านเกษตร-นวมินทร์ ร้านอาหารจากแนวความคิดและความชอบของปอนด์ ก็เลยได้พูดคุยทั้งเรื่องเรียนและธุรกิจ และยังได้ชิมอาหารด้วยความเอร็ดอร่อย 
          วันนั้นปอนด์ไม่ได้โชว์ฝีมือทำอาหารให้ชิมกับมือ แต่ก็เป็นสูตรที่เขาคิดขึ้นเอง มื้อกลางวันในวันนั้นจึงเป็นอีกมื้อพิเศษที่ทั้งอิ่มและได้รู้จักชายหนุ่มวัย 25 ที่มีความมุ่งมั่นอีกคนหนึ่ง
 ชีวิตวัยเรียนของ“ปอนด์” เกือบทั้งหมดใช้เวลาอยู่ที่สหรัฐอเมริกา เขาเป็นเด็กนอกที่สื่อสารภาษาไทยได้ชัดเจน (จะเกี่ยวข้องกับการมีคุณแม่เป็นอาจารย์หรือไม่..ประเด็นนี้ไม่แน่ใจ!!) และยังมีผลการเรียนที่ดีมาตลอดอีกด้วย

          University Award 4,000 เหรียญสหรัฐ
          “ปอนด์” ถูกส่งไปเรียนที่อเมริกาตั้งแต่ไฮสคูล เมื่อจบเกรด 12 ตั้งใจจะกลับมาเรียนที่ BBAมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ แต่คุณแม่แนะนำให้ลองสอบเข้ามหาวิทยาลัยในอเมริกา และในที่สุดตัดสินใจเลือกเรียนที่ University of Denver, School of Hotel, Restaurant, and Tourism Management
          “สมัครไปหลายแห่ง รวมทั้ง University of Denver มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในเมือง และได้การตอบรับกลับมาเกือบทุกแห่ง ตอนนั้นเดินทางกลับมาสอบสัมภาษณ์รอบพิเศษที่ธรรมศาสตร์ด้วย ปรากฏว่า University of Denver ตอบกลับมาว่ายินดีต้อนรับสู่มหาวิทยาลัย พร้อมกันนี้ได้มอบทุน University Award เป็นเงิน 4,000 เหรียญ มารู้ทีหลังว่าทุนนี้ได้จากการเป็นเด็กกิจกรรม โดยมหาวิทยาลัยมอบทุนให้เพื่อไปเรียน”
          University Award เป็นทุนที่ให้ทั้งในระดับปริญญาตรีและโท มูลค่าทุน 1,000-10,000 เหรียญ มหาวิทยาลัยเอกชนหลายแห่งมีทุนนี้ให้ โดยพิจารณาจากผลการเรียน และการทำกิจกรรม
ทำกิจกรรมอะไร
          “ตอนไฮสคูลผมเป็นประธานนักเรียนต่างชาติ”
          ทำไมเลือกเรียนทางด้านนี้
          “เป้าหมายผมอยากเรียนด้านการทำอาหาร พอดีได้ทุนนี้ คุณแม่ก็เลยสนับสนุนให้เรียนที่นี่ เพราะที่บ้านมีธุรกิจร้านอาหารด้วย ถือเป็นทุนในคณะที่กลับมาช่วยเหลือที่บ้านได้ และชอบทำร้านอาหารอยู่แล้วก็เลยไปเรียนที่นั่นดีกว่า”
          เลือกแล้วไม่ผิดหวัง เนื่องจาก University of Denver มีหลักสูตรโดดเด่นด้านการโรงแรม
“ตอนสมัครกับตอนจบคะแนนไม่เท่ากัน ตอนยื่นคะแนนสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่อเมริกา จะยื่นผลตอนจบม.5 ตอนนั้นได้ 3.97 แต่พอจบม.6 ได้เกรดประมาณ 3.4  เนื่องจากกิจกรรมเยอะมาก (นี่ขนาดกิจกรรมเยอะนะเนี่ย!)
          เป็นนักกิจกรรมมีประโยชน์แบบนี้นี่เอง 
          “ในเมืองไทยคนมองแค่เรียนเก่ง ขอทุนได้ แต่อเมริกาถือว่าคนทำกิจกรรมก็คือคนเก่ง แม้ไม่ได้เก่งด้านวิชาการ แต่เก่งด้านสังคม”
          ตอนเป็นประธานนักเรียนต่างชาติแสดงฝีมืออะไรจนเข้าตา
          “ทุกปีที่โรงเรียนจะมีการแข่งขันโบวล์ลิ่ง ปรากฏว่าไม่มีคนสนใจร่วมเล่นเลย ตอนผมเป็นประธาน คิดว่าถ้าจัดแข่งโบวล์ลิ่งแล้วไม่มีคนไป จะจัดทำไม โอเคเรามาแข่งไอซ์สเกตกันดีกว่า ซึ่งความต้องการของโรงเรียนอยากให้จัดกิจกรรมนี้ขึ้นเพื่อให้นักเรียนอเมริกันได้รู้จักนักเรียนต่างชาติ ปรากฏว่าจัดแล้วประสบความสำเร็จมาก ปรกติรถตู้คันเดียวรับส่งนักเรียนหมด ตอนผมจัดงานนี้ต้องใช้รถบัสถึงสองคัน มีคนร่วมงานร้อยกว่าคน”
          เพื่อนคนไทยเยอะไหม
          “ที่อเมริกามีนักเรียนต่างชาติชาวญี่ปุ่น เกาหลี เยอรมันเยอะ แต่ผมเป็นคนไทยคนเดียว”
แล้วทำไมเพื่อน ๆ ยอมรับปอนด์ล่ะ
          “ผมเป็นคนเข้ากับเพื่อนได้ง่าย ชอบทำอาหารด้วย ที่โรงเรียนมีแข่งทำอาหารก็เข้าแข่ง”
ปอนด์ยืนยันว่าความชอบในการทำอาหาร ไม่ได้จากคุณแม่ ความถนัดจนกลายเป็นกิจกรรมโปรดปราน เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยไปเรียนซัมเมอร์ต่างประเทศ 
          “ผมถูกส่งไปต่างประเทศทุกซัมเมอร์ ตอนไปเรียน ด้วยความที่ไม่รู้จักร้านอาหารไทยในเมืองนอก และเบื่ออาหารฝรั่ง ตอนอยู่กับ Host Family ตั้งแต่อายุ 8 ขวบ หุงข้าวเอง สอน Host ด้วย ว่าต้องซาวข้าวก่อน เมนูที่ทำให้ Host กิน เช่น ยำปลากระป๋อง แกงเขียวหวาน และได้ทำอาหารเองมาตลอดทุกปี”
          พอไปอยู่ไฮสคูล ตื่นเต้นกับอาหารโรงเรียน ด้วยเมนูจากโรงแรมดังที่ทำให้นักเรียนรับประทาน ทำไปทำมา ปอนด์เกิดอาการเบื่ออาหารบุฟเฟต์ฝรั่ง 
          “ขึ้นปีสองแทบไม่เคยไปกินอาหารในแคนทีนเลย ทำอาหารกินเองตลอด พอเริ่มทำอาหาร เพื่อน ๆ ชาวก็มาช่วยกันทำ ถ้าคิดอะไรไม่ออก โทรศัพท์ถามคุณแม่” ไม่ใช่แค่ทำอาหารไทย ปอนด์ยังชวนเพื่อนเกาหลีและญี่ปุ่น ทำอาหารประจำชาติกันด้วย
          หลักสูตรที่เรียนจบมาสอนอะไรบ้าง
          “สอนตั้งแต่การจัดการร้านอาหาร โรงแรม และบริษัททัวร์ แต่ผมเรียนเน้นทางด้านร้านอาหารตลอด และถนัดที่สุด เป็นที่หนึ่งที่สองของชั้น อาจเป็นเพราะมีพื้นฐานที่บ้าน เข้าใจมากกว่าเพื่อน แต่วิชาการโรงแรมเกือบโหล่ ได้ B เนื้อหาด้านร้านอาหารและการโรงแรมต่างกันตรงที่ร้านอาหาร มีรายละเอียดมากกว่า มี interaction ที่ต้องทำทันที โรงแรมห้องไม่ว่าง แขกรอได้ เรียกทำความสะอาด อีกครึ่งชั่วโมงมาก็ไม่ว่า ถ้าเป็นร้านอาหาร โต๊ะไม่ว่างแขกไม่รอ อาหารช้าแขกโกรธ อยู่ที่ความฉับไวของการบริการและคุณภาพการบริการ” 
          สิ่งที่ปอนด์ได้เรียนรู้จากอาจารย์คือ ธุรกิจร้านอาหารมีความเสี่ยงน้อยกว่า การบริการที่ผิดพลาดหนึ่งครั้ง ลูกค้าหาย 7 คน เพราะเกิดการบอกต่อในทางที่ติดลบ
          University of Denver มีจุดเด่นอะไรบ้าง
          “มหาวิทยาลัยนี้มีความแข็งแกร่งและมีชื่อเสียงมากใน 4 คณะ ได้แก่ การโรงแรม การเงิน ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ซึ่งคณะนี้ดังมากและดีที่สุดของประเทศ เพราะคนดังระดับผู้นำของอเมริกาเรียนจบที่นี่ อีกคณะที่โดดเด่นคือด้านดนตรีแจ๊ส
          University of Denver เป็นมหาวิทยาลัยขนาดกลาง ตั้งอยู่ที่ Denver, Corolado ซึ่งเป็นเมืองภูเขา เมืองแห่งการท่องเที่ยว คนทั่วโลกบินมาที่นี่เพื่อเล่นสกี โดยฤดูหนาวเริ่มต้นตั้งแต่เดือนตุลาคม หรือพฤศจิกายน สามารถเล่นสกีได้จนถึงเดือนมีนาคม-เมษายน
          นักศึกษาครึ่งหนึ่งของ University of Denver เป็นนักศึกษาปริญญาโท ส่วนนักศึกษาปริญญาตรีมีขนาดเล็กกว่า สำหรับสาขาการโรงแรมเปิดสอนถึงระดับปริญญาโทเท่านั้น ถ้าอยากเรียนถึงปริญญาเอก อาจต้องไปเรียนที่ Michigan State University (MSU) หรือ Cornell University 
          ประทับใจอะไรที่ Denver
          สภาพอากาศ คน friendly ไม่ใช่เมืองรีบร้อนเหมือนนิวยอร์ก ชิคาโก หรือแอลเอ
          ขอนอกเรื่อง..ไปที่เรื่องอเมริกา คิดว่าใครจะได้เป็นประธานาธิบดีคนใหม่
          นักศึกษาต่างชาติที่ไปร่ำเรียนอเมริกามานานและคุ้นเคยกับสังคมอเมริกันอย่างปอนด์ วิเคราะห์ว่า “ในความคิดผม มองคนของรีพับลิกัน ด้วยเสียงทหาร ส่วนเดโมแครตได้เสียงเฉพาะคนชั้นกลางและชั้นสูง สำหรับโอบามาผิดพลาดตรงที่มีผู้นำศาสนาคนดำ เชียร์ว่าต้องเลือกคนผิวดำเป็นประธานาธิบดี เพราะคนขาวแย่ เสียงวิจารณ์นี้ อาจทำให้คนขาวไม่เลือกโอบามา และเสียงของคนดำหรือผิวสีอาจจะไม่เพียงพอให้เขาได้เป็นประธานาธิบดี ส่วนฮิลลารีมีแค่เสียงผู้หญิง เธอเป็นคนพูดตรงไปบ้าง อาจกลายเป็นกับดักตัวเอง” 
          กลับเข้าเรื่องเรียนบ้าง จบปริญญาโทจะเรียนอะไรต่อ
          “ปอนด์” กำลังเรียนปริญญาโทปี 2 ที่สถาบันบัณฑิตบริหารธุรกิจศศินทร์  มีโครงการเรียนเพิ่มเติมด้านการทำอาหาร
          “อยากเรียนหลักสูตรร้านอาหาร ตอนแรกมองไว้ที่ฝรั่งศส แต่ตอนนี้มีผู้จัดการฝ่ายเทรนนิ่ง โรงแรมโอเรียนเต็ล ซึ่งจบจากสวิตเซอร์แลนด์ เป็นคนที่ผมเคยฝึกงานด้วยตอนอยู่ปีหนึ่ง เขามาเสนอว่าได้จัดโปรแกรมเรียนทำอาหารที่สวิตเซอร์แลนด์ และฝึกงานที่โมนาโก เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจ จบคอร์สนี้ได้ Certificate แล้วมีโอกาสติดดาวด้วย เพราะเมืองไทยยังไม่มีเชฟติดดาว”
          หลักสูตรในอเมริกากับเมืองไทยต่างกันอย่างไรบ้าง
          “เมืองไทยยังขาดการนำมาใช้จริง หลายแห่งไม่ได้กำหนดให้ฝึกงานกี่ชั่วโมง แต่ที่ผมเรียน บังคับต้องฝึกงานให้ได้ 1,000 ชั่วโมง ซึ่งดูเหมือนกันว่าสมัครที่ไหน ไม่ใช่คุณเรียนปริญญาตรีร้านอาหารแต่ไปฝึกงานที่แมคโดนัลด์ โดยกำหนดชั่วโมงฝึกงาน 500 ชั่วโมง ในระดับทั่วไป และอีก 500 ชั่วโมงฝึกงานระดับบริหาร ผมฝึกที่ร้านอาหารห้าดาวของเมือง ตำแหน่งรองผู้จัดการร้าน ดูแลเรื่องการบริการ และไวน์ โชคดีที่ตอนเรียนมีวิชาไวน์ ทำให้ช่วยงานเขาได้”
          คุณแม่กับปอนด์ ใครทำอาหารอร่อย
          “ไม่ทราบครับ! (ไม่ทราบจริง ๆ)คุณแม่มีความสามารถในการทำอาหารและชิม ท่านเป็นคนพิเศษตรงที่ทานอะไรแล้วรู้ว่าอาหารจานนั้นใส่อะไรบ้าง แต่ผมไม่ถึงขนาดคุณแม่”
 ชอบอาหารชาติไหน
          “อาหารไทยเป็นอาหารที่มีรสชาติและมีความหลากหลายมากกว่าชาติอื่น แต่ความพิถีพิถันยังไม่สามารถยกระดับได้เทียบกับญี่ปุ่น เรื่องการใช้วัตถุดิบหรือความปราณีตยังน้อยกว่าญี่ปุ่นหรือเกาหลี ซึ่งมีการนำมาใช้จริงมากกว่า อาหารไทยปราณีตก็จริง แต่ทุกวันนี้เห็นกี่ร้านที่ใช้เค่รื่องลายคราม หรือการตกแต่งแบบไทยแท้นับร้านได้ ผมเพิ่งกลับจากญี่ปุ่น พบว่าอาหารที่คิดราคาได้แพงคือญี่ปุ่น ฝรั่งเศส มีความปราณีตในการตกแต่ง ส่วนราคาอาหารไทยถูกที่สุด ทำไมราเมนญี่ปุ่นในเมืองไทยคิดแพงได้ ทั้งที่วัตถุดิบและคุณภาพใกล้เคียงกับอาหารไทย ซึ่งอาหารไทยไม่สามารถเก็บราคาได้แพงเท่าราเมน คนไทยไม่ยอมรับ ยกเว้นที่ประเทศอาหรับ value อาหารไทยดี ราคาแพงมาก”
 ปอนด์บอกด้วยว่าถ้าเราสามารถทำให้อาหารไทยยกระดับได้เหมือนประเทศบาเรน ครัวไทยสู่โลกประสบความสำเร็จแน่นอน
          ร้าน Papa Pond ใครตั้งชื่อให้
          “ร้านนี้เปิดเมื่อเดือนพฤษภาคมปีที่แล้ว เป็นชื่อที่เพื่อนต่างชาติซึ่งเรียนการโรงแรมด้วยกันตั้งชื่อให้ รวมเอา Pizza Pie และ Pasta”
          สไตล์การแต่งร้านมีความเป็นวัยรุ่นนิด ๆ เป็นความชอบส่วนตัวของเจ้าของร้านที่ตั้งใจให้เป็นแบบ American Diner พอเปิดร้านจริง ๆ ปรากฏว่ามีลูกค้าทั้งกลุ่มครอบครัว คนทำงานและวัยรุ่น ส่วนรสชาติอาหาร ผสมผสานทั้งอาหารไทย อิตาเลียนสไตล์อเมริกัน ซึ่งได้รับอิทธิพลจากการไปเรียนอเมริกาของปอนด์
          “ผมเรียนจบสามปีครึ่ง กลับมาเมืองไทย ทดลองทำพิซซ่าที่แผนกเบเกอรี่ ร้านอ.มัลลิการ์ โดยได้สูตรแป้งพิซซ่า เมื่อตอนเป็น Executive Chef หัวหน้าครัวของรุ่นที่มหาวิทยาลัย ได้สูตรอิตาเลียนติดตัวกลับมาด้วย ตอนทำยังไม่มีหน้าใส่พิซซ่า ก็เลยได้หมูกระเทียม คั่วกลิ้ง แกงเขียวหวาน ผมว่าอร่อยกว่าหน้าฝรั่งด้วย”
          นอกจากพิซซ่าแล้ว มีพาสต้า เบอร์เกอร์ สลัด ที่อร่อยไม่แพ้กัน ส่วนเมนูขนมที่น้องปอนด์ยกนิ้วให้ในความอร่อย เช่น Panna Cotta ภาษาอิตาเลียนแปลว่าคลุกครีม ครีมที่ผ่านการทำอาหารแล้ว คล้ายคัสตาร์ดแต่ไม่ได้อบ และไม่มีส่วนผสมของไข่ และที่พลาดไม่ได้คือ Devil Chocolate Cake และ Chocolate Lava เมนูใหม่ที่เพิ่งวางขายไม่นาน
          พิซซ่าหน้าไทย เป็นสูตรอาหาร fushion รสชาติไทยแท้ที่ฝรั่งอาจเสียน้ำตาให้กับความจัดจ้าน ซึ่งเป็นจุดเด่นของ Papa Pond
          “ญี่ปุ่นโจมตีเราด้วยราเมน ซูชิ ปลาดิบ ที่คนไทยรับได้ แต่ถ้าเอาถั่วเน่า ข้าวไข่ดิบ เมนูอาหารเช้าญี่ปุ่นมาเปิดเมืองไทยอาจเจ๊ง ประเทศไทยขาดในเรื่องการส่งออกวัฒนธรรมไทย เราต้องสื่อวัฒนธรรมไทยให้คนต่างชาติรู้ก่อนที่ครัวไทยไปสู่ครัวโลก เมื่อก่อนเปิดร้านอาหารเกาหลีตั้งอยู่ได้แค่ถนนสุขุมวิท เดี๋ยวนี้พอหนังเกาหลีเข้ามาเยอะ วัฒนธรรมเกาหลีเข้ามา ร้านอาหารเปิดทั่วเมือง ทำไมเราไม่เลียนแบบเขา  คนไทยจะตกงานน้อยลง และมีงานทำทั่วโลก”
          ร้านนี้จะขยายไปในทิศทางไหน
          โชคดีของปอนด์ที่มีคุณแม่เข้ามาช่วยด้านการจัดการ ซึ่งปอนด์เองก็ยอมรับว่าการจัดการบางเรื่อง รู้แค่ในตำราไม่เพียงพอ ทำจริงไม่ได้ เช่น ระบบการสั่งของ การบริหารคน เป็นต้น
          “การขยายงานจะเริ่มจากในประเทศก่อน ประเทศที่น่าสนใจไป คือ อินโดนีเซีย เวียดนาม ไต้หวัน ญี่ปุ่น”
          ถ้าเปิดเสรีการค้ามากขึ้น โอกาสที่ทีมงานจากแบรนด์เย็นตาโฟเครื่องทรง หรือแบรนด์  ร้านอ.มัลลิการ์ จะเดินทางไปแสดงฝีมือให้ชนชาติอื่นได้ชิมก็มีมากขึ้น 
          แต่ฝันของปอนด์ตอนนี้ขอมีสาขาเยอะ ๆ เป็นที่ยอมรับเรื่องรสชาติและการบริการ สนใจตามไปชิมกันได้ที่สาขาแรก ซอยสุคนธสวัสดิ์ เกษตร-นวมินทร์  เปิดทุกวัน 11 โมงถึงสองทุ่ม สาขาสองที่แยกเหม่งจ๋าย ให้บริการตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า  สอบถามเส้นทาง โทร.0-2553-2259